Month: September 2016

Amasia regeer in Juda

1 Amasia was 25 jaar oud toe hy koning geword het. Hy het 29 jaar in Jerusalem regeer. Sy ma was Jehoaddan van Jerusalem.

2 Amasia het gedoen wat reg was vir die Here, maar nie met sy hele hart nie.

3 Toe Amasia goed gevestig was as koning, het hy die mans tereggestel wat sy pa vermoor het.

4 Die kinders van die moordenaars het hy egter nie doodgemaak nie, want hy het opgetree volgens die voorskrifte van die Here in die boek van Moses: “Ouers moet nie doodgemaak word vir die sondes van die kinders nie; en kinders moenie doodgemaak word vir die sondes van hulle ouers nie. Hulle wat aan die dood skuldig is, moet vir hulle eie oortredings doodgemaak word.”

5 Amasia het die manskappe van Juda bymekaargeroep. Hy het die hele Juda en ook Benjamin volgens familiegroepe ingedeel onder bevelhebbers oor duisend en oor honderd. Hy het die manne van twintig jaar en ouer opgeroep. Daar was 300 000, almal geoefen in die gebruik van spiese en skilde.

6 Hy het ook met sowat drie en ’n half ton silwer nog 100 000 ervare soldate uit Israel gehuur.

7 Maar ’n man van God het na die koning gekom en gesê: “O koning, moenie soldate van Israel huur nie, want die Here is nie met Israel nie. Hy sal nie die mense van Efraim help nie.

8 As jy hulle saam met jou soldate in die geveg laat deelneem, sal julle verslaan word, maak nie saak hoe dapper hulle veg nie, want God het die mag om te help of om omver te werp.”

9 Amasia vra toe vir die man van God: “Maar wat dan van die drie en ’n half ton silwer wat ek betaal het om die soldate van Israel te huur?”

Die man van God antwoord hom: “Die Here is in staat om baie meer as dit te gee!”

10 Amasia het toe die gehuurde troepe ontslaan en teruggestuur na Efraim toe. Hulle was baie kwaad vir Juda en is woedend huis toe.

11 Nogtans het Amasia moed bymekaargeskraap en sy leër na die Soutvallei gelei. Daar het hulle 10 000 Edomiete van Seïr doodgemaak.

12 Hulle het ook 10 000 van hulle gevang en van ’n krans afgegooi sodat hulle hulle onder op die rotse te pletter geval het.

13 Intussen het die gehuurde soldate wat Amasia huis toe gestuur het om nie saam met hom te veg nie verskeie dorpe van Juda tussen Samaria en Bet-Goron gestroop, 3 000 mense doodgemaak en baie buit saamgeneem.

14 Toe koning Amasia terugkeer van die neerlaag wat hy die Edomiete toegedien het, het hy ook afgodsbeelde saamgebring wat hy by die mense van Seïr gevat het. Hy het die beelde vir homself as gode opgestel, voor hulle neergebuig en offers gebring.

15 Dit het die Here baie kwaad gemaak en Hy het ’n profeet gestuur om vir Amasia te vra: “Hoekom het u gode van ’n volk aanbid wat nie eens in staat was om hulle eie mense uit u hand te red nie?”

16 Maar die koning het hom in die rede geval en gesê: “Wanneer het ek jou raad gevra? Bly stil voordat ek jou doodmaak!”

Die profeet is daar weg, maar het hom gewaarsku: “Ek weet dat God besluit het om u tot niet te maak omdat u dit gedoen het en nie my raad aanvaar het nie.”

17 Nadat hy met sy raadgewers beraadslaag het, het koning Amasia van Juda hierdie uitdaging aan Israel se koning Joas seun van Joahas en kleinseun van Jehu gestuur: “Kom, laat ons mekaar in ’n geveg ontmoet!”

18 Maar Joas, koning van Israel, het koning Amasia van Juda soos volg geantwoord: “Daar in die Libanonberge het ’n doringbos ’n boodskap na die sederboom gestuur: ‘Gee jou dogter om met my seun te trou.’ Maar op daardie oomblik het ’n wilde dier van die Libanon verbygekom, op die doringbos getrap en dit vermorsel.

19 Jy mag baie trots wees omdat jy Edom verslaan het, maar my advies is dat jy tuisbly. Hoekom moet jy moeilikheid soek wat vir jou en die mense van Juda onheil sal bring?”

20 Amasia wou egter nie luister nie, want die Here het dit so bewerk om hom in Joas se mag oor te gee omdat hy die gode van Edom aanbid het.

21 Koning Joas van Israel het sy leër teen die leër van koning Amasia van Juda gereed gekry. Die twee leërs het by Bet-Semes in Juda teenoor mekaar stelling ingeneem.

22 Die leër van Israel het die leër van Juda totaal verslaan sodat hulle huis toe gevlug het.

23 Koning Joas van Israel het koning Amasia van Juda by Bet-Semes gevang en na Jerusalem toe geneem. Joas het sy leër beveel om ongeveer 180 meter van die muur van Jerusalem plat te slaan, dit is van die Efraimspoort tot by die Hoekpoort.

24 Hy het al die goud en silwer en al die gereedskap weggevat uit die tempel van God wat onder toesig van Obed-Edom was. Hy het die skatte in die koninklike paleis gevat, en ook gyselaars geneem en na Samaria toe teruggegaan.

25 Amasia seun van koning Joas van Juda het nog vyftien jaar na die dood van koning Joas van Israel seun van Joahas gelewe.

26 Die ander gebeurtenisse tydens Amasia se regering, van die begin tot die einde, is opgeteken inDie boek van die konings van Juda en Israel.

27 Nadat Amasia die rug gekeer het op die Here, was daar ’n sameswering teen sy lewe in Jerusalem. Daarom het hy na Lakis toe gevlug. Maar sy vyande het mense agter hom aangestuur en hulle het hom daar doodgemaak.

28 Sy liggaam is op ’n perd na Jerusalem toe teruggebring en hy is in die familiegraf in die Dawidstad begrawe.

Ussia regeer in Juda

1 Die hele volk van Juda het vir Ussia, die sestienjarige seun van Amasia, as hulle nuwe koning gekroon.

2 Na sy pa se dood het Ussia die dorp Elat herbou en weer onder die beheer van Juda gebring.

3 Ussia was sestien toe hy koning geword het, en hy het 52 jaar in Jerusalem regeer. Sy ma was Jekolja van Jerusalem.

4 Hy het gedoen wat reg was vir die Here, net soos sy pa Amasia gedoen het.

5 Gedurende die tyd toe Sagaria hom onderrig het in die eerbied vir God, het Ussia God se wil gesoek. So lank as wat hy die Here se wil nagestreef het, het God hom sukses gegee.

6 Hy het oorlog teen die Filistyne verklaar en die mure van Gat, Jabne en Asdod afgebreek. Daarna het hy nuwe dorpe in die omgewing van Asdod en in ander dele van die Filistynse gebied gebou.

7 God het hom gehelp in die oorlog teen die Filistyne en ook in sy oorloë teen die Arabiere van Gur-Baäl en die Meüniete.

8 Die Ammoniete het aan Ussia belasting betaal. Sy roem het selfs tot by Egipte versprei, want hy het baie magtig geword.

9 Ussia het versterkte torings in Jerusalem by die Hoekpoort, die Dalpoort en die draai in die muur opgerig.

10 Hy het ook torings in die woestyn opgerig en baie putte gegrawe, want hy het baie vee in die Laeveld van Juda en die vlaktes gehad. Hy was ook lief vir die grond. Daarom het hy baie mense gehad wat sy plase en wingerde op die plato en in die vrugbare valleie versorg het.

11 Ussia het ’n leër gehad van ervare krygsmanne wat in afdelings uitgetrek het. Hulle getalle is bepaal deur Jeïel, die sekretaris van die leër en sy assistent Maäseja. Hulle was onder die leiding van Gananja, een van die koning se offisiere.

12 Daar was 2 600 familiehoofde in bevel van die soldate.

13 Die leër onder hulle bevel het bestaan uit 307 500 manskappe, almal opgelei vir oorlog. Dit was ’n kragtige mag waarop die koning teen enige vyand kon staatmaak.

14 Ussia het die hele leër voor-sien van skilde, spiese, helms, harnasse, pyle en boë en slingervelle.

15 Hy het in Jerusalem bedrewe manne gehad wat uitvindsels gemaak het waarmee pyle en groot klippe bo van die torings en die hoeke van die muur af geskiet kon word. Sy roem het ver en wyd versprei, want hy het wonderlike hulp ontvang en het só baie magtig geword.

Ussia se sonde en straf

16 Maar toe hy magtig geword het, het hy ook hoogmoedig geword. Dit het tot sy ondergang gelei. Hy het teen die Here sy God gesondig deur in die tempel van die Here te gaan en self wierook op die altaar te brand.

17 Asarja die priester het saam met 80 dapper priesters van die Here agter hom aangegaan.

18 Hulle het koning Ussia gekonfronteer en gesê: “Dit is nie toelaatbaar vir u, Ussia, om wierook vir die Here te brand nie. Dit is die werk van die priesters, seuns van Aäron, wat alleen daarvoor afgesonder is. Gaan uit die heiligdom, want u het gesondig. Die Here sal u nie daarvoor eer nie.”

19 Ussia was woedend en het geweier om die wierookpan neer te sit. Terwyl hy kwaad vir die priesters daar voor die wierookaltaar gestaan het in die tempel van die Here, het melaatsheid skielik op sy voorkop uitgebreek.

20 Toe die hoëpriester Asarja en die ander priesters die melaatsheid op sy voorkop sien, het hulle hom so gou moontlik uit die tempel verwyder. Die koning was self haastig om daar uit te kom, want die Here het hom getref.

21 Die koning Ussia het aan melaatsheid gely tot die dag van sy dood. Hy het in ’n huis in afsondering gewoon, wég van die tempel van die Here. Sy seun Jotam is in beheer van die paleis gestel, en hy het oor die volk van die land regeer.

22 Die ander gebeurtenisse tydens Ussia se regering, van die begin tot die einde, is opgeteken deur die profeet Jesaja, seun van Amos.

23 Ussia het gesterf. Hy is begrawe in ’n begraafplaas van die konings, maar nie in die familiegraf nie, omdat hy melaats was. Sy seun Jotam het in sy plek koning geword.

Jotam regeer in Juda

1 Jotam was 25 jaar oud toe hy koning geword het en het sestien jaar in Jerusalem regeer. Sy ma was Jerusa, dogter van Sadok.

2 Hy het gedoen wat reg was vir die Here, net soos sy pa Ussia gedoen het. Maar hy het nie soos sy pa in die tempel van die Here oortree nie. Nogtans het die volk voortgegaan met hulle afstootlike gebruike.

3 Jotam het die boonste poort na die Here se tempel herbou en het aansienlike bouwerk aan die muur by die Ofelheuwel gedoen.

4 Hy het dorpe in die heuwels van Juda gebou en forte en torings in die bosse opgerig.

5 Hy het oorlog teen die koning van die Ammoniete gemaak en hulle oorwin. Drie jaar lank het hy jaarliks belasting van hulle gekry. Dit was byna drie en ’n half ton silwer, 1 650 ton koring en 1 320 ton gars.

6 Koning Jotam het baie magtig geword omdat hy in gehoorsaamheid aan die Here sy God gelewe het.

7 Die ander gebeurtenisse tydens Jotam se regering, sy oorloë en ander aktiwiteite, is opgeteken inDie boek van die konings van Israel en Juda.

8 Hy was 25 jaar oud toe hy koning geword het, en het sestien jaar in Jerusalem regeer.

9 Toe hy sterf, is hy in die Dawidstad begrawe. Sy seun Agas het hom opgevolg.

Agas regeer in Juda

1 Agas was twintig jaar oud toe hy koning geword het en het sestien jaar in Jerusalem regeer. Hy het nie gedoen wat reg was vir die Here soos sy voorvader Dawid gedoen het nie.

2 Hy het eerder die voorbeeld van die konings van Israel gevolg en het beelde van die Baäls laat giet.

3 Hy het in die Ben-Hinnomvallei offers gebring, en selfs van sy seuns laat verbrand. Dit was in navolging van die afskuwelike praktyke van die heidense nasies wat deur die Here voor die Israeliete uit die land verdryf is.

4 Hy het offerandes en wierook op die hoogtes, op al die heuwels en onder elke groen boom gebring.

5 Dit is waarom die Here sy God toegelaat het dat die koning van Aram vir Agas verslaan en ’n groot aantal van sy volk na Damaskus weggevoer het. God het hom ook oorgegee aan die koning van Israel, en hy het hom ’n groot neerlaag toegedien.

6 Op ’n enkele dag het Peka seun van Remalja 120 000 van Juda se soldate doodgemaak omdat hulle die Here, die God van hulle voorouers, verlaat het.

7 Toe het Sikri, ’n krygsman uit Efraim, vir Maäseja seun van die koning, Asrikam die paleisbestuurder en die onderkoning Elkana doodgemaak.

8 Die leërs van Israel het 200 000 vroue, seuns en dogters van hulle bloedverwante uit Juda gevang en ook baie buit na Samaria toe saamgevat.

9 Maar ’n profeet van die Here met die naam Oded was in Samaria toe die leër van Israel teruggekom het. Hy het hulle tegemoetgegaan en gesê: “Die Here, die God van julle voorouers, was kwaad vir Juda en het toegelaat dat julle hulle verslaan. Maar julle het te ver gegaan deur hulle sonder genade dood te maak en dit skrei ten hemel.

10 En nou beplan julle om van hierdie mense uit Juda en Jerusalem slawe en slavinne te maak. Wat van julle eie sondes teen die Here julle God?

11 Luister na my en stuur hierdie gevangenes terug, want hulle is julle bloedverwante. Pas op, want die oordeel van die Here het nou teen julle gedraai!”

12 Toe het sommige van die leiers van die Efraimiete, Asarja seun van Joganan, Berekja seun van Mesillemot, Hiskia seun van Sallu, en Amasa seun van Gadlai, saamgestem en hulle het die manskappe gekonfronteer wat teruggekom het na die oorlog:

13 “Julle kan nie die gevangenes hiernatoe bring nie!” het hulle gesê. “Ons kan nie bekostig om nog skuld by ons sondes te voeg nie. Ons skuld is reeds groot, en die toorn van die Here het alreeds teen Israel gedraai.”

14 Die soldate het toe die gevangenes vrygelaat en die buit in die teenwoordigheid van al die leiers en die vergadering teruggegee.

15 Toe het die vier gemelde persone vorentoe gekom en uit die buit klere gegee aan die gevangenes wat naak was. Hulle het klere en skoene, kos en water vir hulle gegee, en hulle wonde met olie behandel. Almal wat swak was, het hulle op donkies gelaai en die gevangenes na hulle eie land, na Jerigo die palmstad, tot by hulle eie mense weggebring. Daarna het hulle na Samaria toe teruggegaan.

Agas sluit die tempel

16 Omtrent hierdie tyd het koning Agas van Juda die koning van Assirië se hulp gevra teen sy vyande.

17 Die leërs van Edom het Juda weer binnegeval en gevangenes geneem.

18 Die Filistyne het strooptogte uitgevoer op dorpe in die Laeveld van Juda en in die Negevwoestyn. Hulle het reeds Bet-Semes, Ajalon, Gederot, Soko met sy buitedorpies, Timna met sy buitedorpies, en Gimso met sy buitedorpies beset en daar gaan woon.

19 Die Here was besig om Juda te verneder oor koning Agas van Juda, want hy het Juda aangemoedig om te sondig en was heeltemal ontrou aan die Here.

20 Toe koning Tiglat-Pileser van Assirië daar aankom, het hy koning Agas onderdruk, in plaas daarvan om hom te help.

21 Agas vat toe waardevolle voorwerpe uit die tempel van die Here, die koninklike paleis en uit die huise van sy amptenare en gee dit vir die koning van Assirië. Maar selfs dit het hom niks gehelp nie.

22 Toe dit so sleg met hom gaan, het hy nog meer ontrou aan die Here geword.

23 Hy het offers gebring aan die gode van Damaskus wat hom verslaan het, “want,” het hy gesê, “hierdie gode het die konings van Aram gehelp en sal my ook help as ek vir hulle offerandes bring.” Maar hulle was sy ondergang en ook dié van die hele Israel.

24 Die koning het die voorwerpe uit die tempel van God weggeneem en dit stukkend geslaan. Hy het die deure van die Here se tempel gesluit. Hy het ook heidense altare op elke straathoek in Jerusalem opgerig.

25 Verder het hy in al die dorpe van Juda heidense heiligdomme opgerig waar offers aan die afgode gebring kon word. Dit het die toorn van die Here, die God van sy voorouers, uitgetart.

26 Die ander gebeurtenisse tydens Agas se regering en al sy dade, van begin tot einde, is opgeteken inDie boek van die konings van Juda en Israel.

27 Toe koning Agas sterf, is hy in Jerusalem begrawe, maar nie in die koninklike begraafplaas nie. Sy seun Hiskia het hom opgevolg.

Hiskia regeer in Juda

1 Hiskia was 25 jaar oud toe hy koning van Juda geword het. Hy het 29 jaar in Jerusalem regeer. Sy ma was Abia, dogter van Sagaria.

2 Hy het gedoen wat reg was vir die Here, net soos sy voorvader Dawid gedoen het.

Hiskia heropen die tempel

3 In die eerste maand van die eerste jaar van sy regering het Hiskia die deure van die tempel van die Here heropen en dit herstel.

4 Hy het die priesters en Leviete ontbied om hom in die binnehof oos van die tempel te ontmoet.

5 Hy het vir hulle gesê: “Luister na my, Leviete! Reinig julleself en reinig die tempel van die Here, die God van julle voorouers. Verwyder alles wat besoedel is uit die tempel.

6 Ons voorouers was ontrou en het dinge gedoen wat vir die Here ons God boos was. Hulle het die Here verlaat. Hulle het weggegaan en die rug op sy tempel gedraai.

7 Hulle het ook die deure na die voorportaal gesluit en die lampe doodgemaak. Hulle het opgehou om wierook te brand en om brandoffers in die heiligdom van die God van Israel te bring.

8 Dit is waarom die Here se toorn oor Juda en Jerusalem toegesak het. Hy het hulle ’n voorwerp van vrees, afsku en bespotting gemaak soos wat julle so duidelik kan sien.

9 Ons voorvaders is in die oorlog doodgemaak, en ons seuns, dogters en vroue is hieroor in gevangenskap.

10 Maar nou wil ek ’n verbond met die Here, die God van Israel, sluit sodat die felheid van sy woede van ons af weggekeer kan word.

11 My seuns, moenie julle pligte nalaat nie. Die Here het julle gekies om in sy teenwoordigheid te staan, om diens aan Hom te verrig, om die volk te lei in aanbidding en offers aan Hom te bring.”

12 Die Leviete het toe dadelik aan die werk gespring. Uit die familiegroep Kehat: Magat seun van Amasai, en Joël seun van Asarja. Uit die familiegroep Merari: Kis seun van Abdi, en Asarja seun van Jehallelel. Uit die familiegroep Gerson: Joag seun van Simma, en Eden seun van Joag.

13 Uit die familiegroep Elisafan: Simri en Jeïel. Uit die familiegroep Asaf: Sagaria en Mattanja.

14 Uit die familiegroep Heman: Jegiël en Simi. Uit die familiegroep Jedutun: Semaja en Ussiël.

15 Hierdie manne het hulle broers bymekaargeroep en hulleself gereinig. Toe het hulle begin om die tempel van die Here te reinig soos die koning beveel het in ooreenstemming met die voorskrifte van die Here.

16 Die priesters het die tempel van die Here binne gaan reinig. Hulle het alles verwyder wat onrein was in die tempel van die Here en dit na die voorhof toe gebring. Die Leviete het dit daarvandaan na die Kedronvallei geneem.

17 Hulle het die werk op die eerste dag van die eerste maand begin en teen die agtste dag gevorder tot by die voorportaal van die Here se tempel. Daarna het dit nog agt dae geneem om die tempel te reinig. Die hele reiniging het dus veertien dae geduur.

Die hertoewyding van die

tempel

18 Toe het die Leviete na koning Hiskia gegaan en aan hom verslag gedoen: “Ons het die hele tempel van die Here, die altaar vir brandoffers met al die toebehore, en die tafel vir die offerbrood met al die toebehore gereinig.

19 Ons het ook al die voorwerpe wat koning Agas weggeneem het toe hy ontrou was tydens sy regering, teruggekry. Dit is nou voor die altaar van die Here, gereinig en gereed vir gebruik.”

20 Vroeg die volgende oggend het koning Hiskia die stadsamptenare bymekaargeroep en na die tempel van die Here gegaan.

21 Hulle het sewe beeste, sewe ramme, sewe lammers en sewe bokramme as sonde-offer vir die koninkryk, vir die tempel en vir Juda gebring. Die koning het die priesters wat uit die geslag van Aäron was, beveel om die diere op die altaar van die Here te offer.

22 Hulle het die beeste geslag, en die priesters het die bloed op die altaar gesprinkel. Daarna het hulle die ramme geslag en hulle bloed op die altaar gesprinkel. Hulle het dieselfde met die lammers gedoen.

23 Die bokramme vir die sonde-offer is toe na die koning en die gemeente geneem. Hulle het hulle hande op die diere gesit.

24 Daarna het die priesters die bokke as ’n sonde-offer geslag en hulle bloed op die altaar gesprinkel as teken van berou vir die sondes van die hele Israel. Die koning het uitdruklik beveel dat die brandoffer en sonde-offer namens die hele Israel moes wees.

25 Koning Hiskia het die Leviete by die tempel van die Here opgestel met simbale, harpe en liere. Hy het al die voorskrifte gehoorsaam wat die Here aan koning Dawid deur Gad, die koning se siener, en die profeet Natan gegee het, want dit was ’n opdrag wat van die Here self deur sy profete gekom het.

26 Die Leviete het hulle plek ingeneem met die instrumente van Dawid, en die priesters met die trompette.

27 Daarna het Hiskia beveel dat die brandoffer op die altaar gesit moet word. Terwyl die brandoffer aangebied is, het die lofliedere tot eer van die Here begin. Hulle is begelei met die trompette en ander instrumente van Dawid, koning van Israel.

28 Die hele gemeente het die Here aanbid terwyl die sangers gesing en die trompette weerklink het. Dit het voortgeduur totdat die brandoffers klaar was.

29 Toe dit klaar was, het die koning en almal saam met hom in aanbidding gebuig.

30 Koning Hiskia en die amptenare het die Leviete beveel om die Here te prys met die psalms van Dawid en Asaf die siener. Hulle het met vreugde lofliedere gesing, neergebuig en aanbid.

31 Toe het Hiskia aangekondig: “Julle is nou aan die Here gewy. Bring nou julle offers en dankoffers na die tempel van die Here.” Die gemeente het hulle offers en dankoffers gebring en elkeen wat in sy hart so gevoel het, het vrywillig ook nog brandoffers gebring.

32 Die gemeente het 70 beeste, 100 ramme en 200 lammers vir brandoffers gebring.

33 Hulle het ook 600 beeste en 3 000 skape as offers gebring.

34 Daar was te min priesters om al die brandoffers voor te berei sodat hulle bloedverwante, die Leviete, hulle moes help totdat alles afgehandel en meer priesters gewy was. Die Leviete was meer nougeset met hulle toewyding as die priesters.

35 Daar was ’n oorvloed van brandoffers, die meegaande drankoffers, en ook die vet van die maaltydoffers. So is die diens in die tempel van die Here weer gevestig.

36 Hiskia en die hele volk het gejuig oor wat God vir die volk gedoen het, want alles is gou afgehandel.

Voorbereidings vir die Paasfees

1 Koning Hiskia het ’n boodskap aan die hele Israel en Juda gestuur en briewe geskryf aan Efraim en Manasse. Hy het hulle uitgenooi om na die tempel van die Here in Jerusalem te kom en die Paasfees van die Here die God van Israel te vier.

2 Die koning, die leiers en die hele gemeente in Jerusalem het besluit om die Paasfees in die tweede maand te vier.

3 Hulle kon dit nie op die gewone tyd vier nie omdat daar toe nog nie genoeg priesters afgesonder was nie en die volk nog nie in Jerusalem bymekaargekom het nie.

4 Hierdie plan om die Paasfees later te vier, was vir die koning en die hele volk goed.

5 Hulle stuur toe ’n aankondiging deur die hele Israel, van Berseba in die suide tot Dan in die noorde. Hulle het elkeen uitgenooi om na Jerusalem te kom om die Paasfees van die Here die God van Israel te vier. Die volk het dit nie meer in groot getalle gevier soos destyds voorgeskryf was nie.

6 Op bevel van die koning is boodskappers deur die hele Israel en Juda gestuur met briewe van die koning en sy amptenare wat soos volg gelui het:

Kinders van Israel, kom terug na die Here die God van Abraham, Isak en Israel sodat Hy weer sal terugkom na die oorblyfsel wat ontsnap het uit die hand van die Assiriese konings.

7 Moenie soos julle voorouers en bloedverwante maak nie. Hulle het die Here die God van hulle voorouers verlaat sodat Hy van hulle ’n voorwerp van afgryse gemaak het, soos julle self kan sien.

8 Moenie koppig wees soos julle voorouers nie, maar onderwerp julle aan die Here. Kom na sy tempel toe, die plek wat Hy vir altyd as heilig afgesonder het. Dien die Here julle God sodat sy toorn van julle afgewend kan word.

9 As julle na die Here toe terugkom, sal julle broers en julle kinders met medelye behandel word deur hulle wat hulle gevange geneem het en hulle sal hulle na hierdie land toe laat terugkom, want die Here julle God is genadig en Hy is julle goedgesind. As julle na Hom toe terugkom, sal Hy nie voortgaan om sy gesig van julle af weg te draai nie.

Viering van die Paasfees

10 Die boodskappers het van dorp tot dorp deur die hele Efraim en Manasse tot so ver as Sebulon gegaan. Maar die mense het hulle uitgelag en hulle gespot.

11 Sommige uit Aser, Manasse en Sebulon het hulleself verootmoedig en na Jerusalem toe gegaan.

12 Die hand van die God was egter oor die mense van Juda. Hy het hulle ’n eenheidsgevoel gegee sodat hulle die bevele van die koning en sy amptenare as die woord van die Here gehoorsaam het.

13 Gevolglik het ’n groot skare in Jerusalem bymekaargekom om die Paasfees en die Fees van die Ongesuurde Brood in die tweede maand te vier.

14 Hulle het die heidense altare uit Jerusalem verwyder en die wierookaltare in die Kedronvallei gegooi.

15 Op die veertiende dag van die tweede maand het hulle die paaslam geslag. Die priesters en Leviete het toe skaam geword, hulleself gereinig en brandoffers na die tempel van die Here gebring.

16 Hulle het hulle plekke in die tempel ingeneem volgens die bepalings van Moses, die man van God. Die Leviete het die bloed vir die priesters gebring en hulle het dit op die altaar gesprinkel.

17 Omdat baie van die mense nie hulleself gereinig het nie, moes die Leviete die paaslammers slag vir hulle wat nie seremonieel rein was en nie hulle lammers self aan die Here kon wy nie.

18 Die meeste van hulle wat uit Efraim, Manasse, Issaskar en Sebulon gekom het, het hulleself nie gereinig nie. Hulle het die paaslam geëet al was dit strydig met wat voorgeskryf is. Maar koning Hiskia het vir hulle gebid en gesê: “Mag die Here, wat goed is, elkeen vergewe

19 wat besluit het om God die Here, die God van hulle voorouers, te dien selfs al is dit nie volgens die reinheidsvoorskrifte van die heiligdom nie.”

20 Die Here het Hiskia se gebed verhoor en die volk genees.

21 Die Israeliete wat in Jerusalem byeen was, het die Fees van die Ongesuurde Brood sewe dae lank met vreugde gevier. Elke dag het die Leviete en priesters tot eer van die Here gesing, met begeleiding van musiekinstrumente wat aan die Here gewy is.

22 Hiskia het die Leviete geprys vir die goeie insig wat hulle getoon het tydens die diens van die Here. Die feesvierings het sewe dae lank geduur. Maaltydoffers is gebring en sondes is voor die Here die God van hulle voorouers bely.

23 Die hele vergadering het toe besluit om die fees vir ’n verdere sewe dae te verleng sodat hulle nog ’n week lank feesgevier het.

24 Hiskia, koning van Juda, het 1 000 beeste en 7 000 skape vir die vergadering gegee. Die leiers het ook 1 000 beeste en 10 000 skape gegee. ’n Groot getal priesters het hulleself gereinig.

25 Die hele vergadering van Juda het gejuig: die priesters, Leviete, die gemeente wat uit Israel gekom het, die uitlanders uit Israel, asook almal wat in Juda gewoon het.

26 Daar was groot blydskap in die stad, want Jerusalem het sedert die dae van Salomo seun van koning Dawid nie weer ’n feesviering soos hierdie gesien nie.

27 Nadat die priesters en Leviete opgestaan het en die seën oor die volk uitgespreek het, het God dit gehoor, want hulle gebed het die heilige woning in die hemel bereik.

Hiskia se godsdienstige

hervormings

1 Toe die feesvierings verby was, het die Israeliete wat dit bygewoon het na die verskillende dorpe in Juda, Benjamin, Efraim en Manasse gegaan. Hulle het die heilige pilare stukkend geslaan, die Asjerapale afgekap en die heidense heiligdomme en altare verwyder. Daarna het die Israeliete na hulle wonings in hulle eie dorpe teruggegaan.

2 Hiskia het die priesters en Leviete in afdelings ingedeel, elkeen volgens die aard van sy werk as priester en Leviet. Hulle moes sorg vir die brandoffers en maaltydoffers, die kultiese diens verrig, en sorg vir danksegging en lofprysing in die poorte van die Here se tempel.

3 Die koning het ook persoonlik bygedra tot die daaglikse brandoffer, die oggend- en aandoffers, en ook vir die weeklikse Sabbatfeeste en maandelikse Nuwemaanfeeste en vir die ander jaarlikse feeste soos vereis in die voorskrifte van die Here.

4 Daarby het hy bepaal dat die volk in Jerusalem die voorgeskrewe deel van hulle inkomste aan die priesters en Leviete moes bring sodat hulle hulleself kon toewy aan die gebooie van die Here.

5 Soos die bevel bekend geword het, het die Israeliete van die eerste opbrengste gebring. Dit was koring, nuwe wyn, olie, heuning en al die produkte van hulle landerye. Hulle het baie goed, die tiende van alles, gebring.

6 Die Israeliete wat uit Israel na Juda toe verhuis het, het ’n tiende van hulle groot- en kleinvee en van die heilige dinge toegewy aan die Here hulle God, en dit in hope opgestapel.

7 Hulle het in die derde maand hiermee begin en in die sewende maand is dit voltooi.

8 Toe Hiskia en sy amptenare hierdie hope sien, het hulle die Here en sy volk Israel gedank.

9 “Waar kom dit alles vandaan?” het Hiskia vir die priesters en Leviete gevra.

10 Asarja, die hoëpriester uit die stam van Sadok, het geantwoord: “Vandat die gawes na die tempel van Here gebring word, het ons genoeg om te eet en ons hou selfs daarvan oor. Die Here het sy volk geseën; daarom is daar so baie goed oor.”

11 Hiskia het gereël dat daar voorraadkamers in die tempel van die Here ingerig moes word. Dit is gedoen.

12 Al die gawes en tiendes is toe getrou na die tempel toe gebring. Kenanja die Leviet moes daaroor toesig hou en is bygestaan deur sy broer Simi.

13 Die toesighouers onder hulle was Jegiël, Asasja, Nagat, Asael, Jerimot, Josabad, Eliël, Jismakja, Magat en Benaja. Koning Hiskia en Asarja, die amptenaar in bevel van die tempel van God, het hierdie reëlings getref.

14 Kore, seun van Jimla die Leviet, was die poortwagter by die Oospoort. Hy moes toesig hou oor die vrywillige gawes aan God, oor die uitdeling van die offergawes van die Here, asook die besondere gewyde gawes.

15 Sy getroue helpers was Eden, Minjamin, Jesua, Semaja, Amarja en Sekanja. Hulle moes die gawes onder die priesters in hulle dorpe volgens hulle afdelings uitdeel aan groot en klein.

16 Hulle het ook die gawes uitgedeel aan alle manlike persone van drie jaar en ouer wat in die register opgeteken is en in die toekoms daaglikse diens in die tempel van die Here sou verrig. Dit sou volgens hulle verantwoordelikhede en indeling plaasvind.

17 Hulle het ook uitgedeel aan die priesters wat in die register volgens families opgeneem is, en aan die Leviete van twintig jaar en ouer volgens hulle take en afdelings.

18 Dit het ook babatjies, vroue, seuns en dogters van die hele tempelgemeenskap ingesluit, want hulle het hulleself getrou gereinig.

19 Ook die priesters, nasate van Aäron, wat op die velde rondom die dorpe gebly het, is nie misgekyk nie. Persone is volgens naam aangesê om aan elke manlike persoon van die priesterfamilies en die Leviete wat in die register opgeneem is, hulle deel te laat kry.

20 Op hierdie manier het koning Hiskia oral in Juda gedoen wat goed en reg was vir die Here sy God.

21 In alles wat hy onderneem het ter bevordering van die diens in die tempel van God, en sy gehoorsaamheid aan die gebooie en bevele, het Hiskia met sy hele hart sy God gedien. Daarom was hy baie suksesvol.

Assirië val Juda binne

1 Nadat Hiskia getrou sy werk gedoen het, het koning Sanherib van Assirië Juda binnegeval. Hy het die versterkte stede beleër en beveel dat die mure afgebreek moes word.

2 Toe Hiskia besef dat Sanherib ook van plan was om Jerusalem aan te val,

3 het hy met sy amptenare en militêre raadslede besluit om die watertoevoer uit die fonteine buite die stad af te sny. Hulle het hom hierin ondersteun.

4 ’n Groot klomp mense het bymekaargekom en die watertoevoer uit die spruite toegestop wat deur die veld geloop het. Hulle het gesê: “Hoekom moet die Assiriërs hier kom en baie water kry?”

5 Daarna het Hiskia sy verdediging versterk deur al die mure te herstel en torings bo-op te bou. Verder het hy ’n tweede muur buite om gebou, die terras by die Dawidstad versterk en ’n groot hoeveelheid wapens en skilde gemaak.

6 Hy het ook militêre offisiere oor die volksleër aangestel en hulle beveel om voor hom op die plein by die stadspoort te vergader. Daar het hy hulle bemoedig en gesê:

7 “Wees sterk en vol moed. Moenie bang wees vir die koning van Assirië of sy magtige leër nie, want daar is ’n baie groter mag aan ons kant!

8 Hy het dalk ’n groot leër, maar hulle is maar net mense. Die Here ons God is by ons en Hy sal ons oorloë vir ons veg!” Hierdie woorde van koning Hiskia van Juda het die volk baie bemoedig.

Sanherib dreig Jerusalem

9 Koning Sanherib was besig om die stad Lakis te beleër en het amptenare na Jerusalem toe gestuur met die volgende boodskap vir koning Hiskia van Juda en die hele volk in die stad:

10 “Dit is wat koning Sanherib van Assirië sê: Waarop vertrou julle om te dink dat julle my beleëring van Jerusalem sal oorleef?

11 Hiskia het gesê: ‘Die Here ons God sal ons red uit die mag van die koning van Assirië.’ Dis duidelik dat Hiskia julle mislei sodat julle van honger en dors sal sterf!

12 Julle weet mos dat dit juis Hiskia was wat al die heiligdomme en altare van die Here verwoes het. Hy het Juda en Jerusalem beveel om net by die een altaar by die tempel te aanbid en om net daar alleen te offer.

13 “Julle weet mos wat ek en die ander konings van Assirië voor my aan al die volke op die aarde gedoen het! Was enige van die gode van daardie nasies in staat om hulle land uit my krag te red?

14 Watter gode van die nasies waarteen my voorgangers geveg het, was in staat was om sy mense uit my mag te red? Sal julle God julle dan uit my mag red?

15 Moenie dat Hiskia julle vir die gek hou nie! Moenie toelaat dat hy julle so mislei nie! Moenie hom glo nie. Ek herhaal: Geen god van enige nasie of koninkryk was ooit in staat om sy mense uit my mag of enige van my voorgeslag te verlos nie. Hoeveel minder is die kans dat julle God julle uit my mag sal red!”

16 Sanherib se boodskappers het die Here God en sy dienaar Hiskia nog meer gespot met belediging op belediging.

17 Die koning het ook briewe gestuur waarin hy die Here die God van Israel geminag het. Hy het geskryf:

Net soos die gode van al die ander nasies nie hulle mense uit my mag kon red nie, so sal die God van Hiskia ook misluk.

18 Die Assiriërs wat die briewe gebring het, het dit in die Judese dialek geskree aan die volk wat op die mure van die stad versamel het. Daarmee wou hulle die mense op die mure van die stad bangmaak sodat hulle die stad makliker kon inneem.

19 Hierdie boodskappers het oor die God van Jerusalem gepraat asof Hy een van die heidense gode is wat deur mense gemaak is.

20 Toe het koning Hiskia en die profeet Jesaja seun van Amos gebid en na die hemel geroep.

21 Die Here stuur toe ’n engel wat die Assiriese leër met al die bevelhebbers en offisiere vernietig het. Sanherib het in skande na sy eie land toe teruggegaan. Toe hy die tempel van sy god binnegegaan het, het sommige van sy eie seuns hom net daar met ’n swaard doodgemaak.

22 Dit is hoe die Here Hiskia en die inwoners van Jerusalem gered het uit die mag van koning Sanherib van Assirië en van almal wat hom bedreig het. Daar was uiteindelik vrede in die hele land.

23 Baie mense het vir die Here in Jerusalem offers gebring en ook waardevolle geskenke vir koning Hiskia. Van toe af het sy aansien onder die omliggende volke toegeneem.

Die siekte en herstel van Hiskia

24 Ongeveer hierdie tyd het Hiskia dodelik siek geword. Hy het tot die Here gebid, en God het hom gesond gemaak en ’n wonderteken gegee.

25 Maar Hiskia het nie toepaslik geantwoord op die goedheid wat aan hom bewys is nie en het trots geword. Daarom het die toorn van die Here hom, Juda en Jerusalem getref.

26 Toe het Hiskia berou gehad oor sy trots en so ook die inwoners van Jerusalem. Die Here se toorn het toe nie tydens Hiskia se regering oor hulle gekom nie.

27 Hiskia was baie ryk en hoog in aansien. Hy moes addisionele skatkamers bou vir al sy silwer, goud, waardevolle stene, speserye en skilde, asook verskeie ander waardevolle items.

28 Hy het ook baie stoorkamers vir sy graan, nuwe wyn en olyfolie gebou en ook baie stalle vir sy beeste, en krale vir sy troppe skape en bokke gemaak.

29 Daarby het hy baie dorpe gebou en groot troppe kleinvee en grootvee gehad, want God het hom baie rykdom gegee.

30 Hy het die boonste uitloop van die Gihonfontein afgesny en die water gelei deur ’n tonnel na die westekant van die Dawidstad. Hy was suksesvol in alles wat hy gedoen het.

31 Maar toe die gesante van Babilonië kom om navraag te doen na die merkwaardige gebeurtenisse wat in die land gebeur het, het God Hom van Hiskia onttrek om hom te toets sodat hy self kon weet wat regtig in sy hart was.

Samevatting van Hiskia se

regering

32 Die ander gebeurtenisse tydens die regering van Hiskia en sy dade van toewyding is opgeteken inDie visioen van die profeet Jesaja seun van Amos,wat deel vorm vanDie boek van die konings van Juda en Israel.

33 Toe Hiskia sterf, is hy begrawe in die boonste deel van die koninklike begraafplaas. Met sy dood het die hele Juda en Jerusalem hom eer bewys. Sy seun Manasse het in sy plek koning geword.

Manasse regeer in Juda

1 Manasse was twaalf jaar oud toe hy koning geword het en hy het 55 jaar in Jerusalem regeer.

2 Hy het gedoen wat vir die Here verkeerd was deur die afskuwelike praktyke van die heidense nasies na te volg. Die Here het hulle voor die Israeliete uit die land verdryf.

3 Hy het die heidense heiligdomme herbou wat sy pa Hiskia vernietig het. Hy het altare vir die Baälbeelde gebou en Asjerapale opgerig. Hy het ook voor al die hemelliggame gebuig en hulle aanbid.

4 Hy het selfs heidense altare gebou in die tempel van die Here, die plek waarvan die Here gesê het dat sy Naam altyd daar in Jerusalem sou wees.

5 Hy het altare vir die hemelliggame in elkeen van die twee voorhowe van die Here se tempel gebou.

6 Manasse het selfs sy eie seuns in die Ben-Hinnomdal deur vuur laat gaan. Hy het goëlery, waarsêery en towery beoefen, en mediums en spiritiste geraadpleeg. Hy het baie gruwelike dade voor die Here gedoen en so sy toorn opgewek.

7 Manasse het ’n afgodsbeeld opgerig in die tempel van die Here, die plek waarvan God vir Dawid en sy seun Salomo gesê het: “My Naam sal vir altyd vereer word in hierdie tempel en in Jerusalem, die stad wat Ek onder al die ander stamme van Israel gekies het.

8 As die Israeliete my gebooie, al my riglyne, opdragte en bepalings gehoorsaam wat aan Moses gegee is, sal Ek hulle nie in ballingskap stuur uit hierdie land wat Ek aan hulle voorouers gegee het nie.”

9 Maar Manasse het Juda en die inwoners van Jerusalem laat dwaal sodat hulle selfs meer boosheid gepleeg het as die heidense nasies wat die Here uitgeroei het toe die Israeliete in die land aangekom het.

10 Die Here het met Manasse en sy volk gepraat, maar hulle het al sy waarskuwings geïgnoreer.

11 Daarom het die Here die Assiriese leërs teen hulle gestuur en hulle het Manasse gevange geneem. Hulle het ’n ring deur sy neus gesit, hom met bronskettings vasgemaak en na Babel toe gevat.

12 Terwyl hy in die diepste nood was, het Manasse die Here sy God om genade gevra en hom voor die God van sy voorouers verootmoedig.

13 Toe hy bid, het die Here na hom geluister en sy gebed verhoor en hom laat terugkeer na Jerusalem en sy koninkryk. Manasse het uiteindelik besef dat net die Here God is.

14 Hierna het Manasse die buitemure van die Dawidstad herbou wes van die Gihonfontein in die vallei tot by die Vispoort en om die Ofelheuwel. Hy het die muur baie hoër gemaak en bevelvoerders in al die versterkte stede van Juda aangestel.

15 Hy het die vreemde gode en afgodsbeeld uit die tempel van die Here verwyder en buite die stad weggegooi. Hy het dieselfde gedoen met al die altare wat hy op die tempelberg en in Jerusalem gebou het.

16 Daarna het hy die altaar van die Here herstel en die maaltyd- en dankoffers daarop gebring. Hy het die inwoners van Juda beveel om die Here die God van Israel te dien.

17 Die volk het nog steeds by die heidense heiligdomme geoffer, maar net aan die Here hulle God.

18 Die ander gebeurtenisse tydens Manasse se regering, sy gebed tot God en die woorde wat sieners in die Naam van die Here die God van Israel vir hom gebring het, is opgeteken inDie boek van die konings van Israel.

19 Manasse se gebed en hoe sy pleidooi die Here ontroer het, al sy sondes en ontrouheid, die plekke waar hy die heidense heiligdomme, Asjerapale en afgodsbeelde opgerig het voordat hy berou gehad het, is opgeteken inDie annale van die sieners.

20 Toe Manasse sterf, is hy begrawe by sy paleis. Sy seun Amon het hom opgevolg.

Amon regeer in Juda

21 Amon was 22 jaar oud toe hy koning geword het, en hy het twee jaar in Jerusalem regeer.

22 Hy het gedoen wat verkeerd was vir die Here, net soos sy pa Manasse gedoen het. Vir al die beelde wat sy pa gemaak het, het hy offers gebring en hulle gedien.

23 Hy het egter nie homself voor die Here verootmoedig soos sy pa gedoen het nie. Trouens, Amon het nog meer gesondig.

24 Amon se eie beamptes het teen hom saamgesweer en hulle het hom in sy paleis vermoor.

25 Maar die burgers van die land het almal doodgemaak wat teen koning Amon saamgesweer het. Hulle het sy seun Josia in sy plek as koning aangestel.

Josia regeer in Juda

1 Josia was agt jaar oud toe hy koning geword het en hy het 31 jaar in Jerusalem regeer.

2 Hy het gedoen wat reg was vir die Here en die voorbeeld van sy voorvader Dawid gevolg en nie links of regs daarvan afgewyk nie.

3 Gedurende die agtste jaar van sy regering, toe hy nog jonk was, het Josia begin om die God van sy voorvader Dawid te dien. In sy twaalfde jaar het hy begin om Juda en Jerusalem te reinig deur al die heidense heiligdomme, die Asjerapale en die gesnede en gegote beelde te vernietig.

4 Hy het toegesien dat die altare vir die Baälbeelde afgebreek en hulle wierookaltare vernietig word. Hy het ook die Asjerapale, en die gesnede en die gegote beelde stukkend geslaan en fyngemaal. Dit is oor die grafte gestrooi van dié wat hulle aanbid het.

5 Daarna het hy die bene van die afgodspriesters op hulle eie altare verbrand. So het hy Juda en Jerusalem gereinig.

6 Hy het dieselfde gedoen in die dorpe van Manasse, Efraim en Simeon, en selfs so ver as Naftali, en ook die ruïnes in die omgewing.

7 Hy het heidense altare en die Asjerapilare vernietig en die afgodsbeelde tot stof fyngemaal. Hy het die wierookaltare dwarsdeur die land van Israel afgebreek en toe na Jerusalem teruggekeer.

8 In die agtiende jaar van sy regering, nadat hy die land en die tempel gereinig het, het Josia vir Safan, seun van Asalja, Maäseja, die goewerneur van Jerusalem, en Joag seun van Joahas die koninklike geskiedskrywer, gestuur om die tempel van die Here sy God te herstel.

9 Hulle het die geld wat die Levitiese poortwagters vir die tempel van God ingesamel het, aan Gilkija, die hoëpriester, gegee. Die gawes vir die tempel het gekom uit Manasse, Efraim, die hele oorblyfsel van Israel, asook uit Juda en Benjamin en die inwoners van Jerusalem.

10 Hy het die geld toevertrou aan die mense wat aangewys is om oor die herstel van die Here se tempel toesig te hou. Húlle het weer die werkers betaal wat die herstelwerk en opknapping gedoen het.

11 Hulle het ook geld gegee waarmee timmermanne en messelaars gekapte klip vir die mure kon koop, asook timmerhout vir die balke van die geboue. Ook die dele wat vroeëre konings van Juda toegelaat het om te verval, het hulle weer herstel.

12 Die werkers het getrou onder leiding van Jagat en Obadja, Leviete uit die Merarifamiliegroep, en Sagaria en Mesullam uit die Kehatgroep gewerk. Ander Leviete wat bekwaam was om musiekinstrumente te speel,

13 is ook in bevel geplaas van werkers in verskeie ambagte. Nog ander Leviete het as administratiewe amptenare, skrywers en poortwagters opgetree.

Die Boek van die Gebooie

14 Terwyl die geld uitgehaal is wat vir die tempel van die Here versamel is, het Gilkija die priester afgekom op die boek van die gebooie van die Here wat deur Moses gegee is.

15 Gilkija sê toe vir Safan die staatsekretaris: “Ek het die boek van die gebooie in die tempel van die Here gekry!” Gilkija het die boekrol vir Safan gegee.

16 Safan het die boekrol na die koning toe geneem en gesê: “U beamptes is besig om elke ding te doen wat aan hulle opgedra is.

17 Die geld wat by die tempel vir die Here bymekaargemaak is, is aan die toesighouers en die arbeiders gegee.”

18 Safan die staatsekretaris het bygevoeg: “Gilkija die priester het vir my ’n boekrol gegee.” Hy het dit toe vir die koning voorgelees.

19 Toe die koning hoor wat in die gebooie geskryf was, het hy sy klere geskeur

20 en die volgende opdragte aan Gilkija, Agikam seun van Safan, Abdon seun van Miga, Safan die staatsekretaris, en Asaja, die koning se raadgewer, gegee:

21 “Gaan na die tempel toe en praat met die Here namens my en namens die hele oorblyfsel van Israel en Juda. Raadpleeg Hom oor die inhoud van die boekrol wat gekry is. Die Here se toorn is uitgestort oor ons omdat ons voorouers nie gehoorsaam was aan die woord van die Here nie. Ons het nie gedoen soos wat in hierdie rol geskrywe is nie.”

22 Gilkija en die mans wat die koning aangewys het, het na die profetes Gulda gegaan wat in die nuwe deel van Jerusalem gewoon het. Sy was die vrou van Sallum seun van Tikwa, seun van Gasra, die klerebewaarder.

23 Sy sê vir hulle: “Die Here die God van Israel het gepraat. Gaan vertel vir die man wat julle na my toe gestuur het:

24 ‘Dit is wat die Here sê: Ek sal onheil oor hierdie stad en sy inwoners bring. Al die vervloekings waarvan geskryf is in die boekrol wat aan die koning van Juda voorgelees is, sal plaasvind soos daar geskryf staan.

25 Want hulle het My verlaat en heidense gode aanbid sodat hulle My baie kwaad gemaak het vir hulle oor alles wat hulle gedoen het. My toorn sal uitgestort word oor hierdie plek, en niks sal My stuit nie.’

26 “Maar gaan na die koning van Juda wat julle gestuur het om die Here te raadpleeg en sê vir hom: ‘Dit is wat die Here, die God van Israel, sê oor die boodskap wat julle ontvang het.

27 Jy was spyt en het jou verootmoedig deur jou klere te skeur en het in berou voor My gehuil toe jy die woorde oor hierdie plek en sy inwoners gehoor het. Ek het jou gebed verhoor, sê die Here.

28 Ek sal nie die beloofde onheil oor hierdie stad en sy inwoners stuur voor jy gesterf het en in vrede begrawe is nie. Jy sal nie die rampe sien wat Ek oor hierdie plek gaan bring nie.’” Hulle het hierdie boodskap aan die koning gebring.

Josia se godsdienstige

hervormings

29 Die koning het al die leiers van Juda en Jerusalem opgeroep.

30 Hy het opgegaan na die tempel van die Here saam met al die inwoners van Juda en Jerusalem, die priesters en die Leviete, al die mense, groot en klein. Daar het die koning vir hulle die hele boek van die verbond voorgelees wat in die Here se tempel gekry is.

31 Die koning het by die pilaar, sy plek van gesag, gaan staan en die verbond in die teenwoordigheid van die Here hernu. Hy het ’n verbond met die Here gesluit en onderneem om sy opdragte, eise en voorskrifte met hart en siel te gehoorsaam deur die bepalings van die verbond na te kom soos dit in die boekrol geskryf is.

32 Hy het geëis dat elkeen in Jerusalem en Benjamin hulle ook daartoe verbind. Die inwoners van Jerusalem het so gedoen deur hulle verbond met God, die God van hulle voorouers, te hernu.

33 Daarna het Josia al die afskuwelike afgode uit die hele land van Israel verwyder en elkeen wat daar in Jerusalem byeen was, verplig om die Here hulle God te dien. Gedurende die res van sy lewe het hulle nie afgewyk van die eise van die Here die God van hulle voorouers nie.