Month: September 2016

1 Bileam het toe begin insien dat die Here eerder vir Israel wil seën. Hy het nie aangegaan om soos gewoonlik na voorspellings te soek nie. Hy het na die woestyn toe gedraai.

2 Daar het hy gesien hoe Israel volgens hulle stamme staan. Die Gees van God het toe oor hom gekom.

3 Hy het die volgende boodskap gebring:

“So sê Bileam,

die seun van Beor.

Sy oë het oopgegaan.

4 Hy het God se woorde gehoor.

Hy het ’n gesig

van die Allerhoogste gesien.

Hy val neer op die grond

met sy oë wawyd oop.

5 Hoe pragtig is jou tente, Jakob!

Hoe mooi is die plek

waar jy bly Israel!

6 Dit is uitgestrek soos ’n vallei,

soos ’n tuin langs ’n stroom,

soos aalwyne

wat die Here geplant het,

soos sederbome langs die water.

7 Water vloei uit sy houers,

sy nageslag

is by oorvloedige waters.

Sy koning is beroemder as Agag.

Sy koninkryk gaan

van krag tot krag.

8 God het hom uit Egipte bevry

met die krag van ’n bul.

Nasies wat vyandig is teen hom,

dié verslind hy.

Hy vergruis hulle bene

en skiet sy pyle op hulle af.

9 Hy buk en gaan lê

soos ’n leeumannetjie.

Hy is soos ’n leeu;

niemand kan hom

teenstaan nie.

Elkeen wat jou seën, is geseënd.

Elkeen wat jou vervloek,

is vervloek.”

10 Balak het toe woedend geword vir Bileam. Hy het sy hande teen mekaar geklap en vir hom geskreeu: “Ek het jou laat kom om my vyande te vervloek. Dit is nou al drie maal dat jy hulle geseën het.

11 Maak dat jy wegkom na jou huis toe! Ek het wel gesê ek sal jou beloon, maar die Here het nou jou beloning weggevat!”

12 Bileam het vir Balak gesê: “Onthou jy nie dat ek vir die boodskappers wat jy gestuur het, gesê het:

13 ‘Al gee Balak vir my sy paleis vol silwer en goud, ek kan nie enigiets anders sê as wat die Here vir my gee nie, of dit nou goed of kwaad is.’”

Bileam se vierde uitspraak

14 “Ek gaan nou terug na my mense toe. Maar laat ek jou ’n bietjie inlig oor wat hierdie volk in die toekoms met jou volk gaan doen.”

15 Hy het toe die volgende boodskap gebring:

“So sê Bileam,

die seun van Beor,

’n man wie se oë

oopgegaan het.

16 Hy hoor die woorde van God

en weet

wat die Allerhoogste besluit het.

Hy sien die visioene

wat die Almagtige vir hom gee.

Hy val op die grond neer

met sy oë wawyd oop.

17 Ek sien iets,

maar dis nie onmiddellik nie.

Ek sien hom,

maar hy is nog nie naby nie.

’n Ster kom uit Jakob.

’n Septer kom uit Israel.

Hy verpletter Moab se voorkop.

Hy verwoes sy opstandige

nageslag.

18 Edom sal oorwin word.

Seïr sal oorlogsbuit word

vir sy vyande.

Israel sal met mag oorwin.

19 Uit Jakob

sal ’n heerser opstaan.

Hy sal hulle

wat oorbly in die stad, vernietig.”

Bileam se ander uitsprake

20 Bileam het na Amalek gekyk en hierdie boodskap oor hom gebring:

“Amalek was die grootste

onder die volke.

Sy einde is

om vernietig te word.”

21 Hy het na die Keniete gekyk en die volgende boodskap gebring:

“Jou blyplek is veilig.

Jou skuiling

is tussen die rotse.

22 Kain sal egter verwoes word

wanneer die Assiriërs kom

om jou gevange te neem.”

23 Bileam het nog een boodskap gehad:

“Wie sal kan bly leef

wanneer God

dit alles laat gebeur?

24 Skepe sal van Siprus af kom,

en sal Assirië en Eber

onderwerp.

Teen die einde

sal hulle self verwoes word.”

25 Bileam het toe huis toe gegaan. Balak het sy eie koers ingeslaan.

Die gevolge van afgodsdiens vir

Baäl-Peor

1 Terwyl Israel by Sittim gebly het, het die volk hulleself besoedel. Hulle het by Moabitiese vroue geslaap.

2 Hierdie vroue het die volk uitgenooi om saam met hulle offers vir hulle gode te bring. Die volk het saam met hulle geëet en die gode van Moab aanbid.

3 Hulle het begin om vir Baäl-Peor te aanbid. Die Here was baie kwaad vir Israel.

4 Die Here het vir Moses opdrag gegee: “Kry al die leiers van die volk bymekaar. Hang hulle in die helder dag by die tabernakel op sodat die Here se woede kan bedaar.”

5 Moses het die stamhoofde van Israel aangesê om elke persoon wat Baäl-Peor begin aanbid het, dood te maak.

6 Terwyl Moses en die gemeenskap nog so by die ingang van die tabernakel gestaan en huil het, het ’n man uit Israel openlik daar aangekom met ’n vrou uit Midian.

7 Toe die priester Pinehas, seun van Eleasar, die seun van Aäron, dit sien, het hy tussen die mense opgespring en ’n spies gegryp.

8 Hy het die man agternagesit na sy tent toe. Hy het die spies dwarsdeur die Israeliet en deur die vrou se maag gegooi. Dit het die plaag wat oor Israel gekom het, laat ophou.

9 Daar het 24 000 mense aan die plaag gesterf.

10 Die Here sê toe vir Moses:

11 “Die priester Pinehas, seun van Eleasar, die seun van Aäron, het my woede van die Israeliete af weggevat toe hy my eer onder hulle beskerm het. Dit het verhoed dat Ek die Israeliete ter wille van my Naam voor die voet uitgewis het.

12 Sê vir hom dat Ek ’n onvernietigbare vredesverbond met hom sluit.

13 Volgens hierdie ooreenkoms sal hy en sy nageslag vir altyd my priesters wees. Omdat hy sy God se eer beskerm het, het hy versoening gebring vir die Israeliete.”

14 Die Israelitiese man wat saam met die Midianitiese vrou doodgemaak is, se naam was Simri, die seun van Salu. Hy was een van die leiers uit die stam van Simeon.

15 Die Midianitiese vrou wat doodgemaak is, se naam was Kosbi, die dogter van Sur, een van die leiers van die Midianiete.

16 Die Here het toe vir Moses gesê:

17 “Val die Midianiete aan en roei hulle uit

18 oor die optrede van Kosbi, die dogter van die Midianitiese leier. Dis sy wat doodgemaak is toe die plaag oor Peor julle getref het. Die Midianiete het julle mislei en onder valse voorwendsels oorreed om Baäl-Peor te aanbid.”

’n Tweede sensus

1 Die Here het toe vir Moses en die priester Eleasar, seun van Aäron, gesê:

2 “Tel almal bo twintig jaar in die gemeenskap van Israel volgens hulle families om te bepaal hoeveel van hulle oorlog kan maak.”

3 Hulle was op die vlakte van Moab, langs die Jordaan, reg teenoor Jerigo. Moses en die priester Eleasar het toe opdrag gegee:

4 “Tel almal ouer as twintig jaar wat oorlog toe kan gaan, soos die Here vir Moses gesê het.”

Hier is die getalle van die Israeliete wat uit Egipte weg is:

Stam van Ruben

5 Die Rubenfamilies wat afgestam het van Ruben, oudste seun van Jakob, was: Die Ganokgroep vernoem na Ganok, die Palluïete vernoem na Pallu.

6 Die Gesroniete en die Karmïete.

7 Die Rubenfamilies was altesaam 43 730 man.

8 Pallu se seun was Eliab,

9 en sy seuns was Nemuel, Datan en Abiram. Datan en Abiram was die leiers wat teen Moses en Aäron in opstand gekom het.

10 Die grond het onder hulle oopgegaan en hulle saam met Korag ingesluk. Die vuur het 250 van sy meelopers verbrand. Dit was ’n waarskuwing vir Israel.

11 Korag se seuns het egter nie gesterf nie.

Stam van Simeon

12 Die groepe wat uit Simeon gebore is, was die groep van Jemuel, Jamin, Jakin,

13 Serag en Saul.

14 Die groep uit Simeon was altesaam 22 200.

Stam van Gad

15 Die Gadfamilies was die Sifjongroep vernoem na Sifjon, die Gaggigroep vernoem na Gaggi, die Sunigroep vernoem na Suni,

16 die Osnigroep vernoem na Osni, die Erigroep vernoem na Eri,

17 die Arodgroep vernoem na Arod en die Areligroep vernoem na Areli.

18 Die Gadgroepe was in totaal 40 500.

Stam van Juda

19 Juda het twee seuns gehad: Er en Onan. Hulle is vroeër reeds in Kanaän dood.

20 Uit die seuns van Juda wat bly leef het, het die volgende groepe gekom, naamlik dié van Sela, Peres en Serag.

21 Die Peresgroep het weer bestaan uit die families Gesron en Gamul.

22 Die Judafamilies was altesaam 76 500 man.

Stam van Issaskar

23 Van Issaskar het die groepe van Tola, Puwwa,

24 Jasub en Simron gekom.

25 Die Issaskargroepe was 64 300.

Stam van Sebulon

26 Sebulon se nasate het bestaan uit die groepe van Sered, Elon en Jagleël.

27 Die Sebulonfamilies was altesaam 60 500 man.

Stam van Manasse

28 Uit Josef het twee groepe gekom, dié van Manasse en dié van Efraim.

29 Uit die Manassegroep het die mense van Makir en die voorvader van Gilead gekom.

30 Die families van Gilead was Iëser, Gelek,

31 Asriël, Sekem,

32 Semida, Gefer

33 en Selofgad. Selofgad, die seun van Gefer, het nie seuns gehad nie. Hy het wel dogters gehad. Hulle name was Magla, Noa, Gogla, Milka en Tirsa.

34 Die mans van die Manassegroepe was altesaam 52 700.

Stam van Efraim

35 Die Efraimgroepe was dié van Sutelag, Beker en Tagan.

36 Uit die Sutelaggroep het die familie van Eran gekom.

37 Die Efraimgroepe het 32 500 getel. Hierdie groepe van Manasse en Efraim het almal van Josef gekom.

Stam van Benjamin

38 Uit Benjamin het die groepe van Bela, Asbel, Agiram,

39 Sefufam en Gufam afgestam.

40 Van Bela het die families van Ard en Naäman gekom.

41 Hierdie groepe uit Benjamin was 45 600.

Stam van Dan

42 Van Dan se stam het die groep van Sugam gekom.

43 Die Sugamgroep was die enigste nageslag van Dan. Hulle was 64 400.

Stam van Aser

44 Die groepe uit Aser was die families van Jimna, Jiswi en Beria.

45 Die Beriagroep het bestaan uit die families van Geber en Malkiël.

46 Aser het ook ’n dogter gehad met die naam Serag.

47 Die groepe uit Aser was in geheel 53 400.

Stam van Naftali

48 Die groepe uit Naftali was dié van Jagseël, Guni,

49 Jeser en Sillem.

50 Die groepe van Naftali was altesaam 45 400 man.

51 Die totale aantal mans wat getel is in Israel was 601 730.

Verdeling van die land

52 Die Here het toe vir Moses gesê:

53 “Verdeel nou die land tussen die groepe wat julle getel het volgens elkeen se grootte.

54 Gee vir die groter groepe groter eiendom en aan die kleiner groepe kleiner eiendom, elkeen volgens getal.

55 Verdeel die land deur te loot. Elke stam moet eiendom ontvang volgens hulle telling.

56 Bepaal vir elkeen waar sy eiendom is deur tussen die groter en die kleiner stamme te loot.”

Die stam van Levi

57 Die stam van Levi wat getel is, was die groepe van Gerson, Kehat en Merari.

58 Hulle kleiner families was dié van Libni, Hebron, Magli, Musi en Korag. Kehat was die voorvader van Amram.

59 Die naam van Amram se vrou was Jogebed. Sy was ook uit die nageslag van Levi. Sy is in Egipte gebore. Haar en Amram se kinders was Aäron en Moses en hulle suster Mirjam.

60 Aäron was die pa van Nadab, Abihu, Eleasar en Itamar.

61 Nadab en Abihu is egter dood toe hulle verkeerde vuur na die altaar toe gebring het.

62 Die Leviete ouer as ’n maand was in totaal 23 000. Hulle is nie by die res van die Israeliete getel nie. Hulle het ook nie saam met die ander Israeliete grond gekry nie.

63 Dit is dan die mense wat Moses en die priester Eleasar getel het in die Moabsvlakte by die Jordaan reg teenoor Jerigo.

64 Nie een van hulle was deel van die Israeliete wat Moses en die priester Aäron voorheen in die Sinaiwoestyn getel het nie.

65 Die Here het vir daardie Israeliete toe al gesê dat hulle in die woestyn sal doodgaan. Dit was net Kaleb, die seun van Jefunne, en Josua, die seun van Nun, wat oorgebly het.

Bepaling vir die erfreg waar

daar nie seuns is nie

1 Selofgad se dogters was Magla, Noa, Gogla, Milka en Tirsa. Selofgad was die seun van Gefer, seun van Gilead, seun van Makir, seun van Manasse, seun van Josef.

2 Sy dogters het met ’n saak na Moses, die priester Eleasar en al die leiers van die gemeenskap van Israel daar by die ingang van die tabernakel gekom.

3 “Ons pa het in die woestyn gesterf. Hy het nie seuns gehad nie,” het hulle gesê. “Hy was nie een van Korag se meelopers wat teen die Here in opstand gekom het nie. Hy is dood oor sy eie sonde.

4 Hoekom moet ons pa se naam uit sy stam verdwyn net oor hy nie seuns gehad het nie? Julle moet vir ons grond tussen ons familie gee.”

5 Moses het die saak voor die Here gaan stel.

6 Die Here het Moses geantwoord:

7 “Wat Selofgad se dogters sê, is reg. Gee vir hulle grond as erfdeel tussen hulle familielede. Hulle moet hulle pa se erflating kry.

8 “Sê ook vir die Israeliete: ‘Iemand wat sonder seuns doodgaan se erflating moet na sy dogters toe gaan.

9 As hy nie dogters gehad het nie, moet sy erflating na sy broers toe gaan.

10 As hy sonder broers doodgaan, moet sy eiendom na sy pa se broers toe gaan.

11 Indien sy pa dan ook nie broers gehad het nie, moet sy eiendom na die naaste familielede in sy stam gaan.’ Dit is hoe die Here die saak deur Moses wetlik vir die Israeliete bepaal het.”

Die Here wys Moses se opvolger

aan

12 Die Here het vir Moses gesê: “Klim op die berg aan die oostekant. Kyk van daar af na die land wat Ek vir die Israeliete gaan gee.

13 Nadat jy klaar daarna gekyk het, sal jy ook by jou vaders versamel word soos jou broer Aäron.

14 In die Sinwoestyn het julle al twee my bevel verontagsaam. Toe die volk met julle baklei het, het julle nie by die waters van Meriba, by Kades in die Sinwoestyn, vir hulle gewys hoe heilig Ek is nie.”

15 Moses het vir die Here gesê:

16 “Here, God wat asem gee aan alles wat leef, wys asseblief tog ’n nuwe persoon aan vir die gemeenskap.

17 “Laat dit iemand wees wat hulle kan lei sodat die gemeenskap van die Here nie leierloos word soos skape wat nie ’n herder het nie.”

18 Die Here het vir Moses geantwoord: “Vat Josua, die seun van Nun. God se Gees is in hom. Sit jou hande op hom.

19 Laat hom voor Eleasar die priester en voor die hele gemeenskap gaan staan. Gee hom dan die opdrag om hulle te lei.

20 Dra jou gesag aan hom oor sodat al die Israeliete na hom sal luister.

21 Hy sal saam met die priester Eleasar werk. Wanneer hy oor ’n saak moet beslis, sal Eleasar met die lot die wil van God bepaal. So sal Josua en die gemeenskap van Israel weet wat hulle moet doen.”

22 Moses het gemaak soos die Here vir hom gesê het. Hy het Josua laat kom en hom aan die priester en die volk voorgestel.

23 Hy het sy hande op hom gesit en sy pligte aan hom oorgedra, soos die Here vir Moses gesê het.

Die daaglikse offers

1 Die Here het vir Moses gesê:

2 “Gee die volgende opdragte aan die Israeliete: ‘Sorg dat julle my offer op die tyd bring wat daarvoor bepaal is. Die offer wat julle vir My op die vuur bring, is my kos. Ek hou baie daarvan.’

3 “Sê vir hulle: Julle moet gereeld, dag vir dag, vir die Here twee gesonde jaaroud lammers as vuuroffer bring.

4 Een moet in die oggend en die ander een in die aand geoffer word.

5 Saam met elke lam moet julle ’n graanoffer bring van een en ’n half kilogram meel gemeng met een liter olyfolie.

6 “Dit was die gereelde brandoffer wat reeds by die Sinaiberg as vuuroffer gebring is, ’n vreugde vir die Here.

7 Saam met die lam moet julle ’n drankoffer van een liter wyn bring. Julle moet dit by die heiligdom uitgiet as ’n offer vir die Here.

8 Die tweede lam word in die aand gebring saam met ’n maaltydoffer en drankoffer net soos die offer van die oggend. Dit is ’n vuuroffer wat vir die Here vreugde verskaf.”

Offers op die Sabbat

9 “Op die Sabbatdag moet jy twee gesonde jaaroud lammers offer. Dit moet gedoen word saam met ’n graanoffer van drie kilogram meel wat met olie gemeng is en ’n drankoffer.

10 Dit is die brandoffer vir elke Sabbat bo en behalwe die gereelde brandoffer en sy drankoffers.”

Offers elke maand

11 “Op die eerste dag van elke maand moet julle brandoffers vir die Here bring van twee gesonde jong bulle, een ram en sewe jaaroud lammers.

12 Saam met elke bul moet julle ’n maaltydoffer bring van vyf kilogram meel gemeng met olie. Saam met elke ram gaan ’n offer van drie kilogram meel met olie gemeng.

13 Saam met elke lam gaan ’n offer van een en ’n half kilogram meel gemeng met olie. Dit is ’n vuuroffer vir die Here, ’n brandoffer waarvan Hy baie hou.

14 Die drankoffer saam met elke bul bestaan uit twee liter wyn, saam met elke ram een en ’n derde liter wyn, en saam met die lammers een liter wyn.

15 Hierdie offers moet dwarsdeur die jaar op die eerste dag van elke maand gebring word.”

Paasfeesoffers

16 “Op die veertiende dag van die eerste maand moet die Paasfees tot eer van die Here gevier word.

17 Op die vyftiende dag van die maand begin ’n fees wat sewe dae lank duur. Gedurende hierdie fees mag julle net kos sonder suurdeeg eet.

18 Op die eerste dag van die fees moet julle ’n gewyde byeenkoms hou. Julle mag dan nie met julle gewone werk aangaan nie.

19 Julle moet dan vir die Here ’n vuuroffer bring. Dit is ’n brandoffer van twee gesonde jong bulle, ’n gesonde ram en sewe gesonde lammers van ’n jaar oud.

20 Saam met elke bul moet julle ’n graanoffer bring van vyf kilogram meel gemeng met olie. Saam met die offer van die ram bring julle drie kilogram meel.

21 Saam met elkeen van die sewe lammers bring julle een en ’n half kilogram meel.

22 Julle moet ook nog ’n bokram as sonde-offer bring om versoening vir julleself te doen.

23 Julle moet hierdie offers bo en behalwe die gereelde brandoffers bring van elke môre.

24 Op elkeen van die sewe dae moet julle die graanoffer bring as ’n vuuroffer wat vir die Here vreugde gee. Die offers moet bo en behalwe die gereelde brandoffer en drankoffer gebring word.

25 Op die sewende dag moet julle weer ’n gewyde byeenkoms hou. Ook op hierdie dag mag julle nie julle gewone werk doen nie.”

Offers by die Fees van die Weke

26 “Op die eerste dag van die Fees van die Weke bring julle ’n offer uit die nuwe graan wat geoes is. Op hierdie dag moet daar ’n gewyde byeenkoms vir die Here wees. Julle mag nie op daardie dag julle gewone werk doen nie.

27 Julle moet op daardie dag ’n buitengewone brandoffer vir die Here bring wat vir Hom vreugde gee. Dit bestaan uit twee jong bulle, ’n ram en sewe lammers wat ’n jaar oud is.

28 Saam met elke bul moet julle ’n graanoffer bring van vyf kilogram meel wat met olie gemeng is. Saam met die ram bring julle ’n offer van drie kilogram meel.

29 Saam met elkeen van die sewe lammers bring julle een en ’n half kilogram meel.

30 Offer ook nog ’n bokram as sonde-offer om vir julle versoening te bring.

31 Julle moet hierdie buitengewone offers saam met die drankoffers bring. Dit is bo en behalwe die gereelde brandoffer en die graanoffer. Julle moet seker maak dat die offerdiere gesonde diere is.”

Fees van die Trompette

1 “Die Fees van die Trompette word in die vroeë herfs gevier. Daardie dag moet julle bymekaarkom vir ’n gewyde byeenkoms. Julle mag nie met julle gewone werk aangaan nie. Op daardie dag moet die trompette geblaas word.

2 Op daardie dag bring julle ’n brandoffer wat vir die Here vreugde gee. Dit bestaan uit ’n gesonde jong bul, ’n gesonde ram en sewe gesonde lammers van ’n jaar oud.

3 Saam met die bul moet julle ’n graanoffer bring van vyf kilogram meel met olie gemeng, saam met die ram drie kilogram meel,

4 en saam met elkeen van die sewe lammers een en ’n half kilogram meel.

5 Daarmee saam moet julle ook nog ’n bokram as sonde-offer bring om versoening vir julle te bring.

6 Hierdie offers is bo en behalwe die maandelikse en die gereelde brandoffer wat saam met die graanoffer en die drankoffers gebring word. Dit is ’n vuuroffer vir die Here wat vir Hom vreugde gee.”

Offers vir die Dag van

Versoening

7 “Tien dae later gedurende die sewende maand, moet julle ’n gewyde byeenkoms hou. Julle moet dan julle self verootmoedig. Op daardie dag mag julle geen werk doen nie.

8 Julle moet vir die Here ’n brandoffer bring wat vir Hom vreugde gee. Dit moet bestaan uit ’n jong bul, ’n ram en sewe lammers van ’n jaar oud. Hulle moet almal gesond wees.

9 Saam met die bul moet julle ’n graanoffer bring van vyf kilogram meel met olie gemeng, saam met die ram drie kilogram meel,

10 en saam met elkeen van die sewe lammers een en ’n half kilogram meel.

11 Julle moet ook nog ’n bokram as sonde-offer bring bo en behalwe die sonde-offer wat julle vir versoening bring saam met die gereelde brandoffer, die graanoffer en die drankoffer.”

Die Huttefees

12 “Vyf dae later moet julle ’n gewyde byeenkoms hou. Julle mag dan nie met julle gewone werk aangaan nie. Julle moet dan vir sewe dae lank die Huttefees vier tot eer van die Here.

13 Op daardie dag moet julle ’n buitengewone brandoffer tot vreugde van die Here bring. Dit is ’n vuuroffer van dertien jong bulle, twee ramme en veertien lammers van ’n jaar oud. Almal moet gesond en sonder tekortkomings wees.

14 Saam met elkeen van die dertien bulle moet julle ’n graanoffer bring van vyf kilogram meel met olie gemeng. Bring saam met elkeen van die twee ramme drie kilogram meel,

15 en saam met elkeen van die veertien lammers een en ’n half kilogram meel.

16 Julle moet ook nog ’n bokram as sonde-offer bring bo en behalwe die gereelde brandoffer saam met die graanoffer en die drankoffer.

17 “Op die tweede dag van die fees moet julle twaalf jong bulle, twee ramme en veertien jaaroud lammers offer. Almal moet sonder tekortkomings wees.

18 Bring daarmee saam die graanoffers en drankoffers volgens die getalle wat voorgeskryf is.

19 Bring ook nog ’n bokram vir ’n sonde-offer bo en behalwe die gereelde brandoffer, graanoffer en drankoffer.

20 “Op die derde dag van die fees moet julle elf bulle, twee ramme en veertien lammers van ’n jaar oud offer. Almal moet gesond en sonder gebrek wees.

21 Bring daarmee saam die graanoffers en drankoffers volgens die getalle wat daarvoor neergelê is.

22 Bring ook nog ’n bokram as sonde-offer bo en behalwe die gereelde brandoffer met sy graanoffer en drankoffer.

23 “Op die vierde dag van die fees moet julle tien gesonde bulle offer en twee ramme en veertien lammers van ’n jaar oud.

24 Bring saam met elkeen die graanoffers en die drankoffers, soos dit bepaal is.

25 Julle moet ook nog ’n bokram as sonde-offer bring naas die gereelde brandoffer met sy graanoffer en drankoffer.

26 “Op die vyfde dag moet julle nege bulle, twee ramme en veertien lammers offer. Almal moet gesond wees.

27 Saam met die bulle, ramme en lammers moet die graanoffers en drankoffers gebring word volgens die getalle wat daarvoor bepaal is.

28 Afgesien van die gereelde brandoffer, graanoffer en drankoffers, moet ook nog ’n ram as sonde-offer gebring word.

29 “Op die sesde dag van die fees moet julle agt bulle, twee ramme en veertien lammers van ’n jaar oud offer. Almal moet gesond en sonder gebrek wees.

30 Offer daarmee saam die graanoffers en drankoffers volgens die getalle wat daarvoor neergelê is.

31 Offer ook nog ’n bokram as sonde-offer naas die gereelde brandoffer, graanoffer en drankoffer.

32 “Op die sewende dag van die fees moet julle sewe gesonde bulle, twee ramme en veertien eenjarige lammers offer.

33 Offer daarmee saam die graanoffers en drankoffers volgens die getalle wat bepaal is.

34 Bring ook nog ’n bokram as sonde-offer bo en behalwe die gereelde brandoffer saam met die graanoffer en die drankoffer.

35 “Op die agtste dag van die fees moet julle almal laat bymekaarkom. Daardie dag is daar geen werk nie.

36 Bring ’n brandoffer wat vir die Here aangenaam is. Dit moet ’n bul, ’n ram en sewe eenjarige lammers wees wat almal sonder liggaamsgebrek is.

37 Bring daarmee saam die graanoffers en drankoffers wat daarvoor bepaal is.

38 Bring ook nog naas die gereelde brandoffer, graanoffer en drankoffer ’n bokram as sonde-offer.

39 “Dit is die brandoffers, die graanoffers, die drankoffers en die maaltydoffers wat julle gedurende julle feeste vir die Here moet bring. Dit is naas julle gelofte-offers en vrywillige offers.”

40 Moses het al hierdie voorskrifte vir die Israeliete gegee, soos die Here hom beveel het.

Die geldigheid van vroue se

geloftes

1 Moses het die stamleiers van Israel bymekaargekry. Hy het vir hulle gesê: “Hier is die Here se voorskrifte oor geloftes:

2 Iemand wat aan die Here ’n gelofte maak, of hom met ’n eed verbind, mag nooit sy woord verbreek nie. Hy moet presies doen wat hy beloof het.

3 “’n Jong meisie wat nog in haar ouerhuis bly, kan ’n gelofte aan die Here maak, of ’n belofte aflê.

4 As haar pa hoor van die gelofte wat sy afgelê het, of van die belofte wat sy gemaak het, en hy maak nie daarteen beswaar nie, staan die gelofte en die onderneming vas.

5 As haar pa dit egter teenstaan op die dag waarop hy daarvan hoor, is die geloftes of die verpligtings wat sy op haar geneem het, nietig. Die Here sal dit nie teen haar hou nie. Hy sal haar vergeef, want haar pa het dit afgekeur.

6 “’n Vrou kan miskien trou nadat sy aan die Here ’n gelofte afgelê het, of miskien haarself impulsief aan iets verbind.

7 As haar man die dag daarvan hoor en hy het geen beswaar daarteen nie, staan die verpligting wat sy op haar geneem het vas.

8 As haar man dit egter afkeur die dag waarop hy daarvan hoor, maak hy die gelofte of die verpligtings wat sy onnadenkend op haar geneem het, tot niet. Die Here sal haar dit vergeef.

9 “Vir ’n weduwee of ’n vrou wat geskei is, staan alles vas waaraan hulle hulle verbind het.

10 “’n Getroude vrou kan miskien ’n gelofte aflê of onder eed ’n belofte maak.

11 As haar man daarvan hoor en nie ’n stokkie daarvoor steek nie, staan haar geloftes wat sy gemaak het en die beloftes wat sy onderneem het vas.

12 As haar man alles wat sy vrou gesê en beloof het, verwerp wanneer hy daarvan hoor, sal dit alles van nul en gener waarde wees. Die Here sal haar daarvan vrystel.

13 Haar man kan enige gelofte of eed waarmee ’n vrou haarself verbind het, bevestig of tot niet verklaar.

14 As haar man nie beswaar maak die dag waarop hy hoor wat sy op haarself geneem het nie, stem hy daarmee in.

15 As hy eers lank nadat hy van haar geloftes of verpligtings gehoor het, dit tot niet probeer verklaar, moet hy self instaan vir die gevolge daarvan.”

16 Dit is die voorskrifte wat die Here vir Moses gegee het met betrekking tot die verhouding tussen ’n man en sy vrou, en tussen ’n pa en sy dogter wat nog by hom in sy huis is.

Wraak op die Midianiete

1 Die Here het vir Moses gesê:

2 “Die Israeliete moet wraak neem op die Midianiete omdat hulle julle verlei het. Daarna sal jy sterf.”

3 Moses het toe vir die volk gesê: “Kry van julle manskappe reg om oorlog te gaan maak teen die Midianiete. Hulle moet in die Naam van die Here gaan wraak neem op die Midianiete.

4 Uit elke stam van Israel moet julle 1 000 man uitstuur om te gaan veg.”

5 Hulle het toe uit elke stam 1 000 man opgekommandeer, dus was daar 12 000 man wat reg was om in die oorlog te gaan veg.

6 Moses het hulle uitgestuur om te gaan veg, 1 000 man uit elke stam, met Pinehas, die seun van die priester Eleasar, as hoofaanvoerder. Hy het gewyde voorwerpe uit die tabernakel en die trompette by hom gehad waarmee die oorlogsein gegee moes word.

7 Hulle het gaan oorlog maak teen die Midianiete soos die Here vir Moses gesê het. Hulle het al die mans doodgemaak.

8 Die vyf Midianitiese konings Ewi, Rekem, Sur, Gur en Reba is in die geveg dood. Die Israeliete het ook vir Bileam, die seun van Beor, doodgemaak.

9 Hulle het die Midianitiese vroue met hulle kinders gevange geneem. Hulle het ook al hulle beeste, vee en eiendom buitgemaak.

10 Hulle het al die stede waar die Midianiete gewoon het en die gehuggies waar hulle oorgebly het, met vuur verbrand.

11 Die Israeliete het almal wat hulle gevange geneem het, en alles wat hulle onder die mense en diere geplunder het, saam met hulle gevat.

12 Hulle het dit vir Moses en die priester Eleasar en die gemeenskap van Israel gebring waar hulle kamp opgeslaan het op die Moabsvlakte langs die Jordaan reg teenoor Jerigo.

13 Moses, die priester Eleasar en al die leiers van die gemeenskap het hulle buite die kamp gaan ontmoet.

Moses se opdragte aan dié wat

teruggekom het

14 Moses was kwaad vir die aanvoerders van die leër wat van die veldslag af teruggekom het.

15 Moses het vir hulle gevra: “Waarom het julle al die vroue laat bly leef?

16 Dit is hulle wat Bileam se raad gevolg het en veroorsaak het dat die Israeliete by Peor aan die Here ontrou was. Hulle is die oorsaak dat die plaag van die Here oor ons gekom het!

17 Maak nou al die seuntjies dood en ook elke vrou wat al by ’n man geslaap het.

18 Laat elke vrou bly leef wat nog ’n maagd is. Julle mag hulle vir julle as vroue vat.

19 Elkeen van julle wat iemand doodgemaak het, of aan ’n lyk gevat het, moet sewe dae lank buite die kamp bly. Julle moet julleself en die mense wat julle gevange geneem het op die derde en die sewende dag reinig.

20 Was al julle klere en reinig alles wat van leer, bokhaar of hout gemaak is.”

21 Die priester Eleasar het toe vir die mans wat gaan oorlog maak het, gesê: “Die voorskrif wat die Here vir Moses gegee het, is:

22 Enigiets wat van goud, silwer, brons, yster, tin, of lood gemaak is,

23 alles wat nie met vuur vernietig kan word nie, moet julle in vuur reinig. Daarna moet dit met reinigingswater skoongemaak word. Alles wat in die vuur kan verbrand, hoef net met reinigingswater skoongemaak te word.

24 Julle moet julle klere op die sewende dag was. Julle sal dan rein wees. Daarna mag julle terugkeer na die kamp toe.”

Verdeling van die buit

25 Die Here het vir Moses gesê:

26 “Jy en die priester Eleasar en die leiers van die stamme moet ’n opname maak van al die mense wat julle gevange geneem het en van al die diere wat julle buitgemaak het.

27 Jy moet dit dan verdeel tussen hulle wat gaan oorlog maak het en die res van die mense.

28 Staan aan die Here sy deel af van die gevangenes, die beeste, die donkies en die vee wat die oorlog opgelewer het. My deel is een uit elke 500.

29 Die gedeelte wat jy by hulle vat, moet jy aan die priester Eleasar gee as ’n offergawe aan die Here.

30 Vat uit die volk se deel een uit elke 50 van die mense, die beeste, die donkies, die kleinvee en die ander diere wat gevange geneem is. Gee dit vir die Leviete wat by die tabernakel werk.”

31 Moses en die priester Eleasar het gemaak soos die Here vir Moses gesê het.

32 Die buit wat die mans wat gaan veg het, gemaak het, was 675 000 skape,

33 72 000 beeste,

34 61 000 donkies,

35 en 32 000 meisies wat nog nie ’n man gehad het nie.

36 Die deel van die soldate wat gaan veg het, was 337 500 skape

37 waarvan hulle 675 vir die Here gegee het,

38 36 000 beeste waarvan 72 die Here s’n was,

39 30 500 donkies waarvan 61 vir die Here gegaan het,

40 en 16 000 meisies waarvan 32 die Here se deel was.

41 Moses het alles wat hulle vir die Here afgestaan het, vir die priester Eleasar gegee soos die Here vir hom gesê het.

42 Die deel vir die res van die Israeliete wat Moses by die soldate gevat het, was

43 337 500 skape,

44 36 000 beeste,

45 30 500 donkies en

46 16 000 meisies.

47 Uit die deel wat die mense gekry het, het Moses een uit elke 50 persone en diere gevat en dit vir die Leviete gegee wat by die tabernakel van die Here gewerk het. Hy het gemaak soos die Here vir hom gesê het.

Die aanvoerders van die leër

rapporteer aan Moses

48 Die aanvoerders van die leër, het toe na Moses gekom.

49 Hulle het vir Moses gesê: “Meneer, ons het die mans getel wat onder ons bevel was. Ons vermis nie een van ons manskappe nie.

50 Ons bring vir die Here ’n offer van al die goue goed wat ons gekry het: armringe en armbande, seëlringe, oorringe en halskettings. Dit moet vir ons versoening bring by die Here.”

51 Moses en die priester Eleasar het al die goue voorwerpe van hulle ontvang.

52 Al die goue goed wat die aanvoerders vir die Here kom offer het, het amper 200 kilogram geweeg.

53 Die manskappe wat gaan veg het, het hulle oorlogsbuit vir hulleself gehou.

54 Moses en die priester Eleasar het die goud by die aanvoerders gekry en dit na die tabernakel gebring. Dit sou die Here altyd aan Israel laat dink.

Die belofte van die stamme van

Ruben, Gad en die halwe stam

1 Die stamme van Ruben en Gad het groot troppe vee gehad. Hulle het gesien dat die streke by Jaser en Gilead goeie weidingsgebied was vir hulle vee.

2 Die mense van Gad en Ruben het toe na Moses, die priester Eleasar en die leiers gekom en vir hulle gesê:

3 “Die Here het die streke Atarot, Dibon, Jaser, Nimra, Gesbon, Elale, Sibma, Nebo en Baäl-Meon

4 vir die volk van Israel verower. Dit is goeie veewêreld. Ons het baie vee.

5 As julle saamstem,” het hulle gesê, “gee dan eerder vir ons hierdie gebied as grond in plaas daarvan dat ons deurtrek en grond aan die oorkant van die Jordaan gaan beset.”

6 Moses sê toe vir die Gadiete en Rubeniete: “Moet julle broers dan gaan oorlog maak en julle bly ewe rustig hier?

7 Waarom wil julle die ander Israeliete terughou om oor te trek na die land wat die Here vir hulle sal gee?

8 Dit is presies wat julle voorouers gedoen het toe ek hulle van Kades-Barnea af gestuur het om die land te gaan bekyk.

9 Nadat hulle deur die Eskolspruit gegaan het en die land verken het, het hulle die Israeliete probeer terughou om nie na die land toe te gaan wat die Here vir hulle sou gee nie.

10 Die Here het toe baie kwaad geword vir hulle en gesweer

11 dat niemand bo twintig jaar oud wat uit Egipte getrek het, die land sou sien wat Hy met ’n eed aan Abraham, Isak en Jakob beloof het nie. Hulle was nie getrou aan die Here nie.

12 Net Kaleb, die seun van Jefunne, die Kenassiet, en Josua, die seun van Nun, sou die land sien. Hulle was getrou aan die Here.

13 Die Here was so kwaad vir Israel dat Hy hulle 40 jaar lank deur die woestyn laat rondtrek het, totdat daardie hele geslag wat teen Hom oortree het, uitgesterf het.

14 Hier kom julle nou, julle sondige mense, en julle maak net soos julle voorouers! Julle maak die Here selfs nog meer kwaad vir Israel.

15 As julle nou die rug op Hom draai en Hy laat die volk nog langer in die woestyn bly, gaan julle hierdie hele nasie vernietig.”

16 Hulle het Moses geantwoord: “Ons wil maar net intussen krale hier bou vir ons vee en veilige blyplek vir ons gesinne.

17 Ons sal egter dadelik ons wapens vat en voor die Israeliete uittrek totdat ons hulle by hulle blyplek gebring het. Intussen kan ons gesinne veilig wees teen die inwoners van die land in die plekke wat ons gebou het.

18 Ons sal nie na ons blyplekke toe terugkom voordat elke Israeliet sy deel gekry het nie.

19 Ons wil nie saam grond aan die ander kant van die Jordaan hê nie. Ons wil eerder grond hier aan die oostekant van die Jordaan hê.”

20 Toe sê Moses vir hulle: “As julle julle woord hou en saam voor die Here optrek om te gaan veg

21 en gewapend deur die Jordaan trek totdat die Here sy vyande uitgewis het,

22 en die land aan die Here onderwerp is, dan eers kan julle terugkom. Julle sal dan vrygestel wees van julle plig teenoor die Here en teenoor Israel. Dit sal eers dan die land wees wat die Here vir julle gee.

23 As julle egter nie doen wat julle beloof het nie, doen julle sonde teen die Here. Weet dan dat julle sonde aan die lig sal kom.

24 Gaan bou nou die veilige plekke vir julle gesinne en die krale vir julle vee. Onthou net om te doen wat julle beloof het.”

25 Die mense van Gad en Ruben het vir Moses gesê: “Ons is u dienaars. Ons sal doen wat u vir ons gesê het.

26 Ons vroue en kinders, ons vee en ons beeste sal hier in die dorpe van Gilead agterbly.

27 U dienaars sal almal gewapend optrek om vir die Here te gaan veg soos u gesê het.”

28 Moses het toe ’n opdrag vir die priester Eleasar, vir Josua seun van Nun en vir die leiers van die stamme van Israel gegee.

29 Moses het vir hulle gesê: “Wanneer al die gewapende mans van Gad en Ruben saam met julle deur die Jordaan getrek het om vir die Here te gaan oorlog maak en die land aan julle onderwerp is, moet julle die gebied van Gilead vir hulle gee as hulle eiendom.

30 As hulle gewapende manne nie saam met julle optrek nie, moet hulle tussen julle in Kanaän grond kry.”

31 Die mense van Gad en Ruben het toe weer gesê: “Ons sal presies alles doen wat die Here vir u dienaars gesê het.

32 Ons sal ten volle gewapen voor die Here optrek na die land Kanaän toe. Ons grond sal egter hier aan die duskant van die Jordaan wees.”

33 Moses het toe die gebied van Sihon, die koning van die Amoriete, en die gebied van Og, die koning van Basan, die hele streek met al sy stede en die dorpe daar rondom, vir die stamme Gad en Ruben en die halwe stam van Manasse, die seun van Josef, gegee.

34 Die mense van Gad het toe Dibon, Atarot, Aroër,

35 Atrot-Sofan, Jaser, Jogboha,

36 Bet-Nimra en Bet-Haram gebou. Dit was almal versterkte blyplekke met krale vir hulle vee.

37 Die mense van Ruben het die volgende stede herbou: Gesbon, Elale, Kirjatajim,

38 Nebo, Baäl-Meon, en Sibma. Hulle het sommige van die plekke wat hulle herbou het se name verander.

39 Die nageslag van Makir, die seun van Manasse, het teen Gilead gaan oorlog maak. Hulle het dit verower en die Amoriete wat daarin gebly het, daar uitgedryf.

40 Moses het Gilead vir die nageslag van Makir, die seun van Manasse, gegee. Hulle het daarin gaan woon.

41 Jaïr, ook een van Manasse se nageslag, het die tentdorpe aangeval. Hulle het hulle verower, en hulle name verander na die tentdorpe van Jaïr.

42 Nobag het Kenat en die dorpies rondom aangeval en verower. Hy het die plek Nobag, na homself, vernoem.

Israel se reis

1 Moses het die roete wat die Israeliete gevolg het nadat hulle uit Egipte weg is onder sy en Aäron se leiding

2 opgeteken. Hier volg van waar tot waar die Here hulle laat trek het:

3 Hulle is uit Rameses weg die oggend na die eerste Paasfees, die vyftiende van die eerste maand. Terwyl die Egiptenaars staan en kyk het, is hulle triomfantlik daar weg.

4 Die Egiptenaars was besig om hulle eersgeborenes te begrawe wat die Here die vorige nag om die lewe gebring het. Die Here het sy oordeel oor hulle gode voltrek.

5 Nadat hulle van Rameses weggetrek het, het hulle by Sukkot kamp opgeslaan.

6 Hulle is van Sukkot af weg en het kamp opgeslaan by Etam aan die rand van die woestyn.

7 Hulle het Etam verlaat, en is toe terug na Pi-Hagirot, teenoor Baäl-Sefon. Hulle het kamp opgeslaan by Migdol.

8 Hulle is van Pi-Hagirot weg en het deur die Rietsee na die woestyn toe getrek. Hulle het drie dae lank deur die Etamwoestyn getrek en toe by Mara kamp opgeslaan.

9 Hulle het Mara verlaat en by Elim aangekom met sy twaalf fonteine en 70 palmbome. Hulle het daar kamp opgeslaan.

10 Van Elim af het hulle teruggedraai en langs die Rietsee kamp opgeslaan.

11 Van die Rietsee af is hulle na die Sinwoestyn, waar hulle kamp opgeslaan het.

12 Hulle is van die Sinwoestyn af weg en het by Dofka kamp opgeslaan.

13 Hulle het Dofka verlaat en by Alus kamp opgeslaan.

14 Hulle is van Alus af weg en het by Refidim kamp opgeslaan. Daar was nie genoeg drinkwater vir die volk nie.

15 Hulle het Refidim verlaat en in die Sinaiwoestyn gaan kamp opslaan.

16 Hulle het uit die Sinaiwoestyn weggetrek en by Kibrot-Taäwa kamp gemaak.

17 Hulle het Kibrot-Taäwa verlaat en by Gaserot kamp opgeslaan.

18 Hulle is van Gaserot af weg en het by Ritma kamp opgeslaan.

19 Hulle het Ritma verlaat en by Rimmon-Peres kamp opgeslaan.

20 Hulle is van Rimmon-Peres af weg en het by Libna kamp opgeslaan.

21 Hulle het Libna verlaat en by Rissa kamp opgeslaan.

22 Ná hulle by Rissa weg is, het hulle by Kehelata kamp opgeslaan.

23 Hulle het Kehelata verlaat en by Har-Sefer kamp opgeslaan.

24 Van Har-Sefer is hulle weg en het by Garada kamp opgeslaan.

25 Hulle het Garada verlaat en by Makhelot kamp opgeslaan.

26 Hulle het Makhelot verlaat en by Tagat kamp opgeslaan.

27 Van Tagat af is hulle weg en het by Terag kamp opgeslaan.

28 Hulle het Terag verlaat en by Mitka kamp opgeslaan.

29 Ná hulle van Mitka af weg is, het hulle by Gasmona kamp opgeslaan.

30 Hulle het Gasmona verlaat en by Moserot kamp opgeslaan.

31 Hulle het Moserot agtergelaat en by Bene-Jaäkan kamp opgeslaan.

32 Hulle het Bene-Jaäkan verlaat en by Gor-Gidgad kamp opgeslaan.

33 Hulle het Gor-Gidgad agtergelaat en by Jotbata kamp opgeslaan.

34 Hulle het Jotbata verlaat en by Abrona kamp opgeslaan.

35 Ná hulle van Abrona weg is, het hulle by Esjon-Geber kamp opgeslaan.

36 Hulle het Esjon-Geber verlaat en by Kades in die Sinwoestyn kamp opgeslaan.

37 Ná hulle Kades verlaat het, het hulle by Horberg op die grens van Edom kamp opgeslaan.

38 Die Here het die priester Aäron beveel om teen Horberg uit te klim. Hy is daar dood in die middel van die somer, in die veertigste jaar ná Israel uit Egipte weg is.

39 Aäron was 123 jaar oud toe hy op Horberg dood is.

40 Die Kanaänitiese koning van Arad het in die Negevwoestyn in Kanaän gebly. Hy het gehoor dat die Israeliete aan die kom is.

41 Die Israeliete het intussen Horberg verlaat en by Salmona kamp opgeslaan.

42 Hulle is van Salmona af weg en het by Punon kamp opgeslaan.

43 Van Punon af is hulle na Obot waar hulle kamp opgeslaan het.

44 Hulle het Obot verlaat en by Ije-Abarim op die grens van Moab kamp opgeslaan.

45 Hulle is van Ije-Abarim af weg en het by Dibon-Gad kamp opgeslaan.

46 Hulle het Dibon-Gad verlaat en by Almon-Diblatajim kamp opgeslaan.

47 Van Almon-Diblatajim het hulle by die Abarimberge reg teenoor Nebo kamp opgeslaan.

48 Hulle het die Abarimberge verlaat en op die Moabsvlakte langs die Jordaan reg teenoor Jerigo kamp opgeslaan.

49 Daar in die Moabsvlakte aan die kant van die Jordaan het hulle oral gekamp vanaf Bet-Jesimot tot by Abel-Sittim.

Roei die inwoners van Kanaän

uit

50 Daar op die Moabsvlakte langs die Jordaan reg teenoor Jerigo het die Here vir Moses gesê:

51 “Praat met die Israeliete en sê vir hulle: As julle die Jordaan oorsteek, is julle in die land Kanaän.

52 Julle moet almal wat daar woon uit die land verdryf. Vernietig al die afgodsbeelde wat hulle vir hulle uitgekerf en gegiet het. Verwoes al hulle offerhoogtes.

53 Neem die land in besit en gaan woon daar. Ek gee die land sodat julle dit kan besit.

54 Verdeel die land volgens die grootte van elke stam deur die lot te werp. Gee meer grond vir ’n groter groep, en minder vir ’n kleiner groep. Soos die lot dit uitwys, moet elkeen sy deel kry. So sal elke stam sy eie grond hê.

55 Die inwoners van die land wat julle nie uitdryf nie, sal soos splinters in julle oë en soos dorings in julle sye wees. Hulle sal met julle baklei omdat julle in die land woon.

56 Ek sal dan met julle maak wat Ek met hulle wou maak!”