Job praat ’n sewende keer
wanneer hy Sofar antwoord
1 Job het weer gepraat:
2 “Luister goed na wat ek sê.
Julle vertroos my al klaar
as julle dit doen.
3 Verdra my en laat my praat.
As ek klaar is,
kan julle my spot!
4 “Ek kla God aan, nie mense nie.
Daarom is ek so ongeduldig!
5 Kyk na my en staan verstom.
Hou jou hand
oor jou mond van skok.
6 As ek dink aan wat ek kwytraak,
bewe ek.
My hele lyf bewe.
7 Die waarheid is:
goddeloses word stokoud!
Hulle word ryk en beroemd.
8 Hulle sien hoe hulle kinders
volwassenheid bereik,
en geniet hulle kleinkinders.
9 Hulle huise is veilig;
daar is niks wat hulle vrees nie.
God straf hulle ook nie.
10 Hulle bulle dek al die koeie.
Hulle koeie kalf
en het geen misgeboorte nie.
11 Hulle kinders
spring vrolik rond
soos lammetjies,
hulle dans oral rond.
12 Hulle sing saam
met tamboeryn en lier.
Hulle is vrolik
terwyl die fluit speel.
13 Hulle leef in voorspoed
en gaan na die graf in vrede
14 en dit terwyl hulle vir God sê:
‘Gaan weg!
Ons wil niks met U
te doen hê nie.
15 Wie is die Almagtige
dat ons Hom sou
gehoorsaam?
Watter nut is daarin
om tot Hom te bid?’
16 Maar hulle voorspoed
hang nie af van hulleself nie.
Daarom kan ek nie saamstem
met hoe hulle dink
oor die lewe nie.
17 “Die lewenslig van die goddelose
word egter nooit gedoof nie.
Hulle kry selde swaar.
As God oordeel uitdeel,
gaan Hy by hulle verby.
18 Die wind jaag hulle nie
soos strooi rond nie.
En die stormwind doen niks
aan hulle nie.
19 ‘Ja,’ sê jy, ‘God sal dan
hulle kinders straf!’
Ek meen God behoort
dié wat sondig, te straf,
en nie hulle kinders nie.
Laat húlle self die straf uitdien!
20 Laat hulle self sien
hoe hulle vernietig word.
Laat hulle diep drink
van die woede
van die Almagtige!
21 Na hulle dood
skeel dit hulle min
wat met hulle families gebeur,
wanneer hulle eers dood is.
22 “Maar wie is daar wat vir God
kan onderrig?
Hy is immers die Regter
oor al die belangrike mense.
23 Een mens sterf in die fleur
van sy lewe
in voorspoed
en veiligheid,
24 die prentjie van blakende
gesondheid,
sterk en fris.
25 ’n Ander mens sterf
in uiterste armoede.
Hy het nooit iets goeds
in die lewe beleef nie.
26 Albei word begrawe
in dieselfde grond,
albei word deur wurms
opgevreet.
27 “Kyk, ek weet wat julle dink.
Ek weet van die planne
wat julle teen my smee.
28 Julle wil my vertel
van ryk en bose mense
wie se huise verdwyn het
as gevolg van hulle sondes.
29 Vra vir die mense
wat baie reis.
Hulle sal julle
die waarheid vertel:
30 Bose mense kom nie
in moeilikheid nie.
Hulle word toegelaat
om aan rampe te ontsnap.
31 Niemand wys hulle
openlik tereg nie.
Niemand vergeld hulle
vir hulle wandade nie.
32 Op pad na hulle graf
staan ’n lang erewag.
33 Al wat leef,
kom na hulle begrafnis
om respek te betoon
terwyl hulle rustig lê
onder die grond.
34 “Hoe kan julle my vertroos met
leë woorde?
Al julle redenasies is vals!”