Month: September 2016

Die land word verdeel

1 Hier volg nou ’n lys van die grond wat die ander stamme in die land Kanaän gekry het. Die priester Eleasar en Josua, die seun van Nun, het saam met die stamhoofde die grond verdeel.

2 Die deel wat elkeen van die nege en ’n half stamme ontvang het, is deur loting bepaal, soos die Here deur Moses beveel het.

3 Moses het reeds vir die ander twee en ’n half stamme gebied oorkant die Jordaan gegee. Hy het nie vir die Leviete grond saam met die ander gegee nie.

4 Josef se nageslag het uit die twee stamme Manasse en Efraim bestaan. Die Leviete het nie ’n deel gekry nie, maar wel dorpe om in te woon met weidingsgebied vir hulle vee.

5 Die Israeliete het gemaak soos die Here vir Moses beveel het. Hulle het die land onder mekaar verdeel.

Kaleb kry Hebron

6 Mense uit die stam van Juda het onder leiding van Kaleb, die seun van Jefunne, ’n Kenassiet, na Josua gekom by Gilgal. Kaleb het vir Josua gesê: “Jy onthou wat die Here vir Moses, die man van God, in Kades-Barnea oor my en jou gesê het.

7 Ek was 40 jaar oud toe Moses, die dienaar van die Here, my van Kades-Barnea af gestuur het om die land te gaan verken. Ek het na hom teruggekom en verslag gedoen soos ek sake gesien het.

8 Die ander mense wat saam met my gegaan het, het die volk bang gepraat om na die land toe te gaan. Ek het volledig by die Here my God gestaan.

9 Moses het vir my daardie dag onder eed belowe: ‘Die land waarna jy gaan kyk het, sal vir altyd aan jou en jou nageslag behoort. Jy het volledig op God vertrou.’

10 “Die Here het my laat bly lewe soos Hy 45 jaar terug vir Moses beloof het toe ons nog in die woestyn rondgetrek het. Ek is vandag ’n man van 85.

11 Ek is vandag nog net so sterk soos die dag toe Moses my uitgestuur het. Ek het steeds dieselfde krag as destyds. Ek kan nog al die tyd uitgaan om oorlog te maak en veilig terugkom.

12 Gee vir my asseblief die heuwelgebied waarvan die Here daardie dag gepraat het. Jy het daardie dag gehoor dat die Enakiete daar in groot, versterkte stede bly. As die Here by my is, sal ek hulle daar kan uitdryf soos die Here beloof het.”

13 Josua het hom geseën. Hy het Hebron vir Kaleb, die seun van Jefunne, gegee.

14 Hebron behoort vandag nog steeds aan die nageslag van Kaleb, die seun van Jefunne, die Kenassiet. Dit is omdat hy volkome op die Here die God van Israel vertrou het.

15 Hebron se naam was voorheen Kirjat-Arba. Arba was die naam van ’n groot held onder die Enakiete.

Die land het tot rus gekom, want die oorlog was verby.

Juda se grond

1 Die lot het vir die stam van Juda op ’n gebied geval wat suidwaarts gestrek het tot aan die verre suidekant van die Sinwoestyn teen die grens van Edom.

2 Juda se suidelike grens het dus by die suidelike punt van die Dooie See begin.

3 Van daar loop dit suid by Skerpioenhoogte verby na die woestyn van Sin toe, dan suid van Kades-Barnea verby, oor na Gesron toe, dan loop dit op na Addar en swaai daarna weg na Karka toe.

4 Daarvandaan loop dit oor na Asmon toe en met die Egiptespruit langs totdat dit in die Middellandse See doodloop. Dit is Juda se suidelike grens.

5 Die oostelike grens loop langs die oewer van die Dooie See tot waar die Jordaan uitmond in die see.

Die noordelike grens begin waar die Jordaan in die see inloop,

6 loop dan op na die gebied van Bet-Gogla, gaan noord van Bet-Araba verby tot by die Klip van Bohan, wat na die seun van Ruben vernoem is.

7 Van daar gaan dit deur die Akorlaagte na Debir, dan swaai dit noord na Gilgal, regoor Adummims-hoogte suid van die spruit. Dan loop die grens verder tot by Semesfontein en Rogelfontein.

8 Dit gaan dan verder met die Ben-Hinnomsdal op teen die suidelike hang van Jebusieteberg, waar Jerusalem vandag is. Dit gaan dan na die kruin van die berg bo die Hinnomsdal en dan na die noordelike punt van Spooklaagte.

9 Van bo van die berg af draai die grens na die Neftoagsfontein toe, en loop dan aan na die dorpe teen Efronberg en draai daarna na Baäla toe, dit is Kirjat-Jearim.

10 Dit loop om Baäla en swaai dan wes na Seïrberg toe, verby die noordelike hang van Jearimsberg, dit is Kesalon, loop dan af na Bet-Semes en na Timna toe.

11 Dit gaan dan met die noordelike skuinste van Ekron langs en draai na Sikaron toe oor die Baälaberg verby Jabne, tot waar dit in die Middellandse See doodloop.

12 Die westelike grens is die kuslyn van die Middellandse See. Dit is die grense rondom die gebied van die nasate van Juda.

Kaleb se grond

13 Soos die Here Josua beveel het, het hy aan Kaleb, die seun van Jefunne, ’n eie gebied toegeken tussen die mense van Juda. Hy het Kirjat-Arba, dit is Hebron, gekry, wat na een van die voorouers van die Enakiete vernoem is.

14 Kaleb het die drie Enakiet- groepe van Sesai, Agiman en Talmai uit Hebron verdryf, almal nasate van Enak.

15 Van daar af het Kaleb die inwoners van Debir gaan aanval. Debir se naam was voorheen Kirjat-Sefer.

16 Kaleb het gesê: “Ek gee my dogter Aksa as vrou vir die man wat Kirjat-Sefer aanval en verslaan.”

17 Otniël, die seun van Kaleb se broer Kenas, het die stad ingeneem. Kaleb het sy dogter Aksa aan hom as vrou gegee.

18 Sy het Otniël aangepor om by haar pa grond te gaan vra. Toe sy van haar donkie afklim, het Kaleb vir haar gevra: “Wat is dit?”

19 Sy het geantwoord: “Seën my tog. U het vir my grond in die droë Negevwoestyn gegee. Gee asseblief vir my ook ’n plek met water.”

Hy het toe vir haar plekke met fonteine in sowel die hoërliggende as die laer dele gegee.

Juda se stede

20 Die dorpe wat die families van die stam Juda gekry het, was:

21 Die dorpe teen die grens van Edom, heel suid, was Kabseël, Eder, Jagur,

22 Kina, Dimona, Adada,

23 Kedes, Gasor, Jitnan,

24 Sif, Telem, Bealot,

25 Gasor-Gadatta, Kerijot-Gesron (dit is Gasor),

26 Amam, Sema, Molada,

27 Gasar-Gadda, Gesmon, Bet-Pelet,

28 Gasar-Sual, Berseba, Bisjoteja,

29 Baäla, Ije-Abarim, Esem,

30 Eltolad, Kesil, Gorma,

31 Siklag, Madmanna, Sansanna,

32 Lebaot, Silgim, Ajin en Rimmon. Dit was in totaal 29 stede met die dorpies rondom hulle.

33 Op die kusvlakte het hulle gekry: Estaol, Sora, Asna,

34 Sanoag, En-Gannim, Tappuag, Enajim,

35 Jarmut, Adullam, Soko, Aseka,

36 Saärajim, Aditajim, Gedera en Gederotajim. Dit was veertien stede met hulle omringende dorpies.

37 Daarby ingesluit was ook Senan, Gadasa, Migdol-Gad,

38 Dilan, Mispe, Jokteël,

39 Lakis, Boskat, Eglon,

40 Kabbon, Lagmas, Kitlis,

41 Gederot, Bet-Dagon, Naäma en Makkeda. Dit was sestien stede met hulle dorpies rondom.

42 Libna, Eter, Asan,

43 Jiftag, Asna, Nesib,

44 Keïla, Aksib en Maresa was ook deel daarvan: nege stede met dorpies.

45 Ook nog deel van Juda se gebied was Ekron met sy dorpe en dorpies,

46 al die dorpe in die omgewing van Asdod wes van Ekron met hulle dorpies,

47 Asdod met sy dorpe en klein dorpies, en Gasa met sy dorpe en klein dorpies tot by die Egiptespruit al langs die kus van die Middellandse See.

48 Juda het in die heuwelgebied ontvang: Samir, Jattir, Soko,

49 Danna, Kirjat-Sanna, dit is Debir,

50 Anab, Estemoa, Anim,

51 Gosen, Golon, Gilo. Dit was elf dorpe met hulle dorpies rondom.

52 Daarby ingesluit was Arab, Duma, Esan,

53 Janum, Bet-Tappuag, Afeka,

54 Gumta, Kirjat-Arba (dit is Hebron) en Sior. Dit is nege dorpe met hulle dorpies.

55 Dan was daar ook nog Maon, Karmel, Sif, Jutta,

56 Jisreël, Jokdeam, Sanoag,

57 Kajin, Giba en Timna. Dit was tien dorpe met hulle dorpies rondom.

58 Verder was daar Galgul, Bet-Sur, Gedor,

59 Maärat, Bet-Anot en Eltekon. Dit was ses dorpe met omringende dorpies.

60 Kirjat-Baäl (dit is Kirjat-Jearim) en Rabba was twee verdere dorpe met hulle dorpies.

61 In die woestyn het hulle gekry Bet-Araba, Middin, Sekaka,

62 Nibsan, Ir-Melag en En-Gedi. Dit is ses dorpe met hulle dorpies.

63 Die mense van Juda het nie daarin geslaag om die Jebusiete wat in Jerusalem gebly het daar uit te verdryf nie. Die Jebusiete woon vandag nog daar saam met die mense van Juda.

Die Josefstamme

1 Die grond wat deur loting vir die nageslag van Josef uitgewys is, strek vanaf die Jordaan by Jerigo, oos van die Jerigofonteine, deur die woestyn na die berge by Bet-El.

2 Van Bet-El (dit is Lus) af loop dit na Atarot in die gebied van die Erekiete,

3 dan weswaarts af na die gebied van die Jafletiete tot by die gebied van Bet-Goron-Onder en dan na Geser en dan loop dit dood teen die Middellandse See.

4 Die stamme Manasse en Efraim, die nakomelinge van Josef, het hulle grondgebied in ontvangs geneem.

Efraim se grond

5 Die grond wat vir die families van die stam Efraim gegee is, het van Atrot-Addar in die ooste na Bet-Goron-Bo toe geloop,

6 en dan verder aan tot by die Middellandse See. Van Mikmetat in die noorde swaai die grens ooswaarts verby Taänat-Silo na die gebied oos van Janoag.

7 Van Janoag af loop dit af na Atarot en Naära toe, dan skrams teen Jerigo verby tot by die Jordaanrivier.

8 Van Tappuag af loop die grens wes met die Kanaspruit langs en eindig by die Middellandse See.

Dit is die gebied van die families van die stam Efraim.

9 Efraim het ook dorpe met hulle omringende gehuggies binne die grondgebied van die halwe stam van Manasse gekry.

10 Die Efraimiete het nie die Kanaäniete wat in Geser gewoon het, uitgedryf nie. Die Kanaäniete woon nou nog tussen die Efraimiete. Hulle word wel gedwing om vir hulle te werk.

Grond vir die Manassestam

wes van die Jordaan

1 Daar is ook met die lot vir die stam Manasse ’n gebied toegeken. Manasse was Josef se oudste seun. Makir was weer Manasse se oudste seun. Sy seun was weer Gilead. Makir was ’n goeie soldaat. Hy het Gilead en Basan ontvang.

2 Grond wes van die Jordaan is ook gegee vir die oorblywende families van die stam Manasse. Hulle was Abiëser, Gelek, Asriël, Sekem, Gefer en Semida. Hulle was die families van die ander manlike afstammelinge van Manasse, die seun van Josef.

3 Selofgad, die seun van Gefer, seun van Gilead, seun van Makir, seun van Manasse, het nie seuns gehad nie. Hy het net vyf dogters gehad. Hulle name was: Magla, Noa, Gogla, Milka en Tirsa.

4 Hulle het na die priester Eleasar en Josua die seun van Nun en na die leiers toe gegaan en vir hulle gesê: “Die Here het vir Moses beveel om vir ons grond tussen die mense van ons stam te gee.”

Josua het toe vir hulle grond tussen hulle pa se broers gegee, soos die Here gesê het.

5 Naas Gilead en Basan oos van die Jordaan, het Manasse dus ook nog tien dele ontvang.

6 Hierdie vroue uit die Manassestam het dus grond saam met die mans gekry. Die Gileadstreek het aan die ander deel van die stam van Manasse behoort.

7 Manasse se gebied was van Aser af tot by Mikmetat oos van Sigem, daarvandaan suid na die mense wat by die fontein van En-Tappuag gewoon het.

8 Die Tappuagstreek het aan Manasse behoort, maar Tappuag self, op die grens van Manasse, het aan die mense van Efraim behoort.

9 Van daar af loop die grens noordwaarts langs die Kanaspruit. Suid van die spruit lê dorpe tussen dié van Manasse wat aan Efraim behoort. Manasse se grens is noord van die spruit en dit loop dood teen die Middellandse See.

10 Die deel aan die suidekant van die spruit het dus aan Efraim behoort en dié aan die noordekant aan Manasse. Manasse se gebied loop tot teen die Middellandse See. Die gebied noord van Manasse het aan Aser behoort en die gebied oos van Manasse aan Issaskar.

11 Die volgende dorpe in die gebiede van Issaskar en Aser is vir Manasse gegee: Bet-San, Jibleam, Dor op die bergrug, En-Dor, Taänak en Megiddo met hulle dorpies rondom.

12 Die mense van Manasse kon nooit hierdie dorpe oorneem nie. Die Kanaäniete het altyd daar bly woon.

13 Toe die Israeliete later sterker geword het, het hulle die Kanaäniete gedwing om vir hulle te werk. Hulle kon egter nooit die dorpe inneem nie.

Gebied vir die afstammelinge

van Josef

14 Die afstammelinge van Josef het vir Josua gaan vra: “Waarom loot u vir ons net een stuk grond? Ons is baie mense, want die Here het ons met baie mense geseën.”

15 Josua het vir hulle gesê: “As julle dan te veel is vir die grond in Efraim, gaan op na die gebied van die Feresiete en die Refaïete en gaan kap vir julle daar ’n plek oop in die bosse.”

16 Hulle het vir Josua gesê: “Die heuwels is nie groot genoeg vir ons nie. Al die Kanaäniete wat in die vallei woon en in die gebied rondom Bet-San en op die Jisreëlvlakte is sterker as ons, want hulle het ysterstrydwaens.”

17 Josua het toe vir die nageslag van Josef, vir Efraim en Manasse, gesê: “Omdat julle so baie en so sterk is, sal ons met die lot vir julle meer as een deel aanwys.

18 Julle kan die beboste heuwelgebied ook kry. Maak dit skoon sodat julle daar kan woon. Die Kanaäniete het wel ysterstrydwaens en hulle is sterk. Julle is egter sterk genoeg om hulle uit te dryf.”

Die verdeling van die res van die

land

1 Toe die hele land onder Israel se beheer was, het die Israelitiese volksvergadering by Silo bymekaargekom. Hulle het die tabernakel daar opgeslaan.

2 Daar was nog sewe van die Israelitiese stamme wat nie hulle eie grond gekry het nie.

3 Josua het vir die Israeliete gevra: “Hoe lank gaan julle nog uitstel voor julle die hele land wat die Here, die God van julle voorouers, aan julle gegee het, in besit neem?

4 Kies drie mans uit elke stam dat ek hulle kan uitstuur om deur die land te gaan. Hulle moet terugkom na my toe met ’n skriftelike beskrywing van die grond wat hulle wil hê.

5 Hulle moet die land in sewe dele verdeel. Juda het reeds sy gebied in die suide, en die nageslag van Josef hulle gebied in die noorde.

6 Hulle moet met die geskrewe verdeling na my toe kom. Ek sal hier in die teenwoordigheid van die Here ons God met die lot bepaal wie van julle watter deel sal kry.

7 Die Leviete kry nie ’n deel saam met julle nie. Hulle erfporsie is die priesterskap vir die Here. Gad, Ruben en die helfte van Manasse het reeds hulle deel oos van die Jordaan gekry toe Moses, die dienaar van die Here, dit vir hulle gegee het.”

8 Die mans het toe reggemaak om te vertrek. Josua het vir die mans wat die verdeling van die land moes neerskryf, beveel: “Gaan deur die land, skryf alles neer, en kom terug na my toe dat ek vir julle met die lot hier voor die Here in Silo kan bepaal watter deel elke stam kry.”

9 Die mans het vertrek en deur die land gegaan. Hulle het die dorpe volgens sewe streke in ’n boek opgeskryf. Hulle het toe teruggekom by Josua in die kamp by Silo.

10 Josua het toe die lot voor die Here daar in Silo gewerp en die land tussen die Israelitiese stamme verdeel.

Die gebied van Benjamin

11 Die lot het bepaal dat die families van die stam Benjamin die gebied tussen dié van Juda en Josef moet kry.

12 Aan die noordekant begin hulle grens by die Jordaan, loop dan teen die skuinste noord van Jerigo verby, gaan weswaarts teen die berge uit en loop deur die woestyn van Bet-Awen.

13 Daarvandaan loop die grens suid van die gebied van Lus (dit is Bet-El) verby, en gaan dan af na Atrot-Addar oor die berg suid van Bet-Goron-Onder.

14 Dan swaai die grens wes al langs die suidelike kant van die heuwel regoor Bet-Goron en loop dood by Kirjat-Baäl (dit is Kirjat-Jearim), ’n stad wat aan Juda behoort. Dit is hulle westelike grens.

15 Die suidelike grens begin buite Kirjat-Jearim, loop wes en kom uit by die Neftoagsfontein.

16 Dit gaan dan af na die voet van die berg regoor die Ben-Hinnomdal, noord van Spooklaagte. Van daar loop die grens onder deur die Hinnomdal oor na die skuinste suid van die Jebusietestad en af na die Rogelfontein toe.

17 Van daar draai dit noordoos en loop na Semesfontein, en deur na Gelilot teenoor die skuinste van Adummim en af tot by die Klip van Bohan (hy was die seun van Ruben).

18 Dit loop dan noord van die skuinste bo die Jordaanvallei af na die Jordaanvallei,

19 noord van die skuinste van Bet-Gogla verby en tot by die noordelike punt van die Dooie See waar die Jordaan inloop. Dit is die suidelike grens van hulle gebied.

20 Die oewer van die Jordaan vorm die oostelike grens.

Dit is dan die grense rondom die grond van die families van die stam Benjamin.

21 Die dorpe wat die families van die stam Benjamin gekry het, is Jerigo, Bet-Gogla, Kesisdal,

22 Bet-Araba, Semarajim, Bet-El,

23 Awwim, Para, Ofra,

24 Kefar-Ammoni, Ofni en Geba. Dit is twaalf dorpe met hulle dorpies rondom.

25 Hulle het ook nog gekry: Gibeon, Rama, Beërot,

26 Mispa, Kefira, Mosa,

27 Rekem, Jirpeël, Tarala,

28 Sela, Elef, Jebus (dit is Jerusalem), Gibea en Kirjat. Dit is veertien dorpe met hulle dorpies. Dit is die grond wat die families van die stam Benjamin gekry het.

Simeon se gebied

1 Die tweede loting was vir die grond van die families van die stam Simeon. Hulle deel het binne die grond van Juda gelê.

2 Hulle gebied het ingesluit Berseba, Seba, Molada,

3 Gasar-Sual, Baäla, Esem,

4 Eltolad, Betul, Gorma,

5 Siklag, Bet-Markabot, Gasar-Susim,

6 Bet-Lebaot en Sarugen. Dit was altesaam dertien dorpe met hulle gehuggies rondom.

7 Ajin, Rimmon, Eter en Asan was ook hulle s’n. Dit was vier dorpe met hulle omringende blyplekke.

8 Hulle het ook die klein dorpies rondom hierdie dorpe gekry, tot so ver suid as Baälat-Beër (Rama in die Negevwoestyn).

Dit is die grond van die families van die stam Simeon.

9 Hulle het ’n deel van Juda se gebied gekry. Juda se grond was te groot vir hulle. So het die stam Simeon grond binne-in Juda se gebied ontvang.

Sebulon se gebied

10 Die derde loting het die grond van die families van die stam Sebulon bepaal.

Hulle grond het tot by Sarid gestrek.

11 Van Sarid loop dit wes by Marala verby, teen Dabbeset af en teen die spruit regoor Jokneam verby.

12 Terug by Sarid loop die grens oos tot by die grens met Kislot-Tabor, van daar na Daberat en dan op na Jafia toe.

13 Van daar gaan dit oos na Gat-Gefer en na Et-Kasin toe en aan tot by Rimmon, waar dit na Nea toe draai.

14 Van daar swaai die grens noord verby Gannaton en eindig in die vallei van Ge-Jiftag-El.

15 Die dorpe wat hulle gekry het, was Kattat, Nahalal, Simron, Jidala en Betlehem. Daar was altesaam twaalf dorpe met hulle kleiner dorpies rondom.

16 Hierdie dorpe met hulle omringende blyplekke was die gebied van die families van die stam Sebulon.

Issaskar se gebied

17 Die vierde loting was vir grond vir die families van die stam Issaskar.

18 Hulle dorpe was Jisreël, Kesulot, Sunem,

19 Gafarajim, Sion, Anagarat,

20 Rabbit, Kisjon, Ebes,

21 Remet, En-Gannim, En-Gadda en Bet-Passes.

22 Hulle grens is teen Tabor, na Sagasajim en by Bet-Semes verby en loop dood teen die Jordaan. Daar is sestien dorpe met hulle kleiner dorpies rondom.

23 Hierdie dorpe met hulle klein dorpies is die gebied van die families van die stam Issaskar.

Aser se gebied

24 Die vyfde keer toe die lot gewerp is, was dit vir die families van die stam Aser.

25 Hulle gebied het bestaan uit Gelkat, Gali, Beten, Aksaf,

26 Alammelek, Amad en Misal. Aan die westekant loop die grens teen Karmel en Sigor-Libnat verby.

27 Dit swaai dan oos na Bet-Dagon toe, gaan teen Sebulon en Ge-Jiftag-El verby noord na Bet-Emek en Neïel toe en loop dan aan na Kabul in die noorde.

28 Van daar gaan dit na Abdon, Regob, Gammon en Kana tot by Groot-Sidon.

29 Dan draai die grens af na Rama toe en tot by die versterkte stad Tirus, dan verder na Gosa toe en die Middellandse See in die omgewing van Megebel, Aksib,

30 Uma, Afek en Regob. Daar is 22 dorpe met hulle dorpies rondom.

31 Hierdie dorpe met hulle omringende dorpies was die grond van die families van die stam Aser.

Naftali se gebied

32 Die sesde keer se loting was vir die grond van die families van die stam Naftali.

33 Hulle grens begin by Gelef, by die groot boom by Saänannim, en loop dan oor Adami-Nekeb, Jabneël, Lakkum en tot by die Jordaanrivier.

34 Die grens aan die westekant is van Asnot-Tabor dan na Gukok toe, teenaan die grens met Sebulon aan die suidekant verby en teenaan die grens met Aser aan die westekant verby tot teen die Jordaanrivier aan die oostekant.

35 Die versterkte dorpe het ingesluit Siddim, Ser, Gammat, Rakkat, Gennesaret,

36 Adama, Rama, Hasor,

37 Kedes, Edreï, En-Gasor,

38 Jiron, Migdal-El, Gorem, Bet-Anat en Bet-Semes. Dit was negentien dorpe met hulle gehuggies rondom.

39 Hierdie dorpe en hulle omringende dorpies het aan die families van die stam Naftali behoort.

Dan se deel

40 Vir die families van die stam Dan is ’n sewende keer geloot.

41 In hulle grondgebied was Sora, Estaol, Ir-Semes,

42 Saälbim, Ajalon, Jitla,

43 Elon, Timna, Ekron,

44 Elteke, Gibbeton, Baälat,

45 Jehud, Bene-Berak, Gat-Rimmon,

46 Me-Jarkon en Rakkon saam met die gebied teenoor Joppe.

47 Dan het egter sy gebied verloor. Hulle het toe opgetrek en Lesem aangeval en verower. Hulle het die inwoners doodgemaak, die stad ingeneem en daar gaan woon. Hulle het Lesem se naam verander en dit na hulle voorvader Dan vernoem.

48 Hierdie dorpe met hulle omringende dorpies het vroeër aan die families van die stam Dan behoort.

Josua kry grond

49 Nadat die Israeliete die land onder mekaar verdeel het, het hulle ook vir Josua, die seun van Nun, ’n stuk grond tussen hulle gegee.

50 Die Here het hulle beveel om die stad te gee wat hy gekies het. Hy het Timnat-Serag in die heuwels van Efraim gekies. Josua het die stad herbou en daar gaan woon.

51 Dit was dan die gebiede wat die priester Eleasar en Josua seun van Nun saam met die familiehoofde aan die Israelitiese stamme toegeken het. Hulle het voor die Here by die ingang van die tabernakel in Silo geloot oor die verdeling van die land. So is die verdeling van die land afgehandel.

Asielstede

1 Die Here sê toe vir Josua:

2 “Sê vir die Israeliete hulle moet besluit oor die asielstede waaroor Ek met Moses gepraat het.

3 Iemand wat per ongeluk en sonder dat hy dit beplan het, iemand anders doodgemaak het, kan daarnatoe vlug. Dit sal vir hulle beskerming gee teen die wraak van ’n bloedverwant van die persoon wat dood is.

4 “Iemand wat na een van hierdie stede toe vlug, moet by die stadspoort aanmeld om sy saak aan die leiers van die stad te stel. Hulle moet hom in die stad toelaat en hom by hulle laat bly.

5 As die familielid van die een wat doodgemaak is, hom agtervolg, mag die leiers hom nie aan daardie persoon uitlewer nie. Hy het die persoon onopsetlik doodgemaak en nie uit kwaadwilligheid nie.

6 Hy moet in daardie stad bly totdat sy saak verhoor is en hy onskuldig bevind is. Daarna moet hy in die stad aanbly tot die huidige hoëpriester dood is. Die persoon mag dan teruggaan na die stad en sy huis van waar af hy gevlug het.”

7 Die volgende plekke is as toevlugstede aangewys: Kedes in Galilea tussen die heuwels van Naftali, Sigem in die heuwels van Efraim, en Kirjat-Arba (dit is Hebron) tussen die heuwels van Juda.

8 Aan die oorkant van die Jordaan, oos van Jerigo, is Beser in die woestyn op die plato van die stamgebied van Ruben, Ramot in Gilead in die stamgebied van Gad, en Golan in Basan in die stamgebied van Manasse aangewys.

9 Hierdie was die stede waarheen die Israeliete en die vreemdelinge tussen hulle kon vlug. Enigeen wat ’n ander onopsetlik doodgemaak het, kon na een van hierdie stede vlug vir beskerming teen die wraak van ’n familielid. Daar kon hy verhoor word.

Blyplekke vir die Leviete

1 Die leiers van die Leviete het die priester Eleasar, Josua die seun van Nun en die hoofde van die Israelitiese stamme ontmoet.

2 Hulle het in Silo in die land van Kanaän met hulle gepraat: “Die Here het vir Moses die opdrag gegee dat ons stede moet kry om in te woon en weiveld vir ons vee.”

3 Die Israeliete het vervolgens die opdrag van die Here uitgevoer en in hulle gebiede dorpe met weiveld vir die Leviete gegee.

4 Hulle het met die lot beslis om vir die Kehatgroep dertien dorpe te gee. Hulle was uit die nageslag van die priester Aäron. Hierdie dorpe was in die gebiede van Juda, Simeon en Benjamin.

5 Vir die res van die ander lede van die Kehatgroep is tien dorpe geloot in die gebiede van die families van die stamme Efraim, Dan en die een helfte van Manasse.

6 Hulle het deur loting vir die Gersongroep dertien dorpe in die gebiede van die families van die stamme Issaskar, Aser, Naftali en die halwe stam van Manasse in Basan gegee.

7 Die families van die Merarigroep het twaalf dorpe in die gebied van Ruben, Gad en Sebulon gekry.

8 Die Israeliete het gemaak soos die Here vir Moses gesê het en hierdie dorpe met hulle weivelde vir die Leviete gegee volgens loting.

9 In die gebied van Juda en Simeon het hulle dorpe gegee

10 aan die Leviete uit die nageslag van Aäron wat aan die Kehatgroep behoort het. Hulle loting het eerste aan die beurt gekom.

11 Hulle het Kirjat-Arba (dit is Hebron) gekry in die heuwels van Juda, met sy weivelde rondom. Arba was ’n voorsaat van die Enakiete.

12 Die veld en klein dorpies rondom die dorp was egter Kaleb, die seun van Jefunne, se eiendom.

13 Die priester Aäron se nageslag het ontvang: Hebron, waarheen iemand vir beskerming kon vlug, Libna,

14 Jattir, Estemoa,

15 Golon, Debir,

16 Ajin, Jutta en Bet-Semes, elkeen met sy weiveld. Dit was nege dorpe in die gebied van hierdie twee stamme.

17 In Benjamin se gebied het hulle Gibeon, Geba,

18 Anatot en Almon, elkeen met sy weiveld, gekry.

19 Die priesters uit die nageslag van Aäron het dus altesaam dertien dorpe met hulle weivelde gekry.

20 In die gebied van Efraim is vir die res van die Kehatgroep, wat uit die nageslag van Levi kom, deur die lot toegewys:

21 Sigem in die Efraimsberge waarheen mense kon vlug wat ’n ander per ongeluk doodgemaak het, Geser,

22 Kibsajim en Bet-Goron; dus vier dorpe met hulle weivelde.

23 In die gebied van Dan het hulle die vier dorpe Elteke, Gibbeton,

24 Ajalon en Gat-Rimmon met hulle weivelde gekry.

25 In die gebied van die halwe Manassestam het hulle die twee dorpe Taänak en Gat-Rimmon met hulle weivelde gekry.

26 Die Kehatgroep het altesaam dus tien plekke met hulle weivelde gekry.

27 Die Gersongroep van die Leviete het in die gebied van die ander helfte van die Manassestam die toevlugsoord Golan in Basan en Astarot met hulle weivelde gekry.

28 In die gebied van Issaskar is die vier dorpe Kisjon, Daberat,

29 Jarmut en En-Gannim met hulle weivelde aan hulle toegewys.

30 In die gebied van Aser het hulle die vier plekke Misal, Abdon,

31 Gelkat en Regob met hulle weivelde gekry.

32 In Naftali se gebied is die asielstad Kedes in Galilea, Gammot-Dor en Kartan met hulle weivelde vir hulle gegee.

33 In totaal het die Gersongroep dus dertien dorpe met weivelde gehad.

34 Aan die res van die Levitiese families, dit is die Merarigroep, is in die gebied van Sebulon Jokneam, Karta,

35 Dimna en Nahalal, hierdie vier plekke, elkeen met sy weiveld, gegee.

36 In die gebied van Ruben het hulle die vier plekke Beser, Jahas,

37 Kedemot en Mefaät met hulle weivelde gekry.

38 In Gad se gebied het hulle Ramot in Gilead, waarheen mense kon vlug, Maganajim,

39 Gesbon en Jaser met hulle weivelde gekry.

40 Twaalf plekke is dus vir die oorblywende Merarigroep geloot.

41 In totaal is daar dus 48 dorpe met hulle weivelde in die gebied van die ander Israeliete vir die Leviete geloot.

42 Elkeen van hierdie plekke het weiveld rondom hom gehad.

43 So het die Here vir Israel die hele land gegee wat Hy met ’n eed aan hulle voorouers beloof het. Hulle het die land ingeneem en hulle daar gevestig.

44 Die Here het vir hulle vrede met almal rondom hulle gegee, soos Hy plegtig aan hulle voorouers beloof het. Nie een van al hulle vyande was opgewasse teen hulle nie. Die Here het hulle gesag oor al hulle vyande gegee.

45 Nie een van al die goeie dinge wat die Here vir Israel beloof het, het agterweë gebly nie. Elkeen van hulle het gebeur.

Die oostelike stamme gaan huis

toe

1 Daarna het Josua die stamme van Ruben en Gad en die halwe Manassestam by hom laat bymekaarkom.

2 Hy het vir hulle gesê: “Julle het pligsgetrou alles nagekom wat Moses, die dienaar van die Here, aan julle opgedra het. Julle het elke opdrag uitgevoer wat ek vir julle gegee het.

3 Al het dit lank geduur, het julle nooit die ander stamme in die steek gelaat nie. Julle het alles gedoen wat die Here julle God julle beveel het.

4 Die Here julle God het soos Hy beloof het, vir julle volksgenote permanente blyplek gegee. Julle kan nou omdraai en teruggaan na julle woonplekke toe, na die grond wat Moses, die dienaar van die Here, vir julle oorkant die Jordaanrivier gegee het.

5 Let baie goed daarop dat julle die gebod en die wet wat Moses, die dienaar van die Here, julle voorgehou het, moet gehoorsaam. Dit beteken dat julle die Here julle God moet liefhê, die koers moet inslaan wat Hy van julle verwag, bedag moet wees op wat Hy wil hê, daaraan vashou en met hart en siel vir Hom lewe.”

6 Josua het hulle seën toegewens en hulle weggestuur. Hulle is toe terug na hulle eie woonplek toe.

7 Moses het vir die een helfte van die Manassestam grond in Basan gegee. Josua het vir die ander helfte van die stam grond wes van die Jordaan saam met die ander stamme gegee. Toe Josua hulle nou terugstuur na hulle woonplekke toe, het hy hulle geseën

8 en vir hulle gesê: “Gaan terug en deel alles wat julle by julle vyande afgeneem het met julle families by die huis. Deel julle rykdom met hulle, julle groot troppe vee, die silwer, goud, koper en yster, en die baie klere wat julle gekry het.”

9 Die Rubeniete en Gadiete en die mans van die halwe Manassestam het die ander Israeliete in Silo in Kanaän agtergelaat. Hulle het teruggegaan na Gilead, na hulle grond wat hulle verower het, soos die Here hulle deur Moses beveel het.

Die gedenkteken by Gelilot

10 Hulle het by Gelilot by die Jordaanrivier gekom. Dit is nog aan Kanaän se kant van die rivier. Daar het hulle langs die Jordaan ’n baie groot en mooi altaar gebou.

11 Toe die ander Israeliete hoor dat die stamme Ruben en Gad en die halwe Manassestam die altaar by Gelilot aan hulle kant in Kanaän opgerig het,

12 het hulle by Silo saamgetrek om oorlog teen die twee en ’n half stamme te gaan maak.

13 Die Israeliete het vir Pinehas, die seun van die priester Eleasar, na die stamme Ruben en Gad en die halwe Manassestam in Gilead gestuur.

14 Tien leiers wat elkeen hoof was van ’n Israelitiese familiegroep, en die tien ander stamme verteenwoordig het, het Pinehas vergesel.

15 Hulle het by die stamme Ruben, Gad en die halwe Manassestam in Gilead aangekom en vir hulle gesê:

16 “Die volksvergadering van die Here wil by julle hoor hoekom julle so ontrou is aan die God van Israel. Julle het julle rug op die Here gedraai toe julle die altaar gebou het! Julle is mos nou in opstand teen Hom!

17 Was ons oortreding by Peor nie groot genoeg nie? Ons het tot vandag toe nog nie die smet daarvan afgeskud nie, selfs al het die Here die gemeenskap daarvoor gestraf.

18 Julle is nou besig om van Hom af weg te dwaal. Julle kom vandag in opstand teen Hom en net môre is Hy woedend teen ons almal in die gemeenskap van Israel.

19 As julle grond dan besoedel is, moet julle liewer oorkom na die Here se gebied waar die Here in sy tabernakel woon. Kry liewer grond tussen ons, maar moenie in verset kom teen die Here of ons deel maak van julle verset deur ’n ander altaar vir julleself te bou nie. Daar is net een altaar van die Here ons God.

20 Was die Here nie briesend vir die hele gemeenskap van Israel toe Akan, die seun van Serag, ontrou was en van die goed van die banvloek gevat het nie? Hy was nie die enigste een wat deur sy sonde dood is nie.”

21 Die Rubeniete, die Gadiete en die mense van die halwe Manassestam het die hoofde van die familiegroep geantwoord:

22 “Die Here alleen is God, net die Here is God! Hy weet, en laat Israel ook weet dat julle nie vandag ons lewens moet spaar as ons dit uit opstand of met slegte bedoelings teen die Here gebou het nie.

23 Ons het nie die altaar gebou om ons rug op die Here te draai nie. As ons dit gebou het om daarop brandoffers, graanoffers en maaltydoffers te bring, moet die Here ons straf.

24 Ons het dit gebou omdat ons bekommerd was dat julle nageslag net oormôre vir ons nasate sal sê: ‘Wat het julle met die Here, die God van Israel, te doen?

25 Die Here het die Jordaanrivier as ’n skeiding tussen ons en julle van Ruben en Gad gestel. Julle het nie deel aan die Here nie!’ Julle nageslag sal dan ons nasate keer om die Here te dien.

26 Ons het daarom besluit om vir ons die altaar te bou, nie met die oog op brandoffers of diere-offers nie,

27 maar as herinneringsteken vir ons en vir julle en vir ons nageslagte ná ons, dat ons ook die reg het om die Here by sy heiligdom te gaan aanbid met ons brandoffers, ons ander diere-offers en ons maaltydoffers. Julle nageslag sal nie later vir ons nageslag kan sê: ‘Julle het geen deel aan die Here nie.’

28 Ons het by onsself gedink dat as hulle later so iets vir ons of ons nageslag sou sê, dan kan ons nageslag vir hulle sê: ‘Kyk na die afbeelding van die Here se altaar. Ons voorouers het dit nie vir brandoffers of diere-offers gebou nie, maar as ’n gedenkteken tussen ons en julle.’

29 “Dis glad nie in ons gedagte om teen die Here in opstand te kom of die rug op Hom te draai deur ons eie altaar te bou vir brandoffers, graanoffers en ander diere-offers nie. Daar is nie ’n ander altaar hiervoor as net die een van die Here ons God wat voor sy tabernakel staan nie.”

30 Toe die priester Pinehas en die leiers van die volksvergadering, die familiehoofde wat by hom was, hoor wat die Rubeniete, Gadiete en mense van Manasse te sê het, was hulle gerusgestel.

31 Pinehas, die seun van die priester Eleasar, het vir die mense van Ruben, Gad en Manasse gesê: “Ons weet vandag dat die Here tussen ons is. Julle was nie ontrou aan die Here soos ons gedink het nie. Julle het die Israeliete uit die hand van die Here gered.”

32 Pinehas, die seun van die priester Eleasar, en die tien leiers het toe teruggekom van die mense van Ruben en Gad in Gilead. Hulle is terug na die ander Israeliete in Kanaän om aan hulle verslag te doen.

33 Die ander Israeliete was tevrede. Hulle het God geloof. Daar was nie langer sprake daarvan om oorlog te gaan maak en die gebied van die Rubeniete en Gadiete te verwoes nie.

34 Die mense van Ruben en Gad het die gedenkaltaar “Getuienis” genoem. Hulle het gesê: “Dit is die getuienis tussen hulle en ons dat die Here ook ons God is.”

Josua se afskeidsboodskap

1 Daar het ’n lang tyd verbygegaan sedert die Here vir Israel vrede met al sy bure gegee het. Josua het intussen baie oud geword.

2 Josua het die hele Israel bymekaargeroep, met al hulle leiers, hulle hoofde, hulle regters en hulle ampsdraers. Hy het vir hulle gesê: “Ek het baie oud geword.

3 Julle het gesien wat die Here julle God alles ter wille van julle met hierdie nasies gedoen het. Hy het aan julle kant geveg.

4 Ek het die gebiede van al die nasies wat nog oorgebly het onder julle verdeel, sowel hulle wat nog oorwin moet word as dié van al die nasies wat ek alreeds uitgeroei het. Dit is almal van die Jordaan af tot by die Middellandse See in die weste waar die son ondergaan.

5 Die Here julle God sal dié wat oor is, voor julle uit verjaag. Hy sal hulle verdryf sodat julle ook hulle grond kan oorneem. Dit is wat die Here julle God julle beloof het.

6 “Staan sterk en doen haarfyn alles wat geskryf staan in die wetboek van Moses.

7 Moenie julle vereenselwig met hierdie nasies wat nog tussen julle oor is nie. Moenie eers hulle gode se name noem nie. Moenie hulle name gebruik wanneer julle ’n belofte maak nie. Julle moenie enigiets vir hulle doen of hulle aanbid nie.

8 Bly getrou aan die Here julle God, soos julle tot nou toe gedoen het.

9 Die Here het groot en magtige nasies voor julle uit verdryf. Tot nou toe was nie een van hulle teen julle opgewasse nie.

10 Een van julle kan selfs duisend van hulle op loop jaag, want die Here julle God veg aan julle kant. Dit is wat Hy julle beloof het.

11 “Konsentreer daarop om die Here julle God lief te hê.

12 As julle die Here laat los en julle vermeng met hierdie ander nasies wat tussen julle oor is en met hulle begin trou en saam met hulle leef,

13 moet julle nou al weet dat die Here julle God hierdie nasies nie verder voor julle uit gaan verdryf nie. Hulle sal ’n lokval vir julle word, ’n pyn in die heup en ’n doring in die oog wat julle sal laat verdwyn uit hierdie mooi land wat die Here julle God vir julle gegee het.

14 “Ek sal binnekort sterf. Julle moet egter in julle diepste binnekant oortuig wees dat al die wonderlike dinge wat die Here julle God vir julle beloof het, alles reeds plaasgevind het. Daar is nie een van hulle nog uitstaande nie.

15 Net so seker soos die Here julle God elke goeie ding wat Hy vir julle beloof het, laat gebeur het, net so seker sal Hy al die teëspoed oor julle bring wat Hy beloof het as julle aan Hom ongehoorsaam is. Hy sal julle uitroei uit hierdie mooi land wat Hy vir julle gegee het.

16 As julle die verbond verbreek wat die Here julle God met julle gemaak het en julle loop agter ander gode aan om hulle te dien en hulle te aanbid, sal die Here se woede teen julle losbreek en julle sal in ’n oogwink verdwyn uit hierdie mooi land wat Hy vir julle gegee het.”