JEREMIA 47

’n Boodskap oor die Filistyne

1 Die Here het ’n boodskap vir die profeet Jeremia oor die Filistyne gegee. Dit was nog voor die farao vir Gasa aangeval het.

2 Die Here sê:

“’n Vloed kom uit die noorde,

’n stroom wat alles oorspoel.

Dit oorspoel die land

en vul alles daarin,

dorpe en inwoners.

Die mense sal uitroep.

Al die inwoners van die land

sal weeklaag.

3 Hoor die geluid

van perdehoewe,

die gedreun van strydwaens

wat verbyjaag.

Vaders draai nie eers om

na hulle kinders nie

want hulle kan hulle nie red nie.

4 Die tyd het gekom

om al die Filistyne

uit te roei.

So ook Tirus en Sidon,

hulle bondgenote,

wat sou kon help.

Want die Here vernietig

die Filistyne,

hulle wat oorspronklik

van Kreta af kom.

5 Die mense van Gasa

gaan vernietig word.

Askelon is klaar verwoes.

Mense wat in die kusvlakte

oorgebly het,

hoe lank sal julle julleself

nog pynig?

6 “Swaard van die Here,

hoe lank nog voor jy weer

tot rus kom?

Gaan terug in jou skede!

Kom tot rus en raak stil!

7 Maar hoe kan dit stil wees

as die Here beveel het

om Askelon en die kusvlakte

aan te val?”

JEREMIA 48

Boodskap oor Moab

1 Hierdie boodskap gaan oor Moab. Die Here, die Almagtige, die God van Israel, sê:

“Ellende wag vir Nebo,

die stad sal verwoes word.

Die stad Kirjatajim sal verneder

en ingeneem word.

Hulle sal die vesting verneder

en afbreek.

2 Niemand sal meer

oor Moab spog nie.

In Gesbon beplan hulle

’n komplot teen Moab:

‘Kom ons beëindig

hulle voortbestaan as ’n nasie!’

Hulle sal die stad Madmen

stilmaak.

Geweld sal ook hierdie stad tref!

3 Uit Goronajim klink ’n kreet op:

‘Verwoesting!

Groot vernietiging!’

4 Moab se mag is gebreek!

Hoor hoe huil die kinders.

5 Hulle vlugtelinge gaan op na Lugit

terwyl hulle bitterlik huil;

op pad af na Goronajim

word smartkrete gehoor

oor al die verwoesting.

6 Vlug vir julle lewens!

Oorleef soos ’n wildedonkie

in die woestyn!

7 Jy stel jou vertroue

op jou prestasies

en jou rykdom.

Maar hulle sal jou gevange neem.

Jou god Kemos,

sy priesters en amptenare

sal almal saam

in ballingskap gaan.

8 Jou vyand sal al jou dorpe

verwoes.

Geen stad sal gespaar bly nie.

Hulle sal die valleie beskadig

en die vlaktes verwoes.

Ek, die Here, sê dit sal gebeur!

9 As Moab net vlerke gehad het

sodat sy kon wegvlieg!

Moab se dorpe

sal almal verwoes word,

sodat niemand meer daarin woon nie.

10 “’n Vloek rus op elkeen

wat weier

om die werk

van die Here te doen.

’n Vloek rus ook op elkeen

wat nie dié doodmaak

wat die Here

hulle beveel het

om dood te maak nie!

11 “Vanaf die vroegste tye

het Moab rustig geleef.

Hulle is nog nooit

deur ’n ander volk

in ballingskap weggevoer nie.

Moab is soos ou wyn

wat kon verouder,

wat nie van houer na houer

oorgegooi is nie.

Die smaak het nie verlore

gegaan nie.”

12 Maar die Here sê:

“Die tyd kom

dat Ek mense sal stuur

wat die kruike leegmaak.

As hulle dit leeggemaak het,

sal hulle die wynkruike

stukkend breek!

13 Dan sal Moab skaam wees

oor Kemos,

net soos Israel ook destyds

skaam was

oor die goue kalf by Bet-El

op wie hulle vertrou het.

14 “Hoe kan julle nog sê:

‘Ons is helde,

baasvegters in die oorlog?’”

15 Die Here, die Almagtige,

die Koning, sê:

“Die vernietiger

sal Moab

en sy dorpe verwoes.

Van hulle beste jongmense

sal in gevegte sterf.

16 ’n Groot ramp sal Moab

binnekort tref.

Die land se ondergang

kom vinnig nader.

17 Almal in Moab se omgewing,

begin huil

oor hierdie land.

Julle wat Moab se naam ken, sê:

‘Die septer van mag

en die staf van trots

is nou gebreek!’

18 “Julle wat in Dibon bly,

klim af van julle troontjies

en kom sit in die stof.

Die vyand wat Moab vernietig,

kom ook teen Dibon veg.

Hulle het julle vestings

klaar verwoes.

19 Inwoners van Aroër,

gaan staan langs die pad

en kyk wat gebeur.

Vra elke man en vrou

wat vlug,

wat probeer ontkom;

vra hulle:

‘Wat het gebeur?’

20 Moab is verneder,

hulle is gebroke.

Huil en kla!

Vertel dit by die Arnonrivier

dat hulle Moab verwoes het!

21 Die straf oor die dorpe op die

hoogland het aangebreek,

oor Golon, Jahas, Mefaät,

22 Dibon, Nebo, Bet-Diblatajim,

23 Kirjatajim, Bet-Gamul,

24 Bet-Meon, Kerijot en Bosra.

Hulle sal al Moab se dorpe straf,

dié wat naby en dié wat ver is.

25 Moab se mag is vernietig.

Sy mag is gebreek,” sê die Here.

26 “Maak Moab dronk,

want hulle is arrogant

teenoor My, die Here.

Laat Moab in hulle braaksel rol

sodat ander hulle sal spot.

27 Moab, het jy nie met Israel

die spot gedryf nie?

Het jy dan nie Israel verag

soos iemand

wat tussen diewe

betrap is nie?

28 Burgers van Moab,

vlug uit julle dorpe!

Gaan woon in rotsskeure

soos duiwe

wat hulle neste maak

in die grotte.

29 “Ons het gehoor

van Moab se trots en gespog.

Hulle was hoogmoedig, arrogant,

vermetel en hooghartig.

30 Ek weet van Moab

se verwaandheid,” sê die Here.

“Maar al hierdie grootpratery

loop op niks uit nie,

dit is vals.

31 Daarom huil Ek oor Moab.

Ek treur oor die mense

van Kir-Geres.

32 Ek treur meer oor jou

as oor Jaser,

wingerd van Sibma.

Jou wingerdranke het vroeër

tot by die Dooie See gestrek,

tot by Jaser.

Maar nou het die onderdrukkers

julle kaalgestroop.

Hulle het op julle somervrugte

en druiwe toegesak.

33 Blydskap en vreugde

het verdwyn

uit die boorde

en die landerye van Moab.

Ek het gesorg dat die wynpers

nie meer wyn voorsien nie.

Mense gesels ook nie meer

opgewek

terwyl hulle druiwe pars nie.

Daar is mense wat uitroep,

maar nie van blydskap nie.

34 Om die waarheid te sê,

die mense gil en skreeu van angs

omdat hulle bang is.

’n Mens kan die krete hoor

van Gesbon

tot aan die ander kant

by Elale en Jahas,

van Soar af

tot by Gonorajim

en Eglat-Selisija.

Selfs die waters van Nimrim

het nou opgedroog.”

35 Die Here sê: “Ek sal

’n einde maak aan Moab,

want hulle bring offers vir afgode

en brand wierook vir vals gode.

36 My hart kla van smart

soos ’n fluit vir Moab

en ook vir die mense van Kir-Geres.

Want al hulle rykdom het verdwyn.

37 Hulle skeer almal hulle koppe

en baarde omdat hulle rou.

Hulle maak snymerke

aan hulle hande

en dra klere van sak.

38 Oral in Moab is mense in rou.

Hulle doen dit op die dakke

van hulle huise

en op die pleine.

Hulle doen dit, sê die Here,

omdat Ek Moab

gebreek het soos ’n kleipot

wat niemand meer

gebruik nie.

39 Ag, hoe stukkend is hulle nie!

Hoor hoe huil hulle!

Moab is soos mense

wat die rug wegdraai

van ander

omdat hulle skaam is.

Moab se bure

dryf die spot met hulle.

Hulle skrik as hulle

al die verwoesting sien.”

40 Die Here sê:

“Kyk, ’n arend duik neer

en sprei sy vlerke oor Moab.

41 Hy sal die dorpe van Moab

inneem

en die vestings oorneem.

Daardie dag sal

Moab se krygsmanne so bang wees

soos ’n vrou

wat geboorte gee.

42 Moab sal as ’n volk

vernietig word

omdat hulle die Here

uitgetart het.”

43 Die Here sê:

“Moab, verskrikking, vanggate

en lokvalle wag op julle.

44 Mense wat in angs probeer

wegvlug,

sal in ’n vanggat val.

En dié wat uit die vanggat

ontsnap,

sal in ’n valstrik gevang word.

Ek sal sorg dat julle nie ontsnap nie,

want die tyd vir julle straf

het aangebreek,”

sê die Here.

45 “Die mense vlug so ver as Gesbon,

maar kom nie verder nie.

Want ’n vuur kom uit Gesbon,

die tuiste van koning Sihon.

Dit sal die hele land verteer,

ook al die opstandige mense.

46 Wee jou, Moab!

Die volk van Kemos is vernietig!

Al julle kinders

is gevang

en in ballingskap

weggevoer.

47 Maar eendag sal Ek weer

Moab se lot verander.

Ek, die Here, sê dit sal so wees!”

Hier eindig die oordeel oor Moab.

JEREMIA 49

’n Boodskap oor Ammon

1 Hierdie boodskap gaan oor die Ammoniete.

Die Here sê:

“Het Israel nie ’n nageslag

wat die grond van Gad

kan erf nie?

Hoekom het julle wat Milkom aanbid,

Gad ingeneem

en in sy dorpe kom bly?

2 Die tyd kom,” sê die Here,

“dat Ek jou sal straf daarvoor

en Rabba,

die Ammonietestad,

sal vernietig.

Net ’n hoop bourommel

sal oorbly.

Die dorpies rondom sal ook

afgebrand word.

Dan sal Israel

weer die land terugneem

wat julle van hulle afgevat het,”

sê die Here.

3 “Huil droewig, Gesbon,

want die stad Ai is verwoes.

Kla maar, inwoners van Rabba!

Trek julle rouklere aan,

huil en loop heen en weer

tussen die mure.

Want julle god Milkom

sal in ballingskap gaan,

saam met sy priesters

en sy amptenare.

4 Wat spog julle so

met julle vrugbare valleie,

julle ontroue mense?

Julle vertrou op julle rykdom.

Julle dink niemand

kan julle aanval nie!

5 Ek, die oppermagtige Here,

die Almagtige, sê:

Kyk, Ek bring verskrikking

oor julle.

Julle bure sal julle uitdryf,

en julle sal verstrooi word.

Niemand sal die vlugtelinge

weer bymekaarbring nie.

6 “Maar as alles eendag verby is,

sal Ek Ammon

se lot weer verander,”

sê die Here.

’n Boodskap oor Edom

7 Hierdie boodskap handel oor Edom. Die Here, die Almagtige, sê:

“Is daar nie meer mense

in Teman

wat verstandig is nie?

Wat het geword van mense

met gesonde verstand?

Is daar niemand oor

met goeie raad nie?

8 Draai om en vlug weg!

Julle wat in Dedan bly,

kruip weg in grotte!

Want Ek gaan Edom

met ’n ramp tref.

Die tyd van afrekening

het gekom.

9 Los die druiweplukker nie altyd

iets in die wingerd nie?

As diewe in die nag inbreek,

neem hulle ook nie alles saam nie.

10 Maar Ek sal Edom kaal stroop.

Niemand sal vir My kan wegkruip nie.

Ek sal hulle kinders,

familie en bure uitroei.

Edom sal ophou bestaan.

11 Los julle weeskinders vir My.

Ek sal sorg dat hulle bly lewe.

Julle weduwees kan ook op My

vertrou.”

12 Die Here sê: “As onskuldige mense swaar moes kry, hoeveel te meer verdien julle dit nie! Julle sal nie ongestraf bly nie, julle sal die beker moet drink!

13 Ek het gesweer – so waar as Ek leef! – dat Bosra ’n plek sal word waarvoor mense sal skrik. Die stad sal in ’n puinhoop verander. Mense sal die plek as ’n vloek beskou en met die stad spot. Al die dorpies in die omgewing sal vir altyd verwoes lê.”

14 Ek het ’n boodskap

van die Here gekry:

’n Gesant is na die nasies gestuur

om te sê:

“Span saam teen Edom!

Maak gereed vir ’n geveg!

15 “Ek maak julle niksseggend

onder die nasies,

verag deur mense.

16 Die vrees wat julle inboesem,

ook julle hoogmoed,

mislei julle.

Julle bly in rotsskeure

en beheer die hoogste dele

van die heuwel.

Maar al bly julle

op hoë pieke

soos arende,

sal Ek julle hard aarde toe bring.

Ek, die Here, sê dit!

17 “Edom sal ’n verskrikking

vir almal wees.

Almal wat daar verbygaan,

sal ontsteld wees

en na hulle asems snak

oor al die rampe

wat hulle getref het.

18 Die vernietiging van Edom

sal net so erg wees

as toe Sodom en Gomorra

en die dorpe in die omgewing

verwoes is.

Niemand sal meer daar bly nie,”

sê die Here.

19 “Soos ’n leeu

wat by die Jordaanrivier

uit die bosse kom

op soek na groen weivelde,

so sal Ek hulle

uit hulle eie land verjaag.

Ek sal ’n leier van my keuse

aanstel.

Wie kan met My vergelyk word?

Wie sal My uitdaag?

Watter leier kan My opponeer?

20 Luister na die Here se planne

vir Edom

en vir die mense van Teman:

Selfs die klein kindertjies

sal weggesleep word.

En hulle huise sal leeg staan.

21 Wanneer Edom tot ’n val kom,

sal die aarde skud.

Hulle geroep sal weerklink

tot so ver as die Rietsee.

22 Kyk! Die vyand kom vinnig

soos ’n arend

wat sy vlerke uitsprei

en hoog vlieg

en dan op sy prooi toesak.

So sal die vyand

met Bosra maak.

Daardie dag

sal die dapperste soldate

net so bang wees

soos ’n vrou

wat geboorte gee.”

’n Boodskap oor Damaskus

23 Oor Damaskus. Die Here sê:

“Hamat en Arpad is ontsteld,

hulle het slegte nuus gehoor.

Hulle is ontmoedig,

onrustig

soos ’n onstuimige see.

24 Damaskus is moedeloos.

Sy het omgedraai om te vlug,

paniek het oor hulle toegesak.

Angs het hulle beetgepak,

bekommernis en pyn

oorweldig hulle,

soos vir ’n vrou wat geboorte gee.

25 Die stad is beroemd,

bekend vir vrolikheid.

Hoe is dit moontlik

dat so ’n stad

nou verlate kan wees?

26 Die jong mans sal op die strate val

en doodgaan.

Al die soldate sal sterf,”

sê die Here, die Almagtige.

27 “Ek sal ’n vuur in Damaskus

aan die brand steek

wat al koning Ben-Hadad se paleise

sal afbrand.”

’n Boodskap oor Kedar en

Gasor

28 Die boodskap gaan oor Kedar en die koninkryke van Gasor. Koning Nebukadnesar van Babel het hulle aangeval. Die Here sê:

“Maak reg en val Kedar aan!

Vernietig die mense

uit die ooste!

29 Hulle tente en vee

sal geplunder word

en hulle skuilings, besittings

en kamele weggedra word.

Mense sal uitroep:

‘Daar is oral gevaar!’

30 “Vlug vir julle lewens!

Gaan kruip weg in grotte,

inwoners van Gasor,”

sê die Here.

“Koning Nebukadnesar van Babel

smee ’n komplot teen julle.

Hy gaan ’n plan teen julle

in aksie stel.”

31 Die Here se opdrag is:

“Val die volk aan

wat so rustig is,

hulle wat so veilig woon.

Hulle woon afgesonderd,

sonder deure of hekke.

32 Al hulle kamele sal buit wees,

hulle groot getalle vee

is daar om te plunder.

Ek sal hierdie mense wat in

afgesonderde plekke woon,

in alle windrigtings verjaag.

Ek sal sorg dat rampe

hulle van alle kante af tref,”

sê die Here.

33 “Gasor sal ’n eensame

en verlate plek wees.

Niemand sal meer daar woon nie.

Dit sal ’n lêplek wees

vir jakkalse.”

’n Boodskap oor Elam

34 Die Here het vir die profeet Jeremia ’n boodskap oor Elam gegee. Dit was net toe Sedekia koning van Juda geword het.

35 Die Here, die Almagtige, sê:

“Ek sal die pyl en boog van Elam,

die setel van hulle mag,

aan stukke breek.

36 Ek sal vyande

uit alle rigtings

na Elam toe bring,

en Ek sal hulle verstrooi

in alle rigtings.

Daar sal geen nasie wees

waar Elam se ballinge

nie sal wees nie.

37 “Ek sal Elam bangmaak

vir hulle vyande,

vir dié wat hulle lewe soek.

Ek bring onheil oor hulle.

My gloeiende woede

sal onheil oor Elam bring,”

sê die Here.

“Ek sal oorloë oor hulle bring

totdat Ek hulle uitgeroei het.

38 Ek sal hulle konings en leiers

vernietig.

Dan sal Ek

die koning van Elam wees,”

sê die Here.

39 “Maar eendag, in die toekoms,

sal Ek weer die lot

van Elam verander,”

sê die Here.

JEREMIA 50

’n Boodskap oor Babel

1 Die Here het vir die profeet Jeremia ’n boodskap oor Babel en die land van die Babiloniërs gegee:

2 Die Here sê:

“Vertel vir die nasies,

maak dit oral bekend.

Hys ’n vlag

sodat almal dit kan sien.

Moet niks wegsteek nie!

Sê: Babel is ingeneem!

Bel is verneder, Marduk is verslae.

Hulle beelde kom in die skande,

hulle afgode is verwoes.

3 ’n Volk kom uit die noorde

en val die land aan.

Hulle verwoes die land van Babel,

sodat niemand meer daar

woon nie.

Al wat mens en dier is,

het weggevlug.”

Hoop vir Israel en Juda

4 Die Here sê:

“In dié tyd sal die mense

van Israel en Juda

weer bymekaarkom.

Hulle sal loop en huil

terwyl hulle na

die Here hulle God soek.

5 Hulle sal vra

hoe om by Jerusalem te kom

en dan begin om terug te gaan

huis toe.

Hulle sal hulleself

aan die Here verbind

met ’n ewige verbond

wat hulle nooit sal vergeet nie.

6 “My volk

is verdwaalde skape.

Hulle herders het hulle

in ’n verkeerde koers gelei

en agtergelaat

om in die berge

rond te dwaal.

Hulle dwaal rond

van heuwel tot heuwel,

sonder om te onthou

waar hulle rusplek is.

7 Almal met wie hulle

paaie gekruis het,

het hulle verslind.

Hulle vyande het gesê:

‘Ons is nie skuldig nie,

want dit is hulle

wat teen die Here sondig,

die Here,

hulle ware rusplek

en die hoop van hulle voorouers.’

8 “Vlug weg uit Babel!

Gee pad uit die land

van die Babiloniërs!

Wees julle die voorbokke

wat die koers aandui

vir die trop.

9 Want Ek sal uit ’n land

in die noorde

’n klomp nasies se gesamentlike mag

op die been bring.

Ek sal hulle teen Babel

laat optrek

en die stad

van die buitewêreld afsny.

Hulle sal die stad oorneem.

Hulle is soos vaardige

vegters

wat hulle wapens goed gebruik.

Hulle mis nie ’n teiken nie!

10 Die aanvallers

sal die Babiloniërs beroof

totdat hulle tevrede voel

dat hulle genoeg gevat het,”

sê die Here.

Babel se ondergang is seker

11 “Julle het my mense besteel,

hulle wat Ek vir My

uitgesoek het.

Julle is vrolik en bly daaroor.

Julle spring rond

soos ’n verskalf

wat koring uittrap,

en soos perde wat runnik.

12 Maar julle eie land sal

verneder word en

in die skande kom.

Sy sal die geringste onder

al die volke wees,

’n dorre en verlate woestyn.

13 Die Here sal sy woede

op Babel uithaal.

Dit sal ’n plek wees

sonder inwoners,

’n algehele woesteny.

Verbygangers sal geskok wees

en fluit van verbasing

oor Babel se toestand.

14 “Boogskutters,

omsingel Babel.

Maak julle reg om aan te val!

Moet nie julle pyle spaar nie!

Want die mense van Babel

het teen die Here gesondig.

15 Skreeu op hulle

van alle kante.

Babel het oorgegee!

Die mure van die stad

het omgeval.

Die Here wreek Hom op Babel.

Doen aan hulle

soos hulle aan ander mense

gedoen het.

16 Neem die boere weg

uit Babel,

ook hulle wat die lande afoes.

As die gevegte aan die gang is,

moet mense

na hulle eie volke terugkeer.

Elkeen moet

na hulle land vlug.”

Hoop vir die Here se volk

17 “Die mense van Israel

is soos skape

wat deur leeus

uitmekaargejaag word.

Eers het die koning van Assirië

hulle opgevreet,

en nou het koning Nebukadnesar

van Babel

hulle bene skoongevreet.”

18 Die Here, die Almagtige, die God

van Israel, sê:

“Ek gaan die koning van Babel

en sy land nou straf

net soos Ek

die koning van Assirië gestraf het.

19 Ek sal die mense van Israel

na hulle eie weivelde

terugbring.

Hulle sal weer wei

op die velde van Karmel

en Basan.

Die heuwelgebiede

van Efraim en Gilead

sal vir hulle genoeg gee

om van te lewe.

20 In daardie tyd,”

sê die Here,

“sal mense verniet soek

na Israel en Juda

se oortredings;

hulle sal niks vind nie.

Die mense

wie se lewens Ek gespaar het,

sal Ek vergewe.”

Straf vir Babel

21 Die Here sê:

“Trek op teen die land

Meratajim

en teen die inwoners van Pekod.

Agtervolg hulle,

maak hulle dood

en wis hulle heeltemal uit.

Doen alles wat Ek julle

beveel het.

22 Oorlogskrete klink op

in die land,

die geraas

van groot verwoesting!

23 Hoe sal die nasies skrik

as hulle Babel se toestand sien!

Die hamer wat mense

verpletter het,

lê stukkend geslaan en gebreek!

24 Ek het vir jou ’n strik gestel,

Babel.

Jy het daarin getrap

sonder dat jy eers geweet het.

Jy is gevang

omdat jy teen My,

die Here,

in opstand was.

25 Die Here het die stoorplek

van sy wapens oopgemaak.

Hy het die wapens van sy woede

uitgehaal.

Die oppermagtige Here,

die Almagtige,

het werk wat Hy in die land

van die Babiloniërs wil doen.

26 Val hulle van veraf lande aan.

Breek die skure oop.

Stapel hulle op

soos ’n hoop graan.

Vernietig hulle heeltemal.

Laat niks oorbly nie!

27 Vat die bulle

na die slagplek toe,

maak hulle almal dood.

’n Slegte tyd breek aan,

’n tyd van straf.

28 Luister na die mense

wat uit Babel ontsnap het.

Hulle vertel in Jerusalem

hoe die Here ons God

wraak geneem het

op die mense

wat sy tempel vernietig het.

29 “Roep jou boogskutters op

teen Babel.

Laat hulle die stad omsingel

sodat niemand

kan ontsnap nie.

Doen aan die Babiloniërs

wat hulle aan ander mense

en lande gedoen het.

Hulle het die Here,

die Heilige van Israel,

se gesag uitgedaag.

30 Die jongmense sal neerval

op die pleine en sterf,

al die Babiloniese soldate

sal daardie dag sterf,”

sê die Here.

31 Die oppermagtige Here,

die Almagtige, sê:

“Julle is arrogant.

Daarom word Ek nou julle vyand.

Die tyd het gekom

dat Ek julle gaan straf.

32 Verwaande land,

julle sal struikel en val.

En niemand sal julle help

om weer op te staan nie.

Ek sal julle dorpe

aan die brand steek.

Alles wat naby hierdie vuur is,

sal afbrand.”

33 Die Here, die Almagtige, sê:

“Die mense van Israel en Juda

is onderdruk.

Die vyand wat hulle gevang het,

weier om hulle vry te laat.

34 Maar daar ís Iemand

wat hulle loskoop om vry te kom.

Dit is die Here, die Almagtige.

Hy sal vir hulle intree

en rus bring in die land,

maar onrus

vir die inwoners van Babel.

35 “Trek die swaard uit teen

die Babiloniërs.

Tref die inwoners van Babel,

die leiers en wyses daarmee,”

sê die Here.

36 “Die swaard

tref die waarsêers

sodat hulle verdwaas staan.

En die swaard tref sy soldate

sodat hulle vreesbevange is.

37 As die geweld

die perde, die strydwaens

en huursoldate tref,

sal hulle so swak soos vroue word.

As geweld die skatkis tref,

sal hulle geplunder word.

38 Dit tref ook hulle watervoorrade

wat sal opdroog.

Hoekom?

Want die hele land is vol afgode,

en die mense is dol oor hulle.

39 Wilde woestyndiere, hiënas

en volstruise

sal Babel hulle blyplek maak.

Mense sal nooit weer

daar bly nie,

ook nie toekomstige geslagte nie.

40 Ek sal Babel verwoes

soos Ek Sodom en Gomorra

en die naburige dorpe

destyds vernietig het.

Niemand sal meer daar bly nie,”

sê die Here.

41 “Kyk, ’n groot leër uit die noorde

is op pad!

’n Groot nasie en baie konings

uit veraf dele van die aarde

trek teen julle op.

42 Hulle is met boog en spies

gewapen.

Hulle is baie wreed

en toon geen genade nie.

Hulle ry op perde

en klink soos die see

wat dreun.

Hulle marsjeer in formasie,

reg om julle aan te val,

mense van Babel!

43 Berigte oor hulle het

die koning van Babel bereik.

Dit het hom

lam van vrees gemaak.

Angs en pyn het hom beetgepak,

soos ’n vrou in kraam.

44 Ek sal soos ’n leeu

uit die digte bosse

by die Jordaan kom

en skape bespring

wat besig is om te wei.

Ek sal die mense van Babel

uit hulle land jaag.

Daarna sal Ek ’n leier kies

wat Ek daar sal aanstel.

Wie kan met My vergelyk word?

Wie kan My uitdaag?

Watter koning sal waag

om teen My

in opstand te kom?”

45 Luister na die Here se plan

met Babel

en die land van die Babiloniërs.

Selfs klein kindertjies

sal uit hulle land weggevat word.

Hulle huise sal leeg staan.

46 Die geluid van Babel se val

sal die aarde laat bewe.

Al die volke van die wêreld

sal hulle wanhoopskrete hoor.

JEREMIA 51

1 Die Here sê:

“Ek sal ’n verwoester aanhits

teen Babel

en die inwoners

van Babel.

2 Ek stuur vreemdelinge na Babel

wat hulle sal verstrooi.

Op die noodlottige dag

sal hulle Babel van alle kante af

aanval,

en hulle sal die land kaal steel.

3 Moenie die boogskutters

kans gee om hulle boë te span

of hulle gevegsklere

aan te trek nie.

Moenie die jongmense spaar nie.

Nee, roei die hele leër uit!

4 Hulle sal dood neerval in Babel

of dodelik gewond

in die strate lê.

5 Want Ek het Israel en Juda

nie in die steek gelaat nie.

Al is hulle land vol oortredings

teen die Heilige van Israel,

is Ek steeds hulle God,

die Here, die Almagtige.”

6 Vlug uit Babel!

Red julleself!

Moenie dat Babel se sonde

julle vernietig nie!

Dit is die tyd

van die Here se wraak,

Hy gaan die stad

nou terugbetaal.

7 Babel is ’n goue beker

in die Here se hande.

Die hele wêreld drink daaruit

en word dronk.

Die nasies drink van die wyn

en verloor hulle verstand.

8 Skielik het Babel nou ook geval

en is verwoes.

Huil oor die stad!

Gee vir haar medisyne,

miskien is daar genesing.

9 Ons sou die stad help

as ons kon,

maar niks kan Babel

nou meer genees nie.

Vergeet van die stad!

Laat elkeen na sy eie land

teruggaan!

Die oordeel oor die stad

reik tot by die hemel,

styg tot by die wolke.

10 Die Here het

ons onskuld bewys.

Kom ons vertel in Jerusalem

wat die Here ons God

gedoen het.

11 Maak julle pyle skerp!

Neem julle skilde op!

Want die Here het die gedagte

by die koning

van die Mediërs

laat posvat

om op te trek

teen die Babiloniërs

en hulle te vernietig.

Dit is hoe die Here wraak neem,

Hom wreek oor sy tempel.

12 Lig die vlag

om die mure van Babel

aan te val.

Versterk die wagposte!

Plaas wagte oral uit!

Stel hinderlae op!

Die Here het ’n plan

met die Babiloniërs,

Hy voer dit uit!

13 Julle woon langs baie water.

Julle is skatryk.

Maar julle einde het aangebreek,

julle lewensdraadjie is geknip!

14 Die Here, die Almagtige,

sweer by Homself:

“Julle vyande sal oor julle spoel

soos ’n swerm sprinkane

in ’n koringland.

Hulle sal die oorwinning oor julle

uitskreeu.”

’n Loflied vir die Here

15 Deur sy krag het Hy

die aarde gemaak,

deur sy wysheid

die wêreld tot stand gebring.

Deur sy insig het Hy

die hemel uitgestrek.

16 As Hy praat, is daar

donderweer in die hemel.

Hy laat die wolke opstyg

oor die aarde.

Hy laat die weerlig blits

as dit reën.

Hy laat die wind

uit sy stoorkamers kom.

17 In vergelyking met Hom

is elke mens ’n dwaas,

sonder enige kennis!

Goudsmede maak afgodsbeelde,

maar hulle kom in die skande.

Hierdie beelde is ’n leuen,

want hulle haal nie asem nie.

18 Afgode is eintlik nutteloos,

’n bedrogspul!

As die tyd van afrekening kom,

sal hulle vernietig word.

19 Maar die God van Israel

is nie so ’n afgod nie.

Hy het alles wat bestaan,

gemaak,

ook sy eie volk,

sy besonderse besitting.

Hy is die Here, die Almagtige!

Groot straf vir Babel

20 “Jy is my hamer,

my oorlogswapen.

Ek gebruik jou

om nasies mee te verpletter

en koninkryke te verwoes.

21 Ek gebruik jou om perde

en ruiters mee te tref,

ook strydwaens

met hulle bemanning.

22 Met jou hulp

sal Ek mans en vroue uitwis,

ook oumense en kinders,

jong seuns en meisies.

23 Ek het jou gebruik om herders

en hulle vee uit te roei,

so ook plaaswerkers

en hulle osse.

Ek sal jou gebruik

om regeerders en amptenare

te vernietig.”

24 Die Here sê ook:

“Voor julle oë sal Ek

Babel en die Babiloniërs

terugbetaal

vir al die kwaad

wat hulle aangerig het

in Jerusalem.

Julle sal dit sien gebeur.

25 Dit kan jy maar weet,

vernietiger van die aarde,

verwoester van die wêreld,

Ek is jou vyand,”

sê die Here.

“Ek sal teen jou optree,

Ek gooi jou teen die berghange af.

Ek maak jou

’n verskroeide berg.

26 Jy sal vir altyd verwoes lê.

Niemand sal uit jou rommel

’n klip kan gebruik

vir ’n hoeksteen of ’n steen

vir die fondasie nie,”

sê die Here.

27 Hou ’n vaandel op oor die land,

blaas op die ramshoring

onder die nasies.

Berei die nasies voor vir oorlog

teen Babel.

Roep die koninkryke van Ararat,

Minni en Askenas op

teen Babel.

Stel dan ’n bevelvoerder aan

en kom met soveel perde

soos ’n swerm sprinkane.

28 Bring die leërs

van die konings van Medië,

hulle leiers en die amptenare

en al die lande waaroor hulle

regeer teen hulle.

29 Die land bewe en krul,

want die plan van die Here

staan vas teen Babel:

Hy maak Babel ’n verlate plek –

niemand sal daar bly nie.

30 Die soldate van Babel

veg nie meer nie.

Hulle sit nie ’n voet

uit hulle

versterkte skuilings nie.

Hulle moed is gebreek,

hulle is so bang soos vroue.

Hulle huise is aan die brand,

die stadshekke afgebreek.

31 Van oral kom

boodskappers aangehardloop

met nuus

vir die koning van Babel:

Die stad is van alle kante af

ingeval!

32 Al die ontsnaproetes is afgesny,

die versterkings

is aan die brand gesteek,

en die soldate is lam van angs!

33 Die Here, die Almagtige,

die God van Israel, sê:

“Babel is soos ’n dorsvloer

waar hulle koring trap.

Binnekort sal Babel se oestyd

aanbreek.”

34 “Koning Nebukadnesar

van Babel

het ons verteer, verpletter

en al ons kragte getap.

Hy het ons

soos ’n groot monster

ingesluk.

Hy het sy maag vol gemaak

met ons skatte.

Hy het ons uit ons eie land

gegooi.”

35 Die mense van Jerusalem sê:

“Mag al die geweld

wat ons moes deurgaan,

na Babel terugkom.”

Jerusalem sê:

“Mag die Babiloniërs

die skuld vir ons bloed betaal!”

Die Here se wraak op Babel

36 Die Here sê vir Juda:

“Ek sal julle saak behartig

en namens julle wraak neem.

Ek sal Babel se waters

en fonteine laat opdroog.

37 Babel sal verander

in ’n bouval,

’n lêplek vir jakkalse,

’n plek wat mense

met afgryse en veragting

vervul.

Niemand sal meer

daar woon nie.

38 Hulle brul saam soos leeus,

grom soos leeuwelpies.

39 Terwyl hulle nog dronk is

van die wyn,

berei Ek vir hulle ’n ander fees.

Ek sal hulle dronk maak

sodat hulle vrolik kan raak.

Hulle sal aan die slaap raak

en nooit weer

wakker word nie,”

sê die Here.

40 “Ek sal hulle

na die slagpale bring

soos lammers, ramme en bokke.

41 Hoe verskriklik

is die val van Babel,

vroeër geprys deur die wêreld!

Nou sal Babel afstootlik wees

onder die nasies.

42 Die see het opgestoot

en oor Babel gespoel.

Die stad lê toe onder die golwe.

43 Babel se stede lê in puin,

’n droë land, ’n woestynland.

Niemand woon meer daar,

of gaan selfs naby verby nie.

44 Ek sal Bel in Babel straf.

Ek sal hom laat uitspoeg

wat hy ingesluk het.

Die nasies sal hom nie

langer aanbid nie.

Ja, Babel se mure het geval.”

’n Boodskap aan die ballinge

45 “My volk, maak dat julle

uit Babel wegkom!

Vlug vir julle lewens,

want die Here se woede gloei!

46 Moenie angstig raak

as julle in die land

die nuus hoor

van magte wat optrek nie.

Elke jaar is daar sulke stories

in omloop van leiers

wat teen mekaar veg.

47 Kyk, die tyd kom

dat Ek Babel se afgode

gaan straf.

Die hele land

sal in die skande kom

en lyke sal oral rondlê.

48 Die hemel en die aarde

en alles daarin

sal sing van blydskap oor Babel,”

sê die Here.

“Want die leërs

van die verwoestende vyand

sal uit die noorde

teen Babel optrek.

49 “Babel het baie mense

van Israel

doodgemaak.

Hulle het ook baie ander mense

in die wêreld

doodgemaak.

Nou is dit hulle beurt

om te sterf!

50 Julle wat die dood

vrygespring het, vlug!

Moenie staan en talm nie!

Al gaan julle na veraf lande,

dink aan die Here

en aan Jerusalem.”

51 Julle sê: “Ons is verneder.

Ons is beledig en skaam.

Want vreemdelinge het

die Here se tempel ontwy.”

52 Die Here het geantwoord:

“Die tyd kom

dat Ek Babel se afgode straf.

Gewonde mense sal oral

deur die land kreun.

53 Al reik Babel tot aan die hemel,

en al is die torings versterk,

nogtans sal die vernietigers

teen die stad optrek,”

sê die Here.

Verwoesting van Babel

54 “Hoor hoe skreeu hulle in Babel!

Dis die geluid

van groot vernietiging

in die land van die Babiloniërs.

55 Want die Here verwoes Babel.

Hy laat die rumoer ophou.

Die vyand sal met ’n gedreun

teen hulle aanstorm

soos ’n groot massa water.

Hulle oorlogskrete

sal deur die stad klink.

56 ’n Vernietiger trek op

teen Babel

om die stad te verwoes.

Hulle vang die soldate

en slaan hulle wapens

aan stukke.

Omdat die Here ’n God is

wat regverdig straf,

kry hulle wat hulle verdien.

57 Ek maak die leiers,

amptenare, wyse manne,

bestuurders, bevelvoerders

en soldate dronk.

Hulle sal aan die slaap raak

en nooit weer

wakker word nie!”

sê die Koning wie se Naam die Here,

die Almagtige, is.

58 Die Here, die Almagtige,

sê ook:

“Babel se mure is baie dik,

maar sal gelykgemaak word

met die grond.

Die stadspoorte is baie hoog,

maar vuur sal dit verbrand.

Baie werkers uit ander lande

het vir hulle gewerk,

maar dit was tevergeefs.

Vuur sal hulle werk verbrand!”

Jeremia se boodskap vir Babel

59 Die profeet Jeremia het ’n opdrag saam met Seraja na Babel toe gestuur. Seraja was die seun van Nerija en kleinseun van Magseja. Hy het saam met koning Sedekia na Babel toe gereis. Seraja was verantwoordelik vir die reisreëlings. Dit was in die vierde jaar wat koning Sedekia oor Juda regeer het.

60 Jeremia het al die rampe wat Babel gou sou tref op ’n boekrol geskryf.

61 Hy het vir Seraja gesê: “Wanneer jy in Babel kom, moet jy alles wat in die boekrol geskryf staan, hardop lees.

62 Dan moet jy sê: ‘Here, U het gesê U gaan hierdie stad verwoes. Geen mens of dier sal meer hier wees nie. Die stad sal vir altyd leeg en verlate bly.’

63 “Wanneer jy die boek klaar gelees het, maak dit vas aan ’n klip en gooi dit in die Eufraatrivier.

64 Sê dan: ‘Dieselfde sal met Babel gebeur. Babel sal sink en nooit weer opkom nie. Dit sal gebeur omdat die Here rampe oor hulle sal bring. Al hulle mense sal vernietig word.’”

Hier eindig die boodskappe van Jeremia.

JEREMIA 52

Inname van Jerusalem

1 Sedekia was 21 jaar oud toe hy koning geword het. Hy het elf jaar lank in Jerusalem regeer. Sy ma se naam was Gamutal, ’n dogter van Jeremia, uit Libna afkomstig.

2 Hy het nes Jojakim gedoen wat vir die Here onaanvaarbaar was.

3 Die Here was baie kwaad hieroor. Hy het toe die mense van Jerusalem en Juda uit sy teenwoordigheid verban.

Sedekia het hierna in opstand gekom teen koning Nebukadnesar van Babel.

4 Op 15 Januarie, in die negende jaar wat Sedekia koning was, het koning Nebukadnesar van Babel met sy hele leër teen Jerusalem opgetrek. Hulle het die stad omsingel en oral rondom die stad beleëringswalle gebou.

5 Hulle het Jerusalem beleër tot in die elfde regeringsjaar van koning Sedekia.

6 Teen 18 Julie van die elfde jaar wat Sedekia koning was, was die hongersnood in die stad baie erg. Daar was geen kos vir die inwoners nie.

7 Hulle het toe in ’n gedeelte van die stadsmuur ’n gat deurgebreek. Hoewel die Babiloniërs die stad omsingel het, het die soldate in die nag uit die stad probeer ontsnap. Hulle het by ’n hek tussen die twee mure, agter die koningstuin, uitgegaan en in die rigting van die Jordaanvallei gevlug.

8 Maar die Babiloniërs het hulle agtervolg. Hulle het koning Sedekia ingehaal op die vlakte naby Jerigo. Daar is sy leër van hom geskei en hulle het in alle rigtings gespat.

9 Hulle het Sedekia gevang en hom na koning Nebukadnesar in Ribla, in die Hamatgebied, gebring. Koning Nebukadnesar het hom daar verhoor.

10 Die koning van Babel het Sedekia se seuns voor hom doodgemaak asook al die ander leiers van Juda.

11 Sedekia se oë is uitgesteek en daarna is hy in kettings geboei en die koning van Babel het hom na Babel toe gebring. Daar is hy in die tronk gegooi, waar hy tot sy dood gebly het.

Die verwoesting van die tempel

12 Op 17 Augustus, in die negentiende regeringsjaar van Nebukadnesar van Babel, het Nebusaradan in Jerusalem aangekom. Hy was kaptein van koning Nebukadnesar se lyfwag.

13 Hy het die tempel, die koning se paleis en al die huise in Jerusalem afgebrand. Hy het al die belangrikste geboue afgebrand.

14 Die Babiloniese leër wat saam met die kaptein van die lyfwag was, het al die mure rondom Jerusalem afgebreek.

15 Nebusaradan, kaptein van die Babiloniese koning se lyfwag, het toe van die armste mense na Babel weggevoer. Hy het ook die mense wat nog in die stad agtergebly het in ballingskap na Babel geneem, saam met al die vakmanne en mense wat na koning Nebukadnesar oorgeloop het.

16 Nebukadnesar het net die heel armste mense toegelaat om in die land agter te bly. Hulle moes die wingerde versorg en die landerye bewerk.

17 Die Babiloniërs het die koperpilare in die tempel afgebreek en ook die voetstukke waarop die koperwasbakke gestaan het. Hulle het dieselfde gedoen met die groot koperbad. Hulle het al hierdie koper na Babel toe weggedra.

18 Hulle het ook van die ander kopervoorwerpe in die tempel saamgevat – die potte, grawe, messe, komme en reukwerkbakke.

19 Hulle het ook die kleiner bakke, vuurpanne, potte, kandelare, komme en bakke vir die drankoffers gevat. Die kaptein van die lyfwag het al die voorwerpe van silwer of goud saamgeneem.

20 Van die kopervoorwerpe was so swaar dat dit nie geweeg kon word nie. Dit was voorwerpe wat koning Salomo destyds vir die tempel laat maak het. Dit was die twee koperpilare, die koperbad, die twaalf bulle onder hierdie bad en die voetstukke van die wasbakke.

21 Elkeen van hierdie pilare was net oor die nege meter hoog en ses meter in omtrek. Die pilare was aan die binnekant hol, met die wande nege sentimeter dik.

22 Die koperkopstuk bo-op elkeen van hierdie pilare was twee en ’n half meter hoog. Die kopstuk was reg rondom versier met koperafbeeldings van granate. Die tweede pilaar het net so gelyk.

23 Aan die kante was daar 96 granate. As dié in die vlegwerk bo bygetel word, was dit altesaam 100 granate.

24 Nebusaradan het die hoëpriester Seraja, asook die priester tweede in rang, Sefanja, saam met hom geneem. Hy het ook drie van die deurwagte saamgeneem.

25 Van die mense wat nog in die stad was, het Nebusaradan ’n offisier van die leër en sewe van die koning se raadgewers gevange geneem. Hy het ook nog die sekretaris van die offisier wat verantwoordelik was om soldate vir die leër te werf, gevange geneem. Verder het hy 60 ander mense in die stad gevang en saamgevat.

26 Nebusaradan het al hierdie mense na die koning van Babel in Ribla gebring.

27 Die koning van Babel het hulle almal daar in Ribla in die Hamatgebied doodgemaak. So is die mense van Juda uit hulle land in ballingskap weggevoer.

28 In totaal was die hoeveelheid mense wat as gevangenes na Babel weggevoer is, die volgende: In die sewende regeringsjaar van koning Nebukadnesar, 3 023 Jode.

29 In Nebukadnesar se agtiende jaar as koning het hy nog 832 mense uit Jerusalem weggevoer.

30 In Nebukadnesar se 23ste jaar as koning het hy Nebusaradan, die hoof van sy lyfwag, na Juda gestuur. Hy het nog 745 Judeërs in ballingskap geneem. Altesaam is 4 600 mense gevange geneem.

Jojagin word vrygelaat

31 In die 37ste jaar van koning Jojagin se ballingskap in Babel, het Ewil-Merodak koning in Babel geword. Hy was Jojagin goedgesind en het hom uit die tronk vrygelaat. Dit het gebeur op 31 Maart van daardie jaar.

32 Ewil-Merodak het baie vriendelik met koning Jojagin gepraat. Hy het Jojagin beter behandel as al die ander konings wat in Babel in ballingskap was.

33 Jojagin is ook toegelaat om nie langer sy tronkklere te dra nie. Hy is ook toegelaat om vir die res van sy lewe saam met die koning te eet.

34 Die koning van Babel het ook vir Jojagin ’n gereelde toelaag gegee. Dit was om in sy daaglikse behoeftes te voorsien. Hy sou dit kry so lank as wat hy lewe.

KLAAGLIEDERE 1

1 Jerusalem treur

Die stad wat vol mense was,

is nou verlate.

Sy sit alleen daar, soos ’n weduwee

wat treur.

Die stad

wat eens die nasies se koningin was,

het nou hulle slaaf geword.

2 Sy sit dwarsdeur die nag

en huil.

Trane loop oor haar wange.

Nie een van haar minnaars

wil haar nou kom troos nie.

Al haar vriende

het haar verraai

en haar vyande geword.

3 Juda is weggevoer

in ballingskap.

Hulle word verdruk

en gedwing om te werk.

Hulle woon

tussen vreemde volke

waar hulle nie tuis is nie.

Hulle agtervolgers

het hulle ingehaal

en in ’n hoek vasgekeer.

4 Die paaie na Jerusalem lê verlate,

want niemand kom meer

na die tempelfeeste toe nie.

By die stad se ingang

is daar niemand nie.

Die priesters staan en sug.

Die jong vroue huil.

Jerusalem kry bitter swaar.

5 Hulle wat Jerusalem onderdruk,

het gewen.

Dit gaan goed met haar vyande.

Die Here het die stad gestraf

oor die baie sondes

wat daar gedoen is.

Hulle het haar kinders gevang

en weggevat na ’n ander land.

6 Al Jerusalem

se skoonheid het verdwyn.

Haar leiers het geword

soos uitgehongerde takbokke,

sonder ’n plek om te wei.

Hulle kan nie wegvlug

van hulle agtervolgers nie.

7 In hierdie tyd van swaarkry

dink Jerusalem terug

aan die tyd toe sy mooi was.

Maar sy het

in haar vyand se hande beland

en niemand kon haar help nie.

Haar vyand het haar verwoes

en gelag

toe sy val.

8 Jerusalem het baie gesondig

soos iemand wat vuil word.

Almal wat haar eers gerespekteer het,

verag haar nou.

Want hulle het haar

kaal en vernederd gesien.

Sy kan maar net sug

en haar gesig

in haar hande wegsteek.

9 Sy het haar skandalig gedra

en nie aan haar straf

gedink nie.

Sy het so diep geval

dat niemand haar kan help nie.

“Here, kyk hoe sleg gaan dit,”

snik sy.

“My vyand het gewen!”

10 Al haar kosbaarhede

het die vyand geplunder.

Sy het gesien hoe vreemde volke

die tempel van die Here ingaan,

dié mense wat die Here verbied het

om daar in te gaan.

11 Haar inwoners sug

terwyl hulle na kos soek.

Hulle het al hulle kosbaarhede

vir kos geruil,

net om aan die lewe te bly.

“Kyk tog, Here,” sug sy.

“Almal verag my!”

12 Is dit nie vreeslik vir julle

wat by die stad

verbyloop nie?

Kyk goed of daar ’n hartseer is

wat pyn soos dié van my!

Die Here het dit oor my gebring

toe Hy woedend was vir my.

13 Hy het vuur van bo gestuur

wat my verteer.

Hy het ’n vangnet vir my gespan

wat my laat terugsteier.

Hy het my verlate gemaak

en ongeneeslik siek

agtergelaat.

14 Die Here het met sy hand

van my oortredings

’n juk gevleg.

Hy het dit op my nek gesit.

Dit het my laat struikel.

Die Here het my uitgelewer

aan hulle

teen wie ek nie kan veg nie.

15 Die Here

het al my sterk manne

met minagting behandel.

Hy het ’n leër laat kom

wat my jong manne verpletter het.

Die Here het Juda

stukkend getrap

soos ’n mens druiwe uittrap.

16 Daarom huil ek so.

Trane loop oor my wange.

Daar is niemand naby

wat my kan troos nie.

Daar is geen toekoms

vir my kinders nie.

Die vyand het ons oorweldig.

17 Jerusalem steek haar hande uit

vir hulp,

maar niemand kom troos nie.

Die Here het beveel

dat Israel se bure

haar vyand moes word,

en dat Jerusalem

soos ’n vuil ding

weggegooi moet word.

18 “Die Here is reg,” sug sy.

“Dit was ek wat teen Hom

in opstand gekom het.

Luister tog, al julle volke,

na wat ek sê.

Kyk na my hartseer.

My dogters en my seuns

is almal weggevoer as ballinge.

19 Ek het my vriende gevra

om my te kom help,

maar hulle het my in die steek gelaat.

My priesters en oumense

in die stad

het van honger doodgegaan.

20 Kyk hoe benoud is ek, Here.

My hart krimp inmekaar

en ek bewe.

Ek was in opstand teen U.

Buite in die strate

maai die swaard alles af.

Binne in die huise

is daar net dood.

21 Ander mense

hoor hoe ek kreun,

maar niemand kom my troos nie.

My vyande het gehoor

wat U met my gemaak het.

Hulle juig omdat U dit

aan my gedoen het.

Laat kom tog die dag

wat U beloof het,

wanneer hulle

soos ek sal word.

22 Kyk na al die kwaad

wat hulle aangerig het.

Straf hulle daarvoor,

soos U vir my gestraf het

vir al my oortredings.

Ek sug baie diep.

My hart is siek.

KLAAGLIEDERE 2

Die Here se woede

1 Soos ’n donker wolk

het die Here se woede

oor Jerusalem gekom.

Hy het van bo uit die hemel

die mooi stad van Israel

in die grond gedruk.

Toe Hy kwaad geword het,

het Hy selfs die tempel

nie gespaar nie.

2 Die Here het sonder genade

elke huis in Israel vernietig.

In sy woede

het Hy die versterkte mure

van Jerusalem

omgestamp.

Hy het hulle koninkryk

met al sy leiers

in die aarde weggetrap.

3 Hy het gekook van woede

toe Hy Israel se krag

gebreek het.

Hy het nie ’n hand gelig

om hulle te help

toe hulle vyand

hulle aangeval het nie.

Hy was soos ’n vuur

wat van alle kante af

teen Israel uitgebreek het.

4 Hy het sy boog gespan

teen sy mense

asof hulle sy vyand is.

Hy het sy krag gebruik

om alles te verwoes

wat kosbaar is.

Hy het sy woede

soos vuur laat uitbreek

teen alles wat kosbaar is in

Jerusalem.

5 Die Here het Israel verwoes

asof dit sy vyand is.

Al hulle blyplekke en vestings

het Hy afgebreek.

Baie hartseer en trane

het Hy in Jerusalem gebring.

6 Hy het sy tempel afgebreek

asof dit ’n afdak in ’n tuin was.

Die Here het ’n einde gemaak

aan feeste en Sabbatte in Sion.

In sy verontwaardiging

het Hy koning en priester

uit die weg geruim.

7 Die Here het sy eie altaar verwerp.

Hy het sy tempel verag.

Hy het die vyand toegelaat

om Jerusalem se vestingmure

af te breek.

Hulle het in die Here se huis

lawaai gemaak

asof hulle daar feesvier.

8 Die Here het besluit:

Sion se mure

moet afgebreek word.

Hy het finaal besluit

om dit te verwoes.

Die versterkings en die mure

het saam ineengestort.

9 Jerusalem se hekke

lê op die grond.

Die Here het hulle

uit hulle skarniere geruk.

Haar koning en haar leiers

het by vreemde volke beland.

Die wet het verdwyn.

Profete kry nie meer visioene

van die Here af nie.

10 Die leiers van Jerusalem

sit stomgeslaan op die grond.

Hulle het begrafnisklere aan

en gooi grond op hulle koppe

soos hulle treur.

Die jongmeisies van Jerusalem

laat uit skaamte

hulle koppe hang.

11 My oë is leeg gehuil.

Ek is bitter ontsteld as ek sien

hoe my volk in duie stort.

Kinders en babatjies val flou

en sterf in die stad se strate.

12 “Ons is honger,”

sê die kinders vir hulle ma’s.

In die strate sak hulle inmekaar

soos iemand wat gewond is.

Hulle sterf in die arms

van hulle ma’s.

13 Met wie kan ek jou vergelyk,

Jerusalem?

Waarmee kan ek jou smarte vergelyk,

Jerusalem?

Hoe kan ek jou troos?

Jou hartseer

is dieper as die see.

Wie sal jou ooit weer

heel kan maak?

14 Jou profete het vir jou

drogbeelde opgetower.

Hulle het nie jou oortredings

sigbaar gemaak nie.

Dit sou verhoed het dat jy

weggevat word uit jou land.

Hulle het nuttelose dinge gesê

wat jou eerder

op ’n verkeerde spoor gelei het.

15 Almal wat by die stad

verbyloop,

slaan hulle hande saam.

Hulle skud hulle kop

en fluit van verbasing

oor Jerusalem.

Hulle spot en sê:

“Is dit die stad wat

die mooiste plek op aarde

genoem is,

die stad wat vreugde

vir die hele wêreld bring?”

16 Al jou vyande spot met jou

en fluit deur hulle tande:

“Die dag het gekom

waarvoor ons gewag het

om hierdie stad te vernietig!”

17 Dit is die Here

wat dit met jou laat gebeur

wat Hy al lankal besluit het.

Hy het Jerusalem genadeloos

vernietig.

Hy het jou vyand laat lekkerkry

toe hulle jou verslaan het.

18 Mure van Jerusalem,

pleit by die Here!

Laat jou trane dag en nag vloei

soos ’n rivier.

Moenie vir ’n oomblik

ophou nie.

19 Staan op,

in die middel van die nag,

om jou hart soos water

voor die Here uit te stort.

Steek jou hande uit na Hom

om te pleit vir jou kinders

wat op straat

flou word van honger.

20 Kyk tog, Here,

wat U maak met ons.

Moet vroue dan die kinders eet

vir wie hulle so lief is?

Moet priesters en profete

dan sterf

in die tempel van die Here?

21 Jongmense en oumense

lê dood buite in die straat.

My jong meisies en jong mans

het U genadeloos

doodgemaak in u woede.

22 U het oraloor mense geroep

asof hulle na ’n feesdag toe kom.

Die dag toe die Here

sy woede losgelaat het,

was daar niemand

wat ontsnap

en bly leef het nie.

My kinders wat ek grootgemaak het

met sorg,

is deur die vyand doodgemaak.

KLAAGLIEDERE 3

Nogtans is daar hoop

1 Ek is die man

wat ellende ervaar het

toe die Here kwaad was.

2 Hy het my na ’n plek gejaag

waar daar geen lig is nie.

3 Hy het teen my gedraai.

Sy hand is dag en nag

teen my.

4 Hy het my laat uitteer.

Ek het net vel en been

geword.

Hy het die gebeente

van my liggaam gebreek.

5 Hy het my omsingel

en my met swaarkry

en lyding omring.

6 In ’n donker plek

het Hy my gaan wegsit

soos iemand wat lankal dood is.

7 Hy het my ingehok

en met swaar kettings geboei

sodat ek nie kon uitkom nie.

8 Wanneer ek bid

en smeek vir hulp,

ignoreer Hy my gebed.

9 Hy pak my pad toe met klippe,

Hy laat my ompaaie loop.

10 Hy is soos ’n beer

wat my voorlê,

soos ’n leeu

wat vir my lê en wag.

11 Hy het my uit die pad gesleep,

my uitmekaargeskeur

en my net so daar laat lê.

12 Hy het ’n pyl

in sy boog gespan

en sekuur na my gekorrel.

13 Hy het sy houer met pyle

op my leeggeskiet.

14 My eie mense lag vir my.

Hulle sing heeldag

spotliedjies oor my.

15 Hy het my vol gemaak

met bitter dinge.

Hy laat my bitterheid drink.

16 Hy laat my klippe kou.

Hy trap my weg in die grond.

17 Ek het al vergeet

hoe dit is om gelukkig

en voorspoedig te wees.

18 Ek roep uit: “Ek beteken niks.

Ek verwag niks meer

van die Here nie.”

19 Wanneer ek aan my pyn

en my hartseer dink,

word ek bitter.

20 Ek sal nooit ooit vergeet

van hierdie slegte tyd nie.

21 Tog is daar een ding

waarop ek kan reken

en waarop ek altyd sal hoop:

22 Deur die Here se troue liefde

is ons nie doodgemaak nie.

Hy hou nooit op

om vir ons om te gee nie.

Sy genade het geen einde nie.

23 Op u ontferming kan ’n mens

altyd vertrou.

Dit is elke oggend nuut.

24 Ek sê vir myself:

“My lewe behoort aan die Here.

Daarom vertrou ek op Hom.”

25 Die Here is goed

vir hulle wat op Hom wag

en Hom soek.

26 Dit is goed

om geduldig te wag

totdat die Here ons red.

27 Dit is goed om van jongs af

te leer om geduldig

vir die Here te wag.

28 Mense moet geduldig sit

en wag totdat die Here

aandag aan hulle gee.

29 Daar is hoop vir jou

as jy stilbly.

30 Draai jou ander wang

wanneer jou vyande jou beledig.

31 Want die Here laat ’n mens

nie vir altyd eenkant nie.

32 Hy bring wel hartseer,

maar Hy het ook medelye

omdat sy troue liefde so groot is.

33 Hy geniet dit nie

wanneer mense seerkry

of hartseer is nie.

34 Die leiers van sy volk

het gevangenes mishandel.

35 Hulle het mense se regte vertrap

in die teenwoordigheid

van die Allerhoogste.

36 Hulle behandel mense in die hof

onbillik.

Hulle dink Hy sien dit nie raak nie.

37 Kan daar iets gebeur

as die Here

dit nie toelaat nie?

38 Is dit nie die Allerhoogste

wat een mens help

en ’n ander vernietig nie?

39 Waaroor sal ons kla

wanneer ons gestraf word

omdat ons oortree het?

40 Laat ons eerder gaan kyk

na wat ons gedoen het

en daaroor nadink

sodat ons kan omdraai

na die Here toe.

41 Laat ons ons harte en hande

uitsteek na God daarbo en sê:

42 “Ons was opstandig teen U

en het nie na U geluister nie.

U het ons nie vergewe nie.

43 “U was so kwaad vir ons

dat U ons agternagesit het

om ons genadeloos uit te roei.

44 U het agter wolke gaan staan

sodat ons gebede

U nie kon bereik nie.

45 Tussen die nasies

het U ons gemors en vullis gemaak.

46 Al ons vyande

rek hulle monde oor ons.

47 Ons is bang.

Ons sit vasgehok.

Ons is verwoes

en eenkant toe gegooi.”

48 Ek huil

omdat my volk vernietig is.

49 Ek huil onophoudelik.

Dit sal nie ophou

50 voordat die Here

my van bo af raaksien nie.

51 Ek is ontsteld

oor die vroue van Jerusalem.

52 My vyande het jag gemaak op my,

sonder rede.

Hulle wou my vang

soos ’n voël.

53 Hulle wou my

in ’n waterput verdrink.

Hulle het klippe

van bo af op my gegooi.

54 Waters het oor my kop gegaan

en ek het gedink:

“Dit is verby met my.”

55 Van onder in die put,

o Here,

het ek na U begin roep.

56 U het my hoor roep:

“Moet asseblief nie

u ore toedruk wanneer ek roep

dat U my moet kom help nie.”

57 Toe ek na U geroep het,

het U nadergekom en gesê:

“Moenie bang wees nie!”

58 U het my saak verdedig

en my lewe gered.

59 U het gesien ek is veronreg.

Gee tog uitspraak in my guns!

60 U het gesien watter planne

hulle teen my smee.

61 U het gehoor

hoe hulle my beledig.

U weet van al die planne

wat hulle teen my gesmee het.

62 Hulle sit heeldag

en sleg praat oor my.

63 Oral waar hulle kom,

sing hulle spotliedjies oor my.

64 Betaal hulle terug in eie munt,

o Here,

vir alles wat aan my gedoen is.

65 Maak hulle hardkoppig

en straf hulle dan daarvoor.

66 Vervolg hulle in u woede.

Roei hulle uit

van die aarde af.

KLAAGLIEDERE 4

Die Here se woede kom tot ’n

einde

1 Hoe dof het die goud geword!

Die fynste goud

het sy glans verloor.

Die uitgesoekte edelstene

lê oor die strate uitgestrooi.

2 Die inwoners van Jerusalem

was hulle gewig

in goud werd.

Nou word hulle minder geag

as potte van klei.

3 Selfs ’n jakkalswyfie

laat haar kleintjies drink,

maar die vroue van my volk

het wreed geword,

soos volstruise in die woestyn

wat hulle kleintjies ignoreer.

4 Babatjies se monde is droog,

maar hulle kry niks om te drink nie.

Kindertjies soebat tevergeefs

vir iets om te eet,

en niemand gee vir hulle iets nie.

5 Die mense wat vroeër

die lekkerste kos geëet het,

loop nou op straat en bedel

vir enigiets om te eet.

Dié wat vroeër

in paleise gebly het,

krap op ashope rond

vir iets om te eet.

6 My volk se skuld

is groter as dié van Sodom,

wat in ’n oomblik vernietig is

sonder dat iemand kon keer.

7 Ons leiers was

blinker as sneeu,

witter as melk

en so mooi soos edelstene.

8 Hulle het nou swarter geword

as roet.

Niemand herken hulle meer

op straat nie.

Hulle vel het gekrimp

tot op die been.

Hulle het uitgedroog soos hout.

9 Hulle wat doodgemaak is

in die oorlog,

is baie beter daaraan toe

as hulle

wat moet doodgaan van honger.

Hulle lewe kwyn weg

omdat daar niks is

om te eet nie.

10 Sagmoedige vroue

moes hulle eie kinders gaarmaak

en hulle eet

om te kan oorleef.

11 Maar nou is die Here se woede

uitgewoed.

Hy het sy ergste woede uitgegiet.

Hy het ’n vuur in Jerusalem losgelaat

wat dit afgebrand het

tot op sy fondamente.

12 Daar was nie ’n koning

op aarde

of ’n mens in die wêreld

wat ooit kon dink

dat ’n vyand

Jerusalem sou binnegaan nie.

13 Tog het dit gebeur

omdat haar profete oortree het

en haar priesters

regverdige mense

doodgemaak het in die stad.

14 Soos blindes

het hulle voel-voel

deur die strate geskuifel.

Hulle klere was so vol bloed,

dat niemand aan hulle

wou raak nie.

15 Mense het vir hulle geskreeu:

“Loop weg! Julle is onrein!

Gee pad!

Moenie aan ons raak nie!”

Hulle het weggevlug,

by heidennasies probeer bly,

maar selfs dié nasies

wou hulle nie daar toelaat nie.

16 Die Here het hulle verjaag.

Hy gee nie om vir hulle nie.

Die priesters en leiers

word nie meer

geëer en gerespekteer nie.

17 Ons het verniet gesit en wag

dat ons vennote ons kom help.

Ons het na nasies gekyk

wat ons nie kon red nie.

18 Ons vyand was op ons spoor.

Ons einde het gekom.

Ons dae was getel.

Dit was verby met ons.

19 Ons vyande het ons agtervolg,

hulle het op ons neergeswiep,

vinniger as arende uit die lug.

Toe ons die berge in gevlug het,

was hulle warm op ons spoor.

In die woestyn

het hulle ons reeds voorgelê.

20 Ons koning, die lewe van ons volk,

die gesalfde van die Here,

is in hulle strikke gevang.

Ons het nogal gedink

ons is veilig onder sy leiding

tussen die ander nasies.

21 Julle Edomiete wat in Us bly,

julle moet maar lag en lekkerkry.

Julle beurt kom

om dronk te word

van God se woede,

en dan kaal uitgetrek te word.

22 Jou straf sal verbygaan, Jerusalem.

Jy sal terugkom uit ballingskap.

Maar Edom,

jou straf het nou eers begin.

Dan gaan Hy jou sondes openbaar.