Month: September 2016

Job praat ’n tweede keer

1 Job het weer gepraat:

2 “As my hartseer geweeg kon

word

en my moeilikheid op ’n skaal

gesit word,

3 sou dit swaarder weeg

as al die sand van die see.

Daarom het ek blindweg

gepraat.

4 Want die Almagtige

het my met sy pyle getref.

Sy gifpyle het ingedring

tot diep in my gees.

Al die verskrikkinge van God

is teen my gerig.

5 Wildedonkies balk

as hulle geen groen gras

kry nie,

en beeste bulk

as daar nie voer is nie.

6 Eet ’n mens smaaklose kos

sonder sout,

of iets so smaakloos

soos die wit van ’n eier?

7 My eetlus verdwyn

as ek dit sien.

Ek word naar

as ek dit moet eet.

8 Ag, as my versoek

maar toegestaan word

dat God sal gee

waarvoor ek hoop!

9 As Hy my maar wil uitwis,

sy hand uitsteek

en my vernietig,

10 dan sou dit my troos wees:

dat ek ten spyte van my pyn

ook vreugde sal hê

dat ek die woorde

van die Heilige

nie ontken het nie.

11 “Ek het nie die krag

om aan te gaan nie.

Ek het geen doel

om voor te lewe nie.

12 Is ek so sterk soos klip,

en is my lyf van brons

gemaak?

13 Nee, ek is hulpeloos.

Daar is geen kans

dat ek kan slaag nie.

14 “’n Mens sou medelye hê

met ’n vriend in nood,

selfs as hy die vrees vir die Almagtige

laat vaar.

15 My vriend, jy is

so onbetroubaar

soos ’n spruit wat in die lente

sy walle oorstroom,

16 vol met ys en sneeu wat smelt.

17 Maar die water droog op

in die hitte

en die spruit verdwyn

wanneer dit warm word.

18 Reisigers draai af na die spruit

vir lafenis,

en hulle sterf in die woestyn

waarheen hulle afgedraai het.

19 Met groot verwagting

kom reisigers

van Tema en Skeba

op soek na water.

20 Maar hulle kry niks

al het hulle daarop vertrou.

Hulle hoop is beskaam

toe hulle daar gekom het.

21 Net so kon julle my ook

nie help nie.

Julle het my ellende gesien,

en bang geword.

22 Hoekom?

Het ek ooit van julle ’n geskenk

verwag?

Het ek ooit by julle gesmeek

dat julle iemand

met julle geld

vir my moes omkoop?

23 Het ek van julle verwag

om my van die vyand te red?

Het ek gevra

dat julle my verlos

van my verdrukkers?

24 “Leer my en dan sal ek stilbly.

Sê my net:

Wat het ek verkeerd gedoen?

25 Eerlike kritiek

kan wel seermaak,

maar julle argumente

bewys niks!

26 Dink julle dat julle woorde

oorreed

as julle nie eens my wanhoop

kan hoor nie?

27 Julle dobbel oor die toekoms

van ’n weeskind.

Julle sal selfs julle vriend

vir geld verkoop.

28 “Kyk na my!

Sal ek in julle gesigte

vir julle lieg?

29 Besin julle,

moenie onreg pleeg nie.

Besin julle,

my onskuld is op die spel.

30 Dink julle ek lieg?

Ken ek nie die verskil

tussen reg en verkeerd nie?”

Die lewe is so kort

1 “Is dit nie die worsteling

van elke mens op aarde nie?

Jou lewe is soos dié van ’n huurling.

2 Jy wens soos ’n slaaf

die dag wil klaarkry,

soos ’n dagarbeider

wat wag om betaal te word.

3 So bestaan my maande

uit swaarkry.

Nagte vol smart is my deel.

4 Wanneer ek gaan lê,

wens ek die môre

wil aanbreek.

Maar die nag sleep stadig verby

en ek rol rond tot dagbreek.

5 My lyf is vol parasiete en rowe.

My vel breek oop,

en etter loop daaruit.”

Job roep na God

6 “My dae gaan vinniger verby

as ’n wewerspoel.

Hulle eindig sonder enige hoop.

7 O God, onthou tog

my lewe is maar ’n asempie.

Ek sal nooit weer iets geniet nie.

8 U sien my nou nog,

maar nie meer vir lank nie.

Terwyl U na my kyk,

is ek weg.

9 Net soos ’n wolk verdamp

en verdwyn,

so kom niemand weer terug

uit die graf nie.

10 Hulle is vir altyd weg

van hulle huis af

en hulle woning

sien hulle nie weer nie.

11 “Daarom kan ek nie stilbly nie.

Ek moet kla oor my lyding.

Ek moet praat, want ek is bitter.

12 Is ek ’n seegod of ’n seemonster

dat U my so oppas?

13 Nes ek dink:

‘My bed sal my vertroos,

in my slaap

sal ek van my smarte vergeet,’

14 dan ontstel U my met drome

en verskrik my met visioene.

15 Ek sou liewer dat iemand

my verwurg,

dat ek sterf

eerder as om so aan te gaan.

16 Ek haat my lewe!

Ek wil nie meer lewe nie.

Laat my alleen vir die paar dae

wat vir my oorbly.

17 Wat is die mens

dat U so baie aandag

aan hom bestee,

so baie aan hom dink?

18 Want U beproef ons elke môre

en toets ons elke oomblik.

19 Hoekom laat U my

nie alleen nie,

los U my nie uit nie,

al is dit net vir ’n oomblik?*

20 Het ek gesondig?

Wat het ek aan U gedoen,

U wat die ganse mensdom sien,

waarom het U my geteiken?

Is ek vir U ’n las?

21 Hoekom vergewe U nie

net my sonde

en verwyder my skuld nie?

Gou lê ek in stof en sterf.

As U na my soek,

dan is ek weg.”

Bildad praat die eerste keer

met Job

1 Bildad die Suagiet

het Job geantwoord:

2 “Hoe lank gaan jy nog

so aanhou praat?

Jou woorde is soos ’n wind

wat alles wegvee.

3 Verdraai God die reg?

Verdraai die Almagtige wat reg is?

4 Jou kinders het klaarblyklik

teen Hom gesondig.

Daarom het hulle

hulle straf verdien.

5 Maar as jy na God roep

en die Almagtige vra

om genade aan jou te bewys;

6 as jy opreg en sonder sonde lewe,

sal Hy opstaan

en jou weer gelukkig maak

in jou huis.

7 En al het jy met min begin,

sal jy met baie eindig.

8 “Vra vir die vorige geslag.

Luister na die ervaring

van jou voorvaders.

9 Ons is maar gister eers gebore.

Ons weet so min!

Ons dae op aarde gaan verby

soos ’n skaduwee.

10 Dié wat voor ons geleef het,

sal ons leer,

uit die wysheid

van vorige geslagte

sal hulle ons onderrig.

11 Groei riete buite ’n moeras?

Floreer vleigras

waar daar nie water is nie?

12 As dit nog te jonk is

om gesny te word,

verdroog dit vinniger as gras.

13 So gaan dit met iemand

wat vergeet van God.

Die verwagting van die goddelose

kom tot niks.

14 Alles waarop hulle bou,

val inmekaar.

Hulle steun op ’n spinnerak.

15 Hulle dink

hulle huise bied sekuriteit.

Maar dit hou nie.

Hulle probeer daaraan vasklou,

maar dit bly nie staan nie.

16 Hulle lyk soos ’n welige struik

in die son.

Sy takke sprei uit

oor die hele tuin.

17 Die wortels groei deur klippe

sodat dit stewig staan tussen rotse.

18 Maar wanneer dit uit sy plek

uitgetrek is,

mis niemand dit nie.

19 Dis die einde van sy lewe.

Ander groei in sy plek.

20 “Maar kyk:

God verwerp nooit ’n mens

wat opreg

voor Hom leef nie.

So laat Hy dit nie goed gaan

met die kwaaddoener nie.

21 Hy sal jou weer

met vrolikheid vul

en jou laat uitroep van vreugde.

22 Dié wat jou haat,

sal beskaamd staan.

Die tent van die bose mens

sal vernietig word.”

Job praat ’n derde keer in

antwoord op Bildad

1 Job het weer gepraat:

2 “Ja, ek weet,

dis alles in beginsel waar.

Hoe kan ’n mens onskuldig wees

in die oë van God?

3 As iemand met God

na die gereg wil gaan,

sou hy Hom een keer

uit duisend

kon antwoord?

4 God is so wys en so magtig.

Wie sal ooit Hom kan teenstaan

en ’n saak teen Hom wen?

5 Sonder waarskuwing

verskuif Hy berge,

keer Hy hulle om in sy woede.

6 Hy skud die aarde uit sy plek,

en sy fondamente bewe.

7 Op sy bevel

sal die son nie opkom

en die sterre nie skyn nie.

8 Hy alleen sprei die hemele uit,

Hy wandel

op die golwe van die see.

9 Hy maak al die sterre:

die Beer, Orion, Sewester

en al die sterrebeelde

in die suidelike hemelruim.

10 Sy groot werke is te wonderlik

om te verstaan.

Hy bewerk ontelbare wonders.

11 Wanneer Hy by my kom,

sien ek Hom nie.

Ek sien Hom nie

wanneer Hy verbygaan nie.

12 As Hy deur die dood

iemand wegvat,

wie kan Hom keer?

Wie sal dit waag om te sê:

‘Wat doen U nou?’

13 God hou sy toorn nie terug nie,

Hy vernietig die helpers van

die groot seemonster.

14 “Wie is ek dan

om God te antwoord

of met Hom te redeneer?

15 Selfs al was ek onskuldig,

ek het geen verweer nie.

Ek kan maar net

by my Regter om genade pleit.

16 Selfs al sou ek Hom dagvaar

en Hy daag op,

glo ek nie Hy sal na my luister nie.

17 Want Hy val my aan

sonder rede,*

en sonder oorsaak

verwond Hy my.

18 Hy gee my geen kans

om asem te skep nie

en versadig my

met bitter lyding.

19 Hy is die sterk Een.

As dit oor krag gaan,

as dit oor regspraak gaan,

wie kan Hom ooit uitdaag?

20 Selfs al is ek onskuldig,

my eie mond

sal my veroordeel.

Selfs al is ek reg,

dit sal net wys

hoe verkeerd ek is.

21 “Al is ek onskuldig,

dit maak geen verskil nie.

Ek verag my lewe.

22 Of ek skuldig of onskuldig is,

dit is alles dieselfde.

Ek sê jou mos:

Hy vernietig die onskuldige

én dié wat kwaad doen.

23 Hy lag wanneer ’n plaag

die onskuldige skielik doodmaak.

24 Die hele aarde is in die hande

van die kwaaddoener

en God verblind die oë

van die regters

sodat hulle onreg pleeg.

As dit nie Hy is nie, wie anders?

25 “My lewe gaan vinniger verby

as ’n naelloper.

Dit vlieg verby,

sonder dat ek geluk ervaar.

26 Dit verdwyn

soos ’n vinnige rietbootjie,

soos ’n arend wat afswiep

op sy prooi.

27 As ek sou dink:

ek gaan ophou kla,

my treurigheid laat vaar,

en vrolik wees,

28 dan vrees ek steeds al my pyn,

want ek weet

U beskou my as skuldig, o God.

29 Wat ook al gebeur,

ek is reeds skuldig bevind.

Hoekom dan nog probeer?

30 Al was ek myself met seep

en my hande met wassoda,

31 gooi U my weer

in ’n modderpoel.

Ek is so vuil

dat my eie klere my haat.

32 “God is nie ’n mens soos ek nie.

Ek kan nie met Hom redeneer

of Hom voor ’n hof bring nie.

33 As daar net iemand was

om tussen ons te bemiddel

en ons bymekaar te bring!

34 Die middelaar sou dan keer

dat God

aanhou om my te slaan.

Ek sou nie langer in vrees lewe

vir sy straf nie.

35 Dan sou ek met Hom

kon praat

sonder om bang te wees.

Maar in my eie krag

kan ek dit nie doen nie.”

Job pleit by God

1 “Ek verafsku my lewe!

Los my dat ek kan kla

sodat ek die bitterheid

wat in my is,

in woorde kan sê.

2 Ek wil vir God sê:

‘Moet my nie

sommer veroordeel nie.

Sê vir my wat is die klag

wat U teen my bring?

3 Wat baat U daarby

om my te laat swaarkry?

Waarom verwerp U my,

die werk van u eie hande,

terwyl U aan die kwaaddoener

voorspoed gee?

4 Het U die oë van ’n mens?

Kyk U na dinge

soos mense daarna kyk?

5 Is u leeftyd

soos dié van ’n mens?

Is u lewe só kort soos ’n mens s’n

6 dat U haastig is

om te soek na my skuld

en my sonde uit te wys

7 alhoewel U weet

dat ek nie skuldig is nie,

en niemand my kan red

uit u hand nie?

8 U het my met u hande gevorm.

U het my gemaak,

en tog vernietig U my

geheel en al!

9 Onthou dat U my

van klei gemaak het.

Wil U my nou al

terugbring tot stof?

10 U het my ontvangenis begelei

en my in die baarmoeder

gevorm.

11 U het my geklee

met vleis en vel

en my bene met senings

aanmekaargeheg.

12 U het aan my lewe gegee

en aan my

u onfeilbare liefde betoon.

My lewe was bewaar

deur u sorg.

13 Maar u werklike motief

– ek weet dit –

14 was om my dop te hou

of ek sondig.

En as ek sondig,

sou U my nie vergewe nie.

15 As ek skuldig is, is dit klaar met my.

En selfs as ek onskuldig is,

is ek gevul met skaamte

en ellende

sodat ek my kop laat hang.

16 As ek my kop optel,

sou U my jag soos ’n leeu

met ’n vertoon

van u ontsaglike mag

teen my.

17 Weer en weer getuig U

teen my.

U stort ’n groeiende vloed

van toorn oor my,

en bring vars leërmagte teen my.

18 Waarom het U my dan

uit my moeder se skoot

gebring?

Waarom het U my nie

by geboorte laat sterf

sodat niemand my sou sien nie?

19 Dan was ek gespaar

van hierdie ellendige

bestaan.

Dan was ek reguit

van die baarmoeder

na die graf gedra.

20 Ek het net ’n klein tydjie oor.

So, laat my tog alleen

sodat ek ’n oomblik se vreugde

kan hê

21 voordat ek moet vertrek

na die donker land

wat diep en somber is

om nooit terug te kom nie.

22 Daar is dit altyd so donker

soos middernag.

Somberheid en chaos heers,

en lig het pikdonker geword.’”

Sofar praat die eerste keer in

reaksie op Job

1 Sofar die Naämatiet

het Job geantwoord:

2 “Moet iemand nie antwoord

op hierdie stortvloed

van woorde nie?

Is ’n mens onskuldig

net omdat jy baie kan praat?

3 Moet ek stilbly

te midde van jou sinlose

gepraat?

Wanneer jy God tart,

moet iemand jou

nie skaam maak nie?

4 Jy sê vir God:

‘My sienswyse is suiwer.

Ek is onskuldig voor U!’

5 As God tog net wou praat!

As Hy jou net wou sê

wat Hy dink!

6 As Hy jou net kon vertel

van die geheime

van wysheid,

want ware wysheid

is nie eenvoudig nie.

Luister!

God straf jou beslis minder

as dit wat jy verdien.

7 “Kan jy die geheime van God

ontrafel?

Kan jy alles ontdek

wat daar is om te weet

van die Almagtige?

8 Daardie kennis is hoër

as die hemel.

Wie is jy om daaroor te praat?

Daardie kennis is dieper

as die doderyk.

Wat kan jy weet

in vergelyking met Hom?

9 Dit is groter as die aarde

en breër as die see.

10 “As God kom

en iemand in die tronk sit,

wie kan Hom keer?

Of as Hy iemand hof toe sleep,

wie gaan Hom stop?

11 Want Hy ken die valse mense.

Hy weet van al hulle sondes.

12 ’n Dom mens

sal net so min wys word

as wat ’n wildedonkie

’n mak vul sal kry.

13 “As jy net jou hart

aan Hom wil wy

en jou hande na Hom oplig in gebed!

14 Raak ontslae van jou sondes.

Los alle ongeregtigheid

agter jou.

15 Dan sal jou gesig

verhelder in onskuld.

Jy sal sterk wees

en vry van angs.

16 Jy sal jou swaarkry vergeet.

Dit sal weg wees soos water

onderdeur ’n brug.

17 Jou lewe sal helder wees

soos in die middel

van die dag,

alle donkerte

so helder soos die oggendlig.

18 Jy sal vol moed wees

omdat jy hoop sal hê.

Jy sal beskerm wees

en rus in veiligheid.

19 Jy sal sonder vrees

gaan slaap,

en baie sal na jou kyk

vir hulp.

20 Maar die kwaaddoeners

sal verblind wees.

Daar is vir hulle

geen ontsnapping nie.

Hulle hoop verander

in wanhoop.”

Job praat ’n vierde keer wanneer

hy Sofar antwoord

1 Job het weer gepraat:

2 “Julle weet regtig alles, nè?

Wanneer julle sterf,

sal al die wysheid

daarmee heen wees!

3 Wel, ek weet ook ’n paar dinge.

Julle weet niks meer

as ek nie.

Wie weet nie hierdie dinge

wat julle nou kwytraak nie?

4 “Tog lag my vriende vir my!

Ek is iemand wat roep tot God

en Hy antwoord my.

Ek is regverdig en onskuldig,

maar hulle lag vir my!

5 Mense wat in gemak lewe,

spot met dié

wat moeilikheid het.

Hulle stamp ’n mens

wat alreeds struikel.

6 Maar selfs rowers

word in vrede gelaat.

Dié wat God tart,

leef in veiligheid,

hulle vir wie God in sy mag het.

7 “Vra die diere!

Hulle sal julle leer.

Vra vir die voëls in die lug!

Hulle sal vir julle sê.

8 Praat met die aarde.

Dit sal julle onderrig.

Laat die visse van die see

met julle praat.

9 Hulle weet almal

die Here het dit gedoen.

10 Want die lewe

van elke lewende ding

is in sy hand,

en die asem

van die ganse mensheid.

11 Net soos die mond

goeie kos proe,

so toets die oor

die woorde wat dit hoor.

12 Wysheid behoort

aan die oues van dae,

insig

by dié wat baie jare

geleef het.

13 “Maar ware wysheid en mag

is by God.

Raad en insig is Syne.

14 Wat Hy vernietig,

kan nie herbou word nie.

As Hy op jou toeslaan,

is daar geen ontsnapping nie.

15 As Hy die reën terughou,

word die aarde ’n woestyn.

As Hy die waters loslaat,

verspoel die hele wêreld.

16 Ja, krag en wysheid

behoort aan Hom.

Die bedrieër

en dié wat bedrieg word,

is albei in sy mag.

17 Hy lei raadgewers weg

en stroop hulle

van goeie oordeel.

Hy dryf regters tot waansin.

18 Hy verwyder

die klere van konings.

Hulle word as slawe weggelei.

19 Hy stroop priesters

van hulle status

en onttroon die magtiges.

20 Die vertroude raadgewer

maak Hy stil,

en die insig van die leiers

neem Hy weg.

21 Hy stort skande uit

oor prinse,

en buit wapens van sterkes.

22 Hy oorspoel donker dinge met lig,

en verlig

die diepste duisternis.

23 Hy bring nasies tot stand

en vernietig hulle.

Hy laat nasies groei

en verwerp hulle.

24 Hy verwyder die insig

van konings

en laat hulle ronddwaal

in ’n wildernis

sonder ’n pad.

25 Hulle tas in die donker

sonder ’n lig.

Hy laat hulle slinger

soos dronkaards.”

Job praat met God

1 “My oë het dit alles gesien,

en my ore het gehoor

en het dit verstaan.

2 Ek weet net soveel as julle.

Julle is niks beter as ek nie.

3 Hoe wens ek dat ek reguit

met die Almagtige

kon praat!

Ek wil my saak self

aan God gaan stel.

4 Julle beswadder my met leuens.

Julle is niks anders

as kwaksalwers nie!

5 Bly liewer stil!

Dis die slimste ding

wat julle kan doen!

6 Luister na my klag.

Gee aandag aan my betoog.

7 Verdedig julle God met leuens

en gebruik julle

oneerlike argumente

om sy ontwil?

8 Is julle partydig vir Hom?

Wil julle God se saak verdedig?

9 Wees versigtig

dat Hy nie uitvind

wat julle doen nie!

Dink julle dat julle

Hom kan bedrieg

soos ’n mens?

10 Nee, julle sal by Hom

in die moeilikheid wees

as Hy uitvind

dat julle in hierdie hofsaak

kant kies.

11 Vervul sy verhewe mag

julle nie met skrik nie?

Word julle nie aangegryp

deur vrees vir Hom nie?

12 Die waarde van julle stellings

is soos as.

Julle verdediging

is so broos

soos ’n kleipot!

13 “Bly nou stil en laat my alleen!

Laat my praat,

en ek sal die gevolge dra.

14 Waarom sal ek my lewe waag

en sê wat ek dink?

15 God kan my maar tref,

maar ek het geen ander hoop nie.

Ek gaan my saak voor Hom stel.

16 Maar dít is wat my sal red:

dat ek nie Godloos is nie.

As ek so was,

sou ek nie kon kom

in sy teenwoordigheid nie.

17 Luister goed

na wat ek nou gaan sê,

en neem dit ter harte.

18 Ek het my saak voorberei.

Ek sal my onskuld bewys.

19 Wie kan hieroor met my stry?

As iemand my verkeerd

bewys,

sal ek swyg en sterf.

20 O God! Daar is twee dinge

wat ek van U wil smeek,

dan sal ek voor U kan staan.

21 Vat net u hand weg van my

en moet my nie verskrik

met u ontsagwekkende

teenwoordigheid nie.

22 Ontbied my nou,

en ek sal antwoord!

Of laat my eerste praat

sodat U kan antwoord.

23 Sê vir my

wat ek verkeerd gedoen het.

Wys my my opstand

en my sonde.

24 Waarom draai U weg van my?

Waarom beskou U my

as u vyand?

25 Sou U ’n windverwaaide blaar

skrik maak,

of jaag agter ’n grasstoppel aan?

26 U het bittere aanklagte

teen my gelê.

U skryf al die sondes op

vanaf my jeug.

27 U sit my voete in ’n blok.

U let op al my paaie

en volg al my spore.

28 “Ek droog weg

soos hout wat verrot,

soos ’n motgevrete kleed.”

Hoe kort is die lewe!

1 “Hoe broos is die mens!

Hoe kort is sy lewe!

Hoe vol moeite!

2 Soos ’n blom

bloei dit vir ’n oomblik

en verwelk.

Soos die skadu

van ’n drywende wolk,

so verdwyn dit.

3 Moet U so ’n brose wese

in die oog hou

en verantwoording van my eis?

4 Wie kan reinheid skep

in iemand

wat onrein gebore is?

Niemand nie!

5 U het besluit oor die lengte

van ons lewe.

U bepaal hoeveel maande

ons sal leef,

en nie ’n minuut langer nie.

6 Gee ons tog net ’n bietjie rus.

Kyk tog weg van ons,

want ons is soos gehuurdes

wat ’n taak moet afhandel.

7 “Selfs ’n boom het hoop.

As dit afgekap is,

sal dit weer groei

en nuwe takke uitspruit.

8 Al was sy wortels al oud op die grond

en die stam dood in die stof,

9 met die geur van water

kan dit weer bloei

en lote laat uitspruit

soos ’n jong boom.

10 Maar wanneer mense sterf,

verloor hulle alle krag.

Hulle blaas hulle asem uit,

en waar is hulle dan?

11 Soos water verdamp

uit ’n meer,

en ’n rivier verdwyn

in droogte,

12 so gaan lê die mens

wanneer hy sterf

en kom nie weer regop nie.

Tot die hemele ophou bestaan,

sal hulle nie weer

wakker word

of uit hulle slaap

gewek word nie.

13 “Ek wens U wou my wegsteek

in ’n graf

en van my vergeet

totdat u woede verby is.

Maar merk my op u kalender

om my weer te onthou!

14 Wanneer sterflikes sterf,

kan hulle weer lewe?

Dié gedagte sal my hoop gee,

en deur my worsteling

sal ek gretig wag

op die vrylating.

15 U sal roep

en ek sal antwoord.

U sal verlang na my,

u handewerk.

16 Dan sal U my voetstappe tel,

in plaas daarvan om te kyk

vir my sondes.

17 My sondes sal verseël wees

in ’n sak

en U sal my oortredings bedek.

18 Maar soos berge tuimel

en verkrummel,

en ’n rots van sy plek val,

19 soos water rotse verweer

en ’n vloed grond wegspoel,

so vernietig U mense se hoop.

20 U oorweldig hulle altyd,

en hulle verdwyn

van die toneel.

U verander hulle voorkoms

en stuur hulle weg.

21 Hulle weet nooit

of hulle seuns

grootword in eer

of wegsink in nietigheid nie.

22 Hulle word verteer

deur hulle eie pyn

en treur oor hulleself.”

Elifas praat ’n tweede keer

1 Elifas die Temaniet

het geantwoord:

2 “Jy is mos ’n wyse man

en tog praat jy

betekenislose woorde.

Jy is soos ’n sak vol wind!

3 Dis verkeerd

om so dwaas te praat.

Sulke woorde bereik niks nie.

4 Vrees jy God nie?

Het jy geen ontsag

vir Hom nie?

5 Jou sondige gedagtes

vertel jou mond

wat om te sê.

Jou woorde is misleidend.

6 Maar hoekom sou ek

jou veroordeel?

Jou eie mond doen dit!

Jou lippe getuig klaar

dat jy skuldig is.

7 “Is jy die eerste mens

wat op aarde gebore is?

Is jy gebore

voor die berge gemaak is?

8 Is jy lid van God se geheime raad?

Behoort wysheid aan jou alleen?

9 Wat weet jy

wat ons nie weet nie?

Wat snap jy

wat ons nie ook verstaan nie?

10 Tussen ons is daar ou manne

met grys koppe.

Party van ons is ouer as jou pa.

11 Beteken dit vir jou so min

dat God jou bemoedig?

Is sy sagte woord

nie genoeg nie?

12 Wat het jou verstand

gevange geneem?

Wat het jou uitsig verdof,

13 dat jy teen God draai

met al hierdie bose dinge

wat jy sê?

14 “Kan ’n sterfling suiwer wees,

iemand wat uit ’n vrou gebore is,

regverdig?

15 My wêreld!

God vertrou nie eens

die engele nie!

Selfs die hemel

kan nie suiwer wees

in sy oë nie.

16 Hoeveel minder suiwer

is ’n korrupte mens

vol sonde

met ’n dors na boosheid?

17 “As jy maar net

na my wil luister,

sal ek jou leer.

Ek wil jou uit my ervaring

iets vertel.

18 Wat ek beleef het,

was ook die ervaring

van alle ander wyse mense.

Ook hulle het hiervan gehoor

by hulle voorvaders.

19 Dit kom al uit die tyd

toe die land

aan hulle gegee is,

nog voor daar vreemdelinge

tussen hulle gebly het:

20 Bose mense

is lewenslank in pyn.

Jare se moeite word gebêre

vir die gewetenloses.

21 Hulle word omring

deur verskrikking,

selfs in tye van vrede

vrees hulle ’n aanval

van die vernietiger.

22 Hulle waag dit nie

in die donker nie.

Hulle is bang

om vermoor te word.

23 Hulle dwaal rond vir brood

en sê: ‘Waar is dit?’

Hulle weet

die dag van hulle ondergang

is naby.

24 Daardie donker dag

verskrik hulle,

dit oorweldig hulle

soos ’n koning wat regmaak

vir ’n aanval.

25 Want hulle vuiste

is teen God gebal

om die Almagtige

uit te daag.

26 Agter hulle sterk skilde

storm hulle uitdagend af

op Hom.

27 “Hierdie bose mense

is vet en ryk.

Hulle lewe in oorvloed.

28 Maar hulle woon in stede

wat verwoes sal word.

Hulle sal in verlate huise bly

wat wil inmekaarval.

29 Hulle sal nie veel langer

ryk wees nie.

Hulle geld sal opraak

sodat hulle nie meer

oral in die land

besittings sal hê nie.

30 Hulle sal die donkerte

nie kan ontsnap nie.

Vuur sal hulle verteer

en die asem van God

sal hulle vernietig.

31 Laat hulle nie langer

op hulle skatte vertrou nie.

Hulle bedrieg hulleself,

want ydelheid

is hulle beloning.

32 Hulle sal sterf

in die fleur van hulle lewe,

en hulle sal wees soos ’n tak

wat nooit weer groen sal word nie.

33 Hulle is soos druiwestokke

wat hulle trosse afgooi

voor dit ryp is,

soos ’n olyfboom

wat sy bloeisels afgooi

voor dit vrugte kan vorm.

34 Die goddelose lewe

is vrugteloos.

Hulle huise,

opgerig deur omkopery,

sal deur vuur verteer word.

35 Hulle bedink moeilikheid

en kwaad.

Hulle harte bring bedrog voort.”