Category: JOB

Sofar praat die eerste keer in

reaksie op Job

1 Sofar die Naämatiet

het Job geantwoord:

2 “Moet iemand nie antwoord

op hierdie stortvloed

van woorde nie?

Is ’n mens onskuldig

net omdat jy baie kan praat?

3 Moet ek stilbly

te midde van jou sinlose

gepraat?

Wanneer jy God tart,

moet iemand jou

nie skaam maak nie?

4 Jy sê vir God:

‘My sienswyse is suiwer.

Ek is onskuldig voor U!’

5 As God tog net wou praat!

As Hy jou net wou sê

wat Hy dink!

6 As Hy jou net kon vertel

van die geheime

van wysheid,

want ware wysheid

is nie eenvoudig nie.

Luister!

God straf jou beslis minder

as dit wat jy verdien.

7 “Kan jy die geheime van God

ontrafel?

Kan jy alles ontdek

wat daar is om te weet

van die Almagtige?

8 Daardie kennis is hoër

as die hemel.

Wie is jy om daaroor te praat?

Daardie kennis is dieper

as die doderyk.

Wat kan jy weet

in vergelyking met Hom?

9 Dit is groter as die aarde

en breër as die see.

10 “As God kom

en iemand in die tronk sit,

wie kan Hom keer?

Of as Hy iemand hof toe sleep,

wie gaan Hom stop?

11 Want Hy ken die valse mense.

Hy weet van al hulle sondes.

12 ’n Dom mens

sal net so min wys word

as wat ’n wildedonkie

’n mak vul sal kry.

13 “As jy net jou hart

aan Hom wil wy

en jou hande na Hom oplig in gebed!

14 Raak ontslae van jou sondes.

Los alle ongeregtigheid

agter jou.

15 Dan sal jou gesig

verhelder in onskuld.

Jy sal sterk wees

en vry van angs.

16 Jy sal jou swaarkry vergeet.

Dit sal weg wees soos water

onderdeur ’n brug.

17 Jou lewe sal helder wees

soos in die middel

van die dag,

alle donkerte

so helder soos die oggendlig.

18 Jy sal vol moed wees

omdat jy hoop sal hê.

Jy sal beskerm wees

en rus in veiligheid.

19 Jy sal sonder vrees

gaan slaap,

en baie sal na jou kyk

vir hulp.

20 Maar die kwaaddoeners

sal verblind wees.

Daar is vir hulle

geen ontsnapping nie.

Hulle hoop verander

in wanhoop.”

Job praat ’n vierde keer wanneer

hy Sofar antwoord

1 Job het weer gepraat:

2 “Julle weet regtig alles, nè?

Wanneer julle sterf,

sal al die wysheid

daarmee heen wees!

3 Wel, ek weet ook ’n paar dinge.

Julle weet niks meer

as ek nie.

Wie weet nie hierdie dinge

wat julle nou kwytraak nie?

4 “Tog lag my vriende vir my!

Ek is iemand wat roep tot God

en Hy antwoord my.

Ek is regverdig en onskuldig,

maar hulle lag vir my!

5 Mense wat in gemak lewe,

spot met dié

wat moeilikheid het.

Hulle stamp ’n mens

wat alreeds struikel.

6 Maar selfs rowers

word in vrede gelaat.

Dié wat God tart,

leef in veiligheid,

hulle vir wie God in sy mag het.

7 “Vra die diere!

Hulle sal julle leer.

Vra vir die voëls in die lug!

Hulle sal vir julle sê.

8 Praat met die aarde.

Dit sal julle onderrig.

Laat die visse van die see

met julle praat.

9 Hulle weet almal

die Here het dit gedoen.

10 Want die lewe

van elke lewende ding

is in sy hand,

en die asem

van die ganse mensheid.

11 Net soos die mond

goeie kos proe,

so toets die oor

die woorde wat dit hoor.

12 Wysheid behoort

aan die oues van dae,

insig

by dié wat baie jare

geleef het.

13 “Maar ware wysheid en mag

is by God.

Raad en insig is Syne.

14 Wat Hy vernietig,

kan nie herbou word nie.

As Hy op jou toeslaan,

is daar geen ontsnapping nie.

15 As Hy die reën terughou,

word die aarde ’n woestyn.

As Hy die waters loslaat,

verspoel die hele wêreld.

16 Ja, krag en wysheid

behoort aan Hom.

Die bedrieër

en dié wat bedrieg word,

is albei in sy mag.

17 Hy lei raadgewers weg

en stroop hulle

van goeie oordeel.

Hy dryf regters tot waansin.

18 Hy verwyder

die klere van konings.

Hulle word as slawe weggelei.

19 Hy stroop priesters

van hulle status

en onttroon die magtiges.

20 Die vertroude raadgewer

maak Hy stil,

en die insig van die leiers

neem Hy weg.

21 Hy stort skande uit

oor prinse,

en buit wapens van sterkes.

22 Hy oorspoel donker dinge met lig,

en verlig

die diepste duisternis.

23 Hy bring nasies tot stand

en vernietig hulle.

Hy laat nasies groei

en verwerp hulle.

24 Hy verwyder die insig

van konings

en laat hulle ronddwaal

in ’n wildernis

sonder ’n pad.

25 Hulle tas in die donker

sonder ’n lig.

Hy laat hulle slinger

soos dronkaards.”

Job praat met God

1 “My oë het dit alles gesien,

en my ore het gehoor

en het dit verstaan.

2 Ek weet net soveel as julle.

Julle is niks beter as ek nie.

3 Hoe wens ek dat ek reguit

met die Almagtige

kon praat!

Ek wil my saak self

aan God gaan stel.

4 Julle beswadder my met leuens.

Julle is niks anders

as kwaksalwers nie!

5 Bly liewer stil!

Dis die slimste ding

wat julle kan doen!

6 Luister na my klag.

Gee aandag aan my betoog.

7 Verdedig julle God met leuens

en gebruik julle

oneerlike argumente

om sy ontwil?

8 Is julle partydig vir Hom?

Wil julle God se saak verdedig?

9 Wees versigtig

dat Hy nie uitvind

wat julle doen nie!

Dink julle dat julle

Hom kan bedrieg

soos ’n mens?

10 Nee, julle sal by Hom

in die moeilikheid wees

as Hy uitvind

dat julle in hierdie hofsaak

kant kies.

11 Vervul sy verhewe mag

julle nie met skrik nie?

Word julle nie aangegryp

deur vrees vir Hom nie?

12 Die waarde van julle stellings

is soos as.

Julle verdediging

is so broos

soos ’n kleipot!

13 “Bly nou stil en laat my alleen!

Laat my praat,

en ek sal die gevolge dra.

14 Waarom sal ek my lewe waag

en sê wat ek dink?

15 God kan my maar tref,

maar ek het geen ander hoop nie.

Ek gaan my saak voor Hom stel.

16 Maar dít is wat my sal red:

dat ek nie Godloos is nie.

As ek so was,

sou ek nie kon kom

in sy teenwoordigheid nie.

17 Luister goed

na wat ek nou gaan sê,

en neem dit ter harte.

18 Ek het my saak voorberei.

Ek sal my onskuld bewys.

19 Wie kan hieroor met my stry?

As iemand my verkeerd

bewys,

sal ek swyg en sterf.

20 O God! Daar is twee dinge

wat ek van U wil smeek,

dan sal ek voor U kan staan.

21 Vat net u hand weg van my

en moet my nie verskrik

met u ontsagwekkende

teenwoordigheid nie.

22 Ontbied my nou,

en ek sal antwoord!

Of laat my eerste praat

sodat U kan antwoord.

23 Sê vir my

wat ek verkeerd gedoen het.

Wys my my opstand

en my sonde.

24 Waarom draai U weg van my?

Waarom beskou U my

as u vyand?

25 Sou U ’n windverwaaide blaar

skrik maak,

of jaag agter ’n grasstoppel aan?

26 U het bittere aanklagte

teen my gelê.

U skryf al die sondes op

vanaf my jeug.

27 U sit my voete in ’n blok.

U let op al my paaie

en volg al my spore.

28 “Ek droog weg

soos hout wat verrot,

soos ’n motgevrete kleed.”

Hoe kort is die lewe!

1 “Hoe broos is die mens!

Hoe kort is sy lewe!

Hoe vol moeite!

2 Soos ’n blom

bloei dit vir ’n oomblik

en verwelk.

Soos die skadu

van ’n drywende wolk,

so verdwyn dit.

3 Moet U so ’n brose wese

in die oog hou

en verantwoording van my eis?

4 Wie kan reinheid skep

in iemand

wat onrein gebore is?

Niemand nie!

5 U het besluit oor die lengte

van ons lewe.

U bepaal hoeveel maande

ons sal leef,

en nie ’n minuut langer nie.

6 Gee ons tog net ’n bietjie rus.

Kyk tog weg van ons,

want ons is soos gehuurdes

wat ’n taak moet afhandel.

7 “Selfs ’n boom het hoop.

As dit afgekap is,

sal dit weer groei

en nuwe takke uitspruit.

8 Al was sy wortels al oud op die grond

en die stam dood in die stof,

9 met die geur van water

kan dit weer bloei

en lote laat uitspruit

soos ’n jong boom.

10 Maar wanneer mense sterf,

verloor hulle alle krag.

Hulle blaas hulle asem uit,

en waar is hulle dan?

11 Soos water verdamp

uit ’n meer,

en ’n rivier verdwyn

in droogte,

12 so gaan lê die mens

wanneer hy sterf

en kom nie weer regop nie.

Tot die hemele ophou bestaan,

sal hulle nie weer

wakker word

of uit hulle slaap

gewek word nie.

13 “Ek wens U wou my wegsteek

in ’n graf

en van my vergeet

totdat u woede verby is.

Maar merk my op u kalender

om my weer te onthou!

14 Wanneer sterflikes sterf,

kan hulle weer lewe?

Dié gedagte sal my hoop gee,

en deur my worsteling

sal ek gretig wag

op die vrylating.

15 U sal roep

en ek sal antwoord.

U sal verlang na my,

u handewerk.

16 Dan sal U my voetstappe tel,

in plaas daarvan om te kyk

vir my sondes.

17 My sondes sal verseël wees

in ’n sak

en U sal my oortredings bedek.

18 Maar soos berge tuimel

en verkrummel,

en ’n rots van sy plek val,

19 soos water rotse verweer

en ’n vloed grond wegspoel,

so vernietig U mense se hoop.

20 U oorweldig hulle altyd,

en hulle verdwyn

van die toneel.

U verander hulle voorkoms

en stuur hulle weg.

21 Hulle weet nooit

of hulle seuns

grootword in eer

of wegsink in nietigheid nie.

22 Hulle word verteer

deur hulle eie pyn

en treur oor hulleself.”

Elifas praat ’n tweede keer

1 Elifas die Temaniet

het geantwoord:

2 “Jy is mos ’n wyse man

en tog praat jy

betekenislose woorde.

Jy is soos ’n sak vol wind!

3 Dis verkeerd

om so dwaas te praat.

Sulke woorde bereik niks nie.

4 Vrees jy God nie?

Het jy geen ontsag

vir Hom nie?

5 Jou sondige gedagtes

vertel jou mond

wat om te sê.

Jou woorde is misleidend.

6 Maar hoekom sou ek

jou veroordeel?

Jou eie mond doen dit!

Jou lippe getuig klaar

dat jy skuldig is.

7 “Is jy die eerste mens

wat op aarde gebore is?

Is jy gebore

voor die berge gemaak is?

8 Is jy lid van God se geheime raad?

Behoort wysheid aan jou alleen?

9 Wat weet jy

wat ons nie weet nie?

Wat snap jy

wat ons nie ook verstaan nie?

10 Tussen ons is daar ou manne

met grys koppe.

Party van ons is ouer as jou pa.

11 Beteken dit vir jou so min

dat God jou bemoedig?

Is sy sagte woord

nie genoeg nie?

12 Wat het jou verstand

gevange geneem?

Wat het jou uitsig verdof,

13 dat jy teen God draai

met al hierdie bose dinge

wat jy sê?

14 “Kan ’n sterfling suiwer wees,

iemand wat uit ’n vrou gebore is,

regverdig?

15 My wêreld!

God vertrou nie eens

die engele nie!

Selfs die hemel

kan nie suiwer wees

in sy oë nie.

16 Hoeveel minder suiwer

is ’n korrupte mens

vol sonde

met ’n dors na boosheid?

17 “As jy maar net

na my wil luister,

sal ek jou leer.

Ek wil jou uit my ervaring

iets vertel.

18 Wat ek beleef het,

was ook die ervaring

van alle ander wyse mense.

Ook hulle het hiervan gehoor

by hulle voorvaders.

19 Dit kom al uit die tyd

toe die land

aan hulle gegee is,

nog voor daar vreemdelinge

tussen hulle gebly het:

20 Bose mense

is lewenslank in pyn.

Jare se moeite word gebêre

vir die gewetenloses.

21 Hulle word omring

deur verskrikking,

selfs in tye van vrede

vrees hulle ’n aanval

van die vernietiger.

22 Hulle waag dit nie

in die donker nie.

Hulle is bang

om vermoor te word.

23 Hulle dwaal rond vir brood

en sê: ‘Waar is dit?’

Hulle weet

die dag van hulle ondergang

is naby.

24 Daardie donker dag

verskrik hulle,

dit oorweldig hulle

soos ’n koning wat regmaak

vir ’n aanval.

25 Want hulle vuiste

is teen God gebal

om die Almagtige

uit te daag.

26 Agter hulle sterk skilde

storm hulle uitdagend af

op Hom.

27 “Hierdie bose mense

is vet en ryk.

Hulle lewe in oorvloed.

28 Maar hulle woon in stede

wat verwoes sal word.

Hulle sal in verlate huise bly

wat wil inmekaarval.

29 Hulle sal nie veel langer

ryk wees nie.

Hulle geld sal opraak

sodat hulle nie meer

oral in die land

besittings sal hê nie.

30 Hulle sal die donkerte

nie kan ontsnap nie.

Vuur sal hulle verteer

en die asem van God

sal hulle vernietig.

31 Laat hulle nie langer

op hulle skatte vertrou nie.

Hulle bedrieg hulleself,

want ydelheid

is hulle beloning.

32 Hulle sal sterf

in die fleur van hulle lewe,

en hulle sal wees soos ’n tak

wat nooit weer groen sal word nie.

33 Hulle is soos druiwestokke

wat hulle trosse afgooi

voor dit ryp is,

soos ’n olyfboom

wat sy bloeisels afgooi

voor dit vrugte kan vorm.

34 Die goddelose lewe

is vrugteloos.

Hulle huise,

opgerig deur omkopery,

sal deur vuur verteer word.

35 Hulle bedink moeilikheid

en kwaad.

Hulle harte bring bedrog voort.”

Job praat die vyfde keer

wanneer hy Elifas antwoord

1 Job het weer gepraat:

2 “Ek het dit alles

al vantevore gehoor!

Wat ’n hopelose klomp troosters

is julle nie!

3 Gaan julle nooit ophou

met julle dwase gepraat nie?

Wat dryf julle

dat julle so eindeloos

aanhou praat?

4 Ek sou dieselfde as julle kon sê

as julle in my plek was.

Ek kon ook my kritiek

oor julle giet

en my kop vir julle skud.

5 Nee, dis nie

wat ek sou doen nie.

Ek sou eerder iets sê

wat julle kon bemoedig.

Ek sou probeer

om julle hartseer te verlig.

6 “Maar soos dit nou is,

bly my pyn,

hoe ek ook al myself

probeer verdedig.

Dit help ook nie as ek weier

om te praat nie.

7 O God,

U het my gedaan gemaak.

U het my hele familie uitgeroei.

8 U het my krag verminder

as bewys van my sonde.

U het my vel en been gemaak

en dit getuig teen my.

9 God val my aan.

Hy vernietig my liggaam.

Hy kners sy tande teen my

en deurboor my met sy oë.

10 Mense spot en lag vir my.

Hulle klap my in my gesig.

’n Gespuis versamel teen my.

11 God het my oorgegee

aan sondaars.

Hy het my gegooi

in die hande

van kwaaddoeners.

12 Ek het rustig geleef,

maar toe breek Hy my lewe

in stukke.

Hy het my

aan die nek gegryp

en my aan stukke geslaan.

Ek het sy teiken geword.

13 Sy boogskutters omring my

en sy pyle deurboor my

sonder genade.

Die grond is deurweek

met my bloed.

14 Weer en weer slaan Hy my.

Hy storm af op my

soos ’n soldaat op sy prooi.

15 “Hier sit ek nou in sak en as.

Ek het oorgegee

en sit in die stof.

16 My oë is bloedrooi gehuil.

Daar is swart kringe

onder my oë.

17 En tog is ek

al die tyd onskuldig.

My gebed is opreg.

18 “Moenie my bloed verberg nie,

o aarde.

Laat dit ter wille van my

uitskreeu!

19 Selfs nou is my getuie

in die hemel.

My verdediger is daarbo.

20 My vriende verag my,

maar ek stort my trane uit

voor God.

21 O, dat iemand

’n middelaar sal wees

tussen my en God,

soos iemand pleit

vir sy vriend.

22 “Want baie min jare wag vir my.

Daarna gaan ek op die pad

na die plek van waar ek

nie sal terugkeer nie.”

1 “My gees is gebreek,

my dae word kort.

Die graf wag vir my.

2 Spotters omring my.

Ek sien hoe hulle my tart.

3 “Verdedig my onskuld,

o God,

want niemand anders

kom op vir my nie!

4 U sluit hulle verstand

vir begrip.

Laat hulle nie triomfeer nie.

5 Hulle verraai hulle vriende

tot hulle eie voordeel,

maar hulle eie kinders

vergaan van ellende.

6 “God maak ’n bespotting van my

tussen die mense.

Hulle spoeg my in die gesig.

7 My oë is dof gehuil,

en ek is net maar ’n skadu

van my ou self.

8 Die opregtes is geskok

as hulle my sien.

Die onskuldiges kom in opstand

teen die goddelose mense.

9 Die regverdiges se pad

loop reguit vooruit,

dié met ’n opregte hand

sal sterker en sterker word.

10 “Kom probeer julle

nou maar weer!

Ek kon nie ’n enkele mens

met insig onder julle kry nie.

11 My dae is verby.

My planne het verdwyn.

My hartsbegeertes is gebreek.

12 Hierdie mense

maak van die nag dag,

hulle sê in die donker

dat die lig naby is.

13 Eintlik wil ek maar net sterf.

Ek wil in die nag van die graf

gaan rus.

14 Die graf is my pa,

en die wurm

my ma en my suster.

15 Maar waar is my hoop dan?

Kan iemand dit vind?

16 Nee, my hoop gaan saam met my

na die graf.

Saam sal ons rus in die stof.”

Bildad praat ’n tweede keer en

antwoord Job

1 Bildad die Suagiet

het Job geantwoord:

2 “Wanneer gaan jy ophou

om so te praat?

Praat met insig,

dan sal ons jou antwoord.

3 Dink jy ons is soos diere?

Dink jy ons is baie dom?

4 Jy pluk jou hare uit

in woede.

Dink jy die aarde sal tot niet gaan

ter wille van jou,

en ’n rots van die kranse afval?

5 “Die waarheid is:

Die lig van die kwaaddoener

sal gedoof word.

Hulle vuur se vlam brand nie lank nie.

6 Die lig in hulle tent verduister.

Die lamp sal skielik doodwaai.

7 Die vaste tred

van die kwaaddoener

sal wankel.

Hulle eie planne

sal hulle ondergang wees.

8 Hulle sal val in ’n vangnet

voor hulle voete,

hulle sal vasval in ’n net.

9 Hulle struikel

oor ’n strik.

’n Strop trek vas om hulle.

10 ’n Vangtou lê begrawe

in die grond op hulle pad.

’n Tou lê opgerol in hulle pad.

11 Gevaar omring die kwaaddoener

en elke tree is gevaarlik.

12 Honger maak hulle swak.

Rampe wag vir hulle.

13 Siekte vreet aan sy vel.

Die ergste dood verorber sy bene.

14 Hulle word weggesleep

uit ’n veilige huis

en hulle buig voor die koning

van verskrikking.

15 Die huis van die kwaaddoeners

sal verbrand word,

en oor alles wat hulle het,

sal swael gestrooi word.

16 Hulle wortels verdroog

en hulle blare verwelk.

17 Alles wat herinner

aan hulle bestaan,

sal verdwyn van die aarde.

Niemand sal hulle name onthou nie.

18 Hulle sal uit die lig

in die duisternis gegooi word,

uitgedryf uit die wêreld.

19 Geen kind of kleinkind,

of enige naasbestaande,

sal in hulle land oorleef nie.

20 In die weste is mense

geskok oor hulle lot.

In die ooste is almal

met afgryse gevul.

21 Hulle sal sê:

‘Dit was die huis

van ’n bose mens,

die plek van iemand

wat deur God verwerp is.’”

Job praat ’n sesde keer wanneer

hy Bildad antwoord

1 Job het weer gepraat:

2 “Hoe lank gaan julle

my nog martel?

Hoe lank gaan julle nog probeer

om my te verpletter

met julle woorde?

3 Tien keer het julle nou bedoel

om my te verneder.

Julle kan julle skaam

om so ongevoelig

teenoor my te wees.

4 Selfs al het ek gesondig,

is dit my saak,

nie julle s’n nie.

5 Julle probeer my oorweldig

deur my vernedering te gebruik

as bewys van my sonde.

6 Maar dit is God

wat kwaad aan my doen,

want ek is soos

’n beleërde stad.

7 “Ek roep hard om hulp,

maar niemand

hoor my nie.

Ek skreeu,

maar daar is geen

geregtigheid nie.

8 God het my pad versper,

ek kan nie beweeg nie.

Hy het dit donker

op my weë gemaak.

9 Hy het my gestroop

van my eer

en my kroon van my kop verwyder.

10 Hy breek my af van alle kante.

Dis klaar met my.

Hy vernietig my hoop

soos ’n ontwortelde boom.

11 Sy toorn brand teen my.

Hy beskou my as sy vyand.

12 Sy soldate kom op my af

en bou paaie

om my aan te val.

Hulle slaan kamp op

rondom my tent.

13 “My broers bly ver weg,

my vriende

het teen my gedraai.

14 My familie is ver weg,

my bure het my vergeet.

15 My gaste en diensmeisies

beskou my as ’n vreemdeling.

Ek is soos ’n uitlander vir hulle.

16 Ek roep my bediende,

maar hy kom nie,

selfs al smeek ek hom hardop!

17 My asem is aanstootlik

vir my vrou.

Ek is walglik

vir my eie familie.

18 Selfs jong kinders

verag my.

As ek opstaan om iets te sê,

draai hulle die rug op my.

19 My naaste vriende

het ’n afsku aan my.

Dié wat ek liefhet,

het teen my gedraai.

20 Ek is nog net vel en been.

Ek het die dood net-net

vrygespring.

21 “Bejammer my tog, my vriende,

wees tog jammer vir my!

Want die hand van God

het my getref.

22 Waarom vervolg julle my ook

soos wat God doen?

Is dit nie genoeg vir julle

dat ek so ly nie?

23 “Ag, dat al my woorde

neergeskryf sou word;

dat dit gegraveer sal word

op ’n monument,

24 uitgekap met ’n ysterbeitel,

en gevul met lood,

vir altyd gegraveer in ’n rots.

25 Maar ek, ek weet

dat my Verlosser leef,

en dat Hy aan die einde

op die aarde sal staan.

26 Nadat my liggaam vergaan het,

sal ek persoonlik God sien!

27 Ek sal Hom self sien.

Ja, ek sal Hom sien

met my eie oë.

Dié gedagte oorweldig my!

28 “Hoe durf julle dan aanhou

om my te vervolg

deur te sê:

‘Dis sy eie skuld

dat hy so swaarkry.’

29 Ek waarsku julle:

Julle is self in gevaar

om gestraf te word

vir julle gesindheid.

Daardie dag sal julle weet

dat reg gaan geskied!”

Sofar antwoord Job ’n tweede

keer

1 Sofar die Naämatiet

het Job geantwoord:

2 “Ek kan nie anders,

ek moet antwoord,

want ek is baie ontsteld.

3 Ek luister nou al lank

na jou beledigings!

Nou moet ek jou antwoord.

4 “Jy moet besef dat dit nog altyd so

was:

Vandat die mens op aarde is,

5 was die gejuig

van die kwaaddoener

van korte duur en die vreugde

van die goddelose

net tydelik.

6 Al reik die trots van ’n goddelose

tot in die hemel

en al is sy kop in die wolke,

7 tog vergaan hy vir altyd,

weggegooi

soos sy eie uitwerpsel.

Dié wat hom geken het,

sal vra: ‘Waar is hy?’

8 Hy sal vervaag soos ’n droom.

Jy kan hom nêrens kry nie.

Hy verdwyn soos ’n visioen

in die nag.

9 Die wat hom eens op ’n tyd

gesien het,

sal hom nooit weer sien nie.

Sy plek sal hom nie meer ken nie.

10 Sy kinders bedel by die armes,

want hy sal self sy rykdom

teruggee.

11 Hy is nog maar ’n jong man,

maar sy beendere

lê in die stof.

12 “Hulle het dit geniet

om slegte dinge te doen.

Dit was vir hulle so lekker

soos soetigheid

op die tong.

13 Hulle het dit geproe,

en draai dit om en om

in hulle mond.

14 Maar die soetigheid

sal skielik suur word,

soos die gif van ’n slang

in hulle maag.

15 Die rykdom

wat hy verorber het,

sal hy alles uitbraak.

God sal hom

dit nie laat behou nie.

16 Hy drink die gif van slange.

’n Adder sal hom doodmaak.

17 Hy sal nooit weer

die oorvloed

van olyfolie,

die riviere van melk en heuning

kan geniet nie.

18 Sy harde werk

word nie beloon nie.

Sy rykdom bring hom

geen vreugde nie.

19 Want hy het die armes verdruk

en hulle verwaarloos.

Hy vat vir hom huise

wat hy nie gebou het nie.

20 “Daar is geen einde

aan sy gulsigheid nie.

Daar bly niks oor

van alles

wat hulle opgegaar het nie.

21 Niks het oorgebly as hulle

klaar geëet het nie.

Daarom sal hulle voorspoed

nie voortduur nie.

22 Te midde van oorvloed

tref moeilikheid hom,

en hy word deur rampe verwoes.

23 Terwyl hy versadig is,

oorval God se oordeel hom.

God laat sy straf op hom neerdaal.

24 Al probeer hy ontsnap van ’n

ysterwapen,

’n koperpyl sal hom deurboor.

25 Terwyl hy die pyl trek

uit sy rug

en die glansende punt

uit sy gal,

word hy oorval

deur die verskrikking

van die dood.

26 Sy skatte is verlore

in die duisternis.

’n Vuur wat nie deur mense

aangesteek is nie

verteer hom,

alles wat hy nagelaat het,

word verbrand.

27 Die hemel ontbloot sy skuld,

en die aarde getuig teen hom.

28 ’n Vloed sal sy huis wegspoel.

God se woede reën op hom.

29 Dit is die lot wat wag

vir die kwaaddoener.

Dit is die erfenis

deur God bepaal.”