Month: September 2016

Job praat die vyfde keer

wanneer hy Elifas antwoord

1 Job het weer gepraat:

2 “Ek het dit alles

al vantevore gehoor!

Wat ’n hopelose klomp troosters

is julle nie!

3 Gaan julle nooit ophou

met julle dwase gepraat nie?

Wat dryf julle

dat julle so eindeloos

aanhou praat?

4 Ek sou dieselfde as julle kon sê

as julle in my plek was.

Ek kon ook my kritiek

oor julle giet

en my kop vir julle skud.

5 Nee, dis nie

wat ek sou doen nie.

Ek sou eerder iets sê

wat julle kon bemoedig.

Ek sou probeer

om julle hartseer te verlig.

6 “Maar soos dit nou is,

bly my pyn,

hoe ek ook al myself

probeer verdedig.

Dit help ook nie as ek weier

om te praat nie.

7 O God,

U het my gedaan gemaak.

U het my hele familie uitgeroei.

8 U het my krag verminder

as bewys van my sonde.

U het my vel en been gemaak

en dit getuig teen my.

9 God val my aan.

Hy vernietig my liggaam.

Hy kners sy tande teen my

en deurboor my met sy oë.

10 Mense spot en lag vir my.

Hulle klap my in my gesig.

’n Gespuis versamel teen my.

11 God het my oorgegee

aan sondaars.

Hy het my gegooi

in die hande

van kwaaddoeners.

12 Ek het rustig geleef,

maar toe breek Hy my lewe

in stukke.

Hy het my

aan die nek gegryp

en my aan stukke geslaan.

Ek het sy teiken geword.

13 Sy boogskutters omring my

en sy pyle deurboor my

sonder genade.

Die grond is deurweek

met my bloed.

14 Weer en weer slaan Hy my.

Hy storm af op my

soos ’n soldaat op sy prooi.

15 “Hier sit ek nou in sak en as.

Ek het oorgegee

en sit in die stof.

16 My oë is bloedrooi gehuil.

Daar is swart kringe

onder my oë.

17 En tog is ek

al die tyd onskuldig.

My gebed is opreg.

18 “Moenie my bloed verberg nie,

o aarde.

Laat dit ter wille van my

uitskreeu!

19 Selfs nou is my getuie

in die hemel.

My verdediger is daarbo.

20 My vriende verag my,

maar ek stort my trane uit

voor God.

21 O, dat iemand

’n middelaar sal wees

tussen my en God,

soos iemand pleit

vir sy vriend.

22 “Want baie min jare wag vir my.

Daarna gaan ek op die pad

na die plek van waar ek

nie sal terugkeer nie.”

1 “My gees is gebreek,

my dae word kort.

Die graf wag vir my.

2 Spotters omring my.

Ek sien hoe hulle my tart.

3 “Verdedig my onskuld,

o God,

want niemand anders

kom op vir my nie!

4 U sluit hulle verstand

vir begrip.

Laat hulle nie triomfeer nie.

5 Hulle verraai hulle vriende

tot hulle eie voordeel,

maar hulle eie kinders

vergaan van ellende.

6 “God maak ’n bespotting van my

tussen die mense.

Hulle spoeg my in die gesig.

7 My oë is dof gehuil,

en ek is net maar ’n skadu

van my ou self.

8 Die opregtes is geskok

as hulle my sien.

Die onskuldiges kom in opstand

teen die goddelose mense.

9 Die regverdiges se pad

loop reguit vooruit,

dié met ’n opregte hand

sal sterker en sterker word.

10 “Kom probeer julle

nou maar weer!

Ek kon nie ’n enkele mens

met insig onder julle kry nie.

11 My dae is verby.

My planne het verdwyn.

My hartsbegeertes is gebreek.

12 Hierdie mense

maak van die nag dag,

hulle sê in die donker

dat die lig naby is.

13 Eintlik wil ek maar net sterf.

Ek wil in die nag van die graf

gaan rus.

14 Die graf is my pa,

en die wurm

my ma en my suster.

15 Maar waar is my hoop dan?

Kan iemand dit vind?

16 Nee, my hoop gaan saam met my

na die graf.

Saam sal ons rus in die stof.”

Bildad praat ’n tweede keer en

antwoord Job

1 Bildad die Suagiet

het Job geantwoord:

2 “Wanneer gaan jy ophou

om so te praat?

Praat met insig,

dan sal ons jou antwoord.

3 Dink jy ons is soos diere?

Dink jy ons is baie dom?

4 Jy pluk jou hare uit

in woede.

Dink jy die aarde sal tot niet gaan

ter wille van jou,

en ’n rots van die kranse afval?

5 “Die waarheid is:

Die lig van die kwaaddoener

sal gedoof word.

Hulle vuur se vlam brand nie lank nie.

6 Die lig in hulle tent verduister.

Die lamp sal skielik doodwaai.

7 Die vaste tred

van die kwaaddoener

sal wankel.

Hulle eie planne

sal hulle ondergang wees.

8 Hulle sal val in ’n vangnet

voor hulle voete,

hulle sal vasval in ’n net.

9 Hulle struikel

oor ’n strik.

’n Strop trek vas om hulle.

10 ’n Vangtou lê begrawe

in die grond op hulle pad.

’n Tou lê opgerol in hulle pad.

11 Gevaar omring die kwaaddoener

en elke tree is gevaarlik.

12 Honger maak hulle swak.

Rampe wag vir hulle.

13 Siekte vreet aan sy vel.

Die ergste dood verorber sy bene.

14 Hulle word weggesleep

uit ’n veilige huis

en hulle buig voor die koning

van verskrikking.

15 Die huis van die kwaaddoeners

sal verbrand word,

en oor alles wat hulle het,

sal swael gestrooi word.

16 Hulle wortels verdroog

en hulle blare verwelk.

17 Alles wat herinner

aan hulle bestaan,

sal verdwyn van die aarde.

Niemand sal hulle name onthou nie.

18 Hulle sal uit die lig

in die duisternis gegooi word,

uitgedryf uit die wêreld.

19 Geen kind of kleinkind,

of enige naasbestaande,

sal in hulle land oorleef nie.

20 In die weste is mense

geskok oor hulle lot.

In die ooste is almal

met afgryse gevul.

21 Hulle sal sê:

‘Dit was die huis

van ’n bose mens,

die plek van iemand

wat deur God verwerp is.’”

Job praat ’n sesde keer wanneer

hy Bildad antwoord

1 Job het weer gepraat:

2 “Hoe lank gaan julle

my nog martel?

Hoe lank gaan julle nog probeer

om my te verpletter

met julle woorde?

3 Tien keer het julle nou bedoel

om my te verneder.

Julle kan julle skaam

om so ongevoelig

teenoor my te wees.

4 Selfs al het ek gesondig,

is dit my saak,

nie julle s’n nie.

5 Julle probeer my oorweldig

deur my vernedering te gebruik

as bewys van my sonde.

6 Maar dit is God

wat kwaad aan my doen,

want ek is soos

’n beleërde stad.

7 “Ek roep hard om hulp,

maar niemand

hoor my nie.

Ek skreeu,

maar daar is geen

geregtigheid nie.

8 God het my pad versper,

ek kan nie beweeg nie.

Hy het dit donker

op my weë gemaak.

9 Hy het my gestroop

van my eer

en my kroon van my kop verwyder.

10 Hy breek my af van alle kante.

Dis klaar met my.

Hy vernietig my hoop

soos ’n ontwortelde boom.

11 Sy toorn brand teen my.

Hy beskou my as sy vyand.

12 Sy soldate kom op my af

en bou paaie

om my aan te val.

Hulle slaan kamp op

rondom my tent.

13 “My broers bly ver weg,

my vriende

het teen my gedraai.

14 My familie is ver weg,

my bure het my vergeet.

15 My gaste en diensmeisies

beskou my as ’n vreemdeling.

Ek is soos ’n uitlander vir hulle.

16 Ek roep my bediende,

maar hy kom nie,

selfs al smeek ek hom hardop!

17 My asem is aanstootlik

vir my vrou.

Ek is walglik

vir my eie familie.

18 Selfs jong kinders

verag my.

As ek opstaan om iets te sê,

draai hulle die rug op my.

19 My naaste vriende

het ’n afsku aan my.

Dié wat ek liefhet,

het teen my gedraai.

20 Ek is nog net vel en been.

Ek het die dood net-net

vrygespring.

21 “Bejammer my tog, my vriende,

wees tog jammer vir my!

Want die hand van God

het my getref.

22 Waarom vervolg julle my ook

soos wat God doen?

Is dit nie genoeg vir julle

dat ek so ly nie?

23 “Ag, dat al my woorde

neergeskryf sou word;

dat dit gegraveer sal word

op ’n monument,

24 uitgekap met ’n ysterbeitel,

en gevul met lood,

vir altyd gegraveer in ’n rots.

25 Maar ek, ek weet

dat my Verlosser leef,

en dat Hy aan die einde

op die aarde sal staan.

26 Nadat my liggaam vergaan het,

sal ek persoonlik God sien!

27 Ek sal Hom self sien.

Ja, ek sal Hom sien

met my eie oë.

Dié gedagte oorweldig my!

28 “Hoe durf julle dan aanhou

om my te vervolg

deur te sê:

‘Dis sy eie skuld

dat hy so swaarkry.’

29 Ek waarsku julle:

Julle is self in gevaar

om gestraf te word

vir julle gesindheid.

Daardie dag sal julle weet

dat reg gaan geskied!”

Sofar antwoord Job ’n tweede

keer

1 Sofar die Naämatiet

het Job geantwoord:

2 “Ek kan nie anders,

ek moet antwoord,

want ek is baie ontsteld.

3 Ek luister nou al lank

na jou beledigings!

Nou moet ek jou antwoord.

4 “Jy moet besef dat dit nog altyd so

was:

Vandat die mens op aarde is,

5 was die gejuig

van die kwaaddoener

van korte duur en die vreugde

van die goddelose

net tydelik.

6 Al reik die trots van ’n goddelose

tot in die hemel

en al is sy kop in die wolke,

7 tog vergaan hy vir altyd,

weggegooi

soos sy eie uitwerpsel.

Dié wat hom geken het,

sal vra: ‘Waar is hy?’

8 Hy sal vervaag soos ’n droom.

Jy kan hom nêrens kry nie.

Hy verdwyn soos ’n visioen

in die nag.

9 Die wat hom eens op ’n tyd

gesien het,

sal hom nooit weer sien nie.

Sy plek sal hom nie meer ken nie.

10 Sy kinders bedel by die armes,

want hy sal self sy rykdom

teruggee.

11 Hy is nog maar ’n jong man,

maar sy beendere

lê in die stof.

12 “Hulle het dit geniet

om slegte dinge te doen.

Dit was vir hulle so lekker

soos soetigheid

op die tong.

13 Hulle het dit geproe,

en draai dit om en om

in hulle mond.

14 Maar die soetigheid

sal skielik suur word,

soos die gif van ’n slang

in hulle maag.

15 Die rykdom

wat hy verorber het,

sal hy alles uitbraak.

God sal hom

dit nie laat behou nie.

16 Hy drink die gif van slange.

’n Adder sal hom doodmaak.

17 Hy sal nooit weer

die oorvloed

van olyfolie,

die riviere van melk en heuning

kan geniet nie.

18 Sy harde werk

word nie beloon nie.

Sy rykdom bring hom

geen vreugde nie.

19 Want hy het die armes verdruk

en hulle verwaarloos.

Hy vat vir hom huise

wat hy nie gebou het nie.

20 “Daar is geen einde

aan sy gulsigheid nie.

Daar bly niks oor

van alles

wat hulle opgegaar het nie.

21 Niks het oorgebly as hulle

klaar geëet het nie.

Daarom sal hulle voorspoed

nie voortduur nie.

22 Te midde van oorvloed

tref moeilikheid hom,

en hy word deur rampe verwoes.

23 Terwyl hy versadig is,

oorval God se oordeel hom.

God laat sy straf op hom neerdaal.

24 Al probeer hy ontsnap van ’n

ysterwapen,

’n koperpyl sal hom deurboor.

25 Terwyl hy die pyl trek

uit sy rug

en die glansende punt

uit sy gal,

word hy oorval

deur die verskrikking

van die dood.

26 Sy skatte is verlore

in die duisternis.

’n Vuur wat nie deur mense

aangesteek is nie

verteer hom,

alles wat hy nagelaat het,

word verbrand.

27 Die hemel ontbloot sy skuld,

en die aarde getuig teen hom.

28 ’n Vloed sal sy huis wegspoel.

God se woede reën op hom.

29 Dit is die lot wat wag

vir die kwaaddoener.

Dit is die erfenis

deur God bepaal.”

Job praat ’n sewende keer

wanneer hy Sofar antwoord

1 Job het weer gepraat:

2 “Luister goed na wat ek sê.

Julle vertroos my al klaar

as julle dit doen.

3 Verdra my en laat my praat.

As ek klaar is,

kan julle my spot!

4 “Ek kla God aan, nie mense nie.

Daarom is ek so ongeduldig!

5 Kyk na my en staan verstom.

Hou jou hand

oor jou mond van skok.

6 As ek dink aan wat ek kwytraak,

bewe ek.

My hele lyf bewe.

7 Die waarheid is:

goddeloses word stokoud!

Hulle word ryk en beroemd.

8 Hulle sien hoe hulle kinders

volwassenheid bereik,

en geniet hulle kleinkinders.

9 Hulle huise is veilig;

daar is niks wat hulle vrees nie.

God straf hulle ook nie.

10 Hulle bulle dek al die koeie.

Hulle koeie kalf

en het geen misgeboorte nie.

11 Hulle kinders

spring vrolik rond

soos lammetjies,

hulle dans oral rond.

12 Hulle sing saam

met tamboeryn en lier.

Hulle is vrolik

terwyl die fluit speel.

13 Hulle leef in voorspoed

en gaan na die graf in vrede

14 en dit terwyl hulle vir God sê:

‘Gaan weg!

Ons wil niks met U

te doen hê nie.

15 Wie is die Almagtige

dat ons Hom sou

gehoorsaam?

Watter nut is daarin

om tot Hom te bid?’

16 Maar hulle voorspoed

hang nie af van hulleself nie.

Daarom kan ek nie saamstem

met hoe hulle dink

oor die lewe nie.

17 “Die lewenslig van die goddelose

word egter nooit gedoof nie.

Hulle kry selde swaar.

As God oordeel uitdeel,

gaan Hy by hulle verby.

18 Die wind jaag hulle nie

soos strooi rond nie.

En die stormwind doen niks

aan hulle nie.

19 ‘Ja,’ sê jy, ‘God sal dan

hulle kinders straf!’

Ek meen God behoort

dié wat sondig, te straf,

en nie hulle kinders nie.

Laat húlle self die straf uitdien!

20 Laat hulle self sien

hoe hulle vernietig word.

Laat hulle diep drink

van die woede

van die Almagtige!

21 Na hulle dood

skeel dit hulle min

wat met hulle families gebeur,

wanneer hulle eers dood is.

22 “Maar wie is daar wat vir God

kan onderrig?

Hy is immers die Regter

oor al die belangrike mense.

23 Een mens sterf in die fleur

van sy lewe

in voorspoed

en veiligheid,

24 die prentjie van blakende

gesondheid,

sterk en fris.

25 ’n Ander mens sterf

in uiterste armoede.

Hy het nooit iets goeds

in die lewe beleef nie.

26 Albei word begrawe

in dieselfde grond,

albei word deur wurms

opgevreet.

27 “Kyk, ek weet wat julle dink.

Ek weet van die planne

wat julle teen my smee.

28 Julle wil my vertel

van ryk en bose mense

wie se huise verdwyn het

as gevolg van hulle sondes.

29 Vra vir die mense

wat baie reis.

Hulle sal julle

die waarheid vertel:

30 Bose mense kom nie

in moeilikheid nie.

Hulle word toegelaat

om aan rampe te ontsnap.

31 Niemand wys hulle

openlik tereg nie.

Niemand vergeld hulle

vir hulle wandade nie.

32 Op pad na hulle graf

staan ’n lang erewag.

33 Al wat leef,

kom na hulle begrafnis

om respek te betoon

terwyl hulle rustig lê

onder die grond.

34 “Hoe kan julle my vertroos met

leë woorde?

Al julle redenasies is vals!”

Elifas reageer ’n derde keer

op Job

1 Elifas die Temaniet

het geantwoord:

2 “Kan ’n mens se dade

enige voordeel inhou

vir God?

Kan selfs ’n baie wyse mens

Hom help?

3 Watter plesier

het die Almagtige daarin

dat jy regverdig is?

Baat Hy daarby as jy volmaak is?

4 “Is dit oor jou eerbied vir Hom

dat Hy jou aankla

en veroordeel?

5 Hoegenaamd nie!

Dis oor jou boosheid!

Jou skuld ken geen perke nie!

6 Dalk het jy

geld aan jou vriend geleen,

en sy klere gehou as borg.

Hy moes rondloop sonder klere.

7 Miskien wou jy nie water gee

vir die dorstige,

en kos vir die hongerige nie.

8 Jy, ’n ryk man,

het grond besit.

Mense het jou geëer.

9 Tog het jy weduwees

sonder hulp weggestuur.

Of jy het weeskinders

dakloos gelaat.

10 Dit is waarom jy omring is

met strikke

en jy ’n skielike ramp vrees.

11 Daarom kan jy nie

in die donker sien nie

en vloedwaters stroom oor jou.

12 God is so groot,

hoër as die hoogste hemel,

verder as die verste ster.

13 Maar jy sê:

‘Dis hoekom God nie kan sien

wat ek doen nie!

Hoe kan Hy oordeel

deur so ’n diep duisternis?

14 Want dik wolke omhul Hom.

Hy kan ons nie sien nie.

Hy loop daar bo in die hemel rond.’

15 Wil jy aanhou loop

op die ou paaie

van goddelose mense?

16 Hulle is weggeruk

in die fleur van hulle lewe,

en die dinge

waarop hulle

hulle lewe gebou het,

het weggespoel.

17 Hulle het mos vir God gesê:

‘Los ons alleen!

Wat kan die Almagtige

aan ons doen?’

18 Want hulle het vergeet

dat Hy vir hulle

huise gegee het

vol goeie dinge.

Ek wil niks te doen hê

met hulle lewenswyse nie.

19 “Die regverdige sal bly wees

om te sien

hoe goddeloses ondergaan.

Die onskuldiges lag

en spot met hulle.

20 Hulle sê:

‘Ons vyande is vernietig!

Alles wat hulle gehad het,

het verbrand!’

21 “Onderwerp jou aan God,

dan sal jy vrede hê

en sal alles met jou

goed gaan.

22 Luister na sy voorskrifte

en bêre hulle in jou hart.

23 As jy terugkeer

na die Almagtige

en jou lewe skoonmaak,

sal jy herstel word.

24 Los jou sug na geld,

en gooi jou kosbare skatte

in die rivier.

25 Dan sal die Almagtige self

jou rykdom wees.

Hy sal vir jou wees

soos kosbare silwer.

26 Dan sal jy bly wees

oor die Almagtige

en sal jy opkyk na God.

27 Jy sal tot Hom bid,

en Hy sal jou hoor.

Jy sal doen

wat jy Hom belowe het.

28 Wat jy besluit om te doen,

sal gebeur.

Dit sal lig wees

op die pad voor jou.

29 As iemand val

en jy vra

dat God hulle optel,

sal Hy hulle red.

30 Hy sal selfs sondaars red,

hulle sal verlos word

omdat jy onskuldig is.”

Job praat ’n agtste keer in

antwoord op Elifas

1 Job het weer gepraat:

2 “Ek kla vandag nog steeds bitterlik.

Ek probeer om

nie hard te kreun nie.

3 As ek maar net geweet het

waar om God te vind,

sou ek na sy troon gaan.

4 Ek sou my saak voor Hom stel,

en my argumente

voor Hom noem.

5 Ek sal luister na sy antwoord

en begryp wat Hy vir my sê.

6 Sou Hy in sy groot krag

met my redeneer?

Nee, Hy sal sekerlik

na my luister.

7 Opregte mense

kan by Hom pleit

en ek sal vir altyd deur my Regter

vrygespreek word.

8 “Maar soek ek in die ooste,

kry ek Hom nie.

In die weste

kan ek Hom ook nie vind nie.

9 Ek sien Hom nie

in die noorde nie,

want Hy is onsigbaar.

In die suide soek ek Hom,

maar ek vind Hom nie.

10 Maar Hy weet

waarheen ek gaan!

Wanneer Hy my toets,

sal ek na vore tree suiwer

soos goud uit ’n vuur.

11 Want ek het op sy paaie gebly

en Hom gevolg

sonder om weg te draai.

12 Ek het alles gedoen

wat Hy my beveel het.

Wat Hy sê,

het ek in my hart bewaar.

13 En tog bly sy gedagte oor my

onveranderd.

Wie kan Hom teenstaan?

Hy doen wat Hy wil.

14 Hy doen met my

wat Hy beplan het.

Hy bepaal my bestemming.

15 G’n wonder ek is so verskrik

voor Hom nie!

As ek daaraan dink,

is ek bevrees vir Hom.

16 God het my moed gebreek.

Die Almagtige

het my verskrik.

17 Donkerheid is rondom my.

Tog bly ek nie stil nie

al het die duisternis my oorval.”

1 “Waarom het die Almagtige

nie ’n dag van afrekening

vir die kwaaddoener nie?

Waarom wag die regverdige

tevergeefs op Hom?

2 Bose mense steel grond

deur grenslyne te verskuif.

Hulle steel skape

en laat hulle wei op hulle eie weiveld.

3 Hulle vat selfs donkies

van die weeskind.

Hulle vat die weduwee se bees

as borg.

4 Hulle druk die armes

uit die pad.

Die behoeftiges in die land

moet vir hulle wegkruip.

5 Die armes

moet soos wildedonkies

in die woestyn

sukkel om liggaam en siel

aan mekaar te hou.

Hulle soek kos in die woestyn

vir hulle en hulle kinders.

6 Hulle versamel veevoer

op ’n ander se landerye

en oes oorskiettrossies

in die wingerde

van die kwaaddoener.

7 Snags lê hulle sonder klere

in die koue,

sonder iets om hulle toe te maak.

8 Hulle is deurweek deur reën uit die

berge

en bondel almal saam

teen die rotse vir skuiling.

9 Weeskinders word weggeruk

van die bors

waaraan hulle drink.

Die baba van die arme

word as borg vir skuld geneem.

10 Armes loop kaal,

sonder klere.

Hulle dra kos aan vir ander,

terwyl hulle self honger ly.

11 Hulle pars olyfolie,

sonder om self

daarvan te proe,

hulle trap die wynpers,

terwyl hulle self dors is.

12 “Die gekerm van sterwendes

klink op uit die stad,

en die gewondes roep om hulp,

maar God steur Hom nie

aan die skreiende onreg nie.

13 “Kwaaddoeners kom in opstand

teen die lig.

Hulle wil niks te doen hê

met wat in die lig

gebeur nie.

Hulle loop nie op sy pad nie.

14 Moordenaars staan op

voor dagbreek

om die arme en behoeftige

dood te maak.

In die nag is hy ’n dief.

15 Die egbreker wag

tot dit skemer is,

want hy sê:

‘Niemand sal my nou sien nie.’

Hy dra ’n masker

sodat niemand hom herken nie.

16 In die nag breek hulle in

by huise;

in die dag slaap hulle.

Hulle wil niks weet

van die lig nie.

17 Vir hulle is die donker

soos die oggend.

Hulle is bondgenote

met die verskrikking

van die duisternis.

18 “Maar hulle sal van die aarde

verdwyn,

so vinnig soos skuim

wat deur ’n rivier

weggevoer word.

Alles wat hulle besit,

is vervloek

sodat niemand meer

in hulle wingerde kom nie.

19 Soos droogte en hitte

sneeu laat smelt,

so word sondaars

deur die dood verteer.

20 Selfs hulle ma’s vergeet van hulle.

Hulle is kos vir die wurms.

Niemand wil hulle onthou nie.

Bose mense breek in stukke

soos ’n boom in ’n storm.

21 Hulle het die kinderlose vrou

uitgebuit.

Hulle weier

om weduwees te help.

22 God sleep die sterkes weg

deur sy mag.

Al is hulle gevestig,

hulle het geen sekerheid

in die lewe nie.

23 God laat hulle miskien veilig woon,

maar Hy hou hulle altyd goed dop.

24 Al word hulle vir ’n tydjie

baie belangrik,

hulle sal almal vergaan.

Soos al die ander mense

word hulle bymekaargemaak en

soos koring afgesny.

25 “Is dit nie so nie?

Wie kan my verkeerd bewys

en my woorde ignoreer?”

Bildad antwoord Job ’n derde

keer

1 Bildad die Suagiet

het Job geantwoord:

2 “God is magtig

en ontsagwekkend.

Hy vestig vrede in die hemele.

3 Wie kan sy hemelse leër tel?

Verlig Hy nie die aarde nie?

4 Hoe kan ’n sterfling

voor God kom

en eis dat hy regverdig is?

Wie op aarde is rein?

5 God is so heerlik

dat selfs die maan en sterre

nie met Hom

vergelyk kan word nie.

6 Hoeveel minder

is gewone mense

wat maar soos wurms en brommers

voor Hom is?”