Job praat ’n derde keer in
antwoord op Bildad
1 Job het weer gepraat:
2 “Ja, ek weet,
dis alles in beginsel waar.
Hoe kan ’n mens onskuldig wees
in die oë van God?
3 As iemand met God
na die gereg wil gaan,
sou hy Hom een keer
uit duisend
kon antwoord?
4 God is so wys en so magtig.
Wie sal ooit Hom kan teenstaan
en ’n saak teen Hom wen?
5 Sonder waarskuwing
verskuif Hy berge,
keer Hy hulle om in sy woede.
6 Hy skud die aarde uit sy plek,
en sy fondamente bewe.
7 Op sy bevel
sal die son nie opkom
en die sterre nie skyn nie.
8 Hy alleen sprei die hemele uit,
Hy wandel
op die golwe van die see.
9 Hy maak al die sterre:
die Beer, Orion, Sewester
en al die sterrebeelde
in die suidelike hemelruim.
10 Sy groot werke is te wonderlik
om te verstaan.
Hy bewerk ontelbare wonders.
11 Wanneer Hy by my kom,
sien ek Hom nie.
Ek sien Hom nie
wanneer Hy verbygaan nie.
12 As Hy deur die dood
iemand wegvat,
wie kan Hom keer?
Wie sal dit waag om te sê:
‘Wat doen U nou?’
13 God hou sy toorn nie terug nie,
Hy vernietig die helpers van
die groot seemonster.
14 “Wie is ek dan
om God te antwoord
of met Hom te redeneer?
15 Selfs al was ek onskuldig,
ek het geen verweer nie.
Ek kan maar net
by my Regter om genade pleit.
16 Selfs al sou ek Hom dagvaar
en Hy daag op,
glo ek nie Hy sal na my luister nie.
17 Want Hy val my aan
sonder rede,*
en sonder oorsaak
verwond Hy my.
18 Hy gee my geen kans
om asem te skep nie
en versadig my
met bitter lyding.
19 Hy is die sterk Een.
As dit oor krag gaan,
as dit oor regspraak gaan,
wie kan Hom ooit uitdaag?
20 Selfs al is ek onskuldig,
my eie mond
sal my veroordeel.
Selfs al is ek reg,
dit sal net wys
hoe verkeerd ek is.
21 “Al is ek onskuldig,
dit maak geen verskil nie.
Ek verag my lewe.
22 Of ek skuldig of onskuldig is,
dit is alles dieselfde.
Ek sê jou mos:
Hy vernietig die onskuldige
én dié wat kwaad doen.
23 Hy lag wanneer ’n plaag
die onskuldige skielik doodmaak.
24 Die hele aarde is in die hande
van die kwaaddoener
en God verblind die oë
van die regters
sodat hulle onreg pleeg.
As dit nie Hy is nie, wie anders?
25 “My lewe gaan vinniger verby
as ’n naelloper.
Dit vlieg verby,
sonder dat ek geluk ervaar.
26 Dit verdwyn
soos ’n vinnige rietbootjie,
soos ’n arend wat afswiep
op sy prooi.
27 As ek sou dink:
ek gaan ophou kla,
my treurigheid laat vaar,
en vrolik wees,
28 dan vrees ek steeds al my pyn,
want ek weet
U beskou my as skuldig, o God.
29 Wat ook al gebeur,
ek is reeds skuldig bevind.
Hoekom dan nog probeer?
30 Al was ek myself met seep
en my hande met wassoda,
31 gooi U my weer
in ’n modderpoel.
Ek is so vuil
dat my eie klere my haat.
32 “God is nie ’n mens soos ek nie.
Ek kan nie met Hom redeneer
of Hom voor ’n hof bring nie.
33 As daar net iemand was
om tussen ons te bemiddel
en ons bymekaar te bring!
34 Die middelaar sou dan keer
dat God
aanhou om my te slaan.
Ek sou nie langer in vrees lewe
vir sy straf nie.
35 Dan sou ek met Hom
kon praat
sonder om bang te wees.
Maar in my eie krag
kan ek dit nie doen nie.”