Jakob seën sy seuns
1 Jakob roep toe al sy seuns bymekaar en sê: “Kom staan hier om my sodat ek julle kan vertel wat in die toekoms met julle sal gebeur.
2 “Kom luister, seuns van Jakob;
luister na Israel, julle vader.
3 “Ruben, jy is my oudste seun,
die kind van my kragtige jeug,
die vernaamste en die sterkste.
4 Jy is onstuimig
soos die golwe van die see,
maar jy sal nie langer
die belangrikste wees nie.
Want jy het by een van my vroue
geslaap;
jy het my in my bed onteer.
5 “Simeon en Levi is een en dieselfde,
mense van geweld en wapens.
6 Ek wil ver van hulle af bly.
Ek wil nooit deel hê aan hulle bose
planne nie,
hulle wat in woede mense vermoor
het,
diere vir die plesier vermink het.
7 Vervloek is hulle woede, want dit is
wreed.
Daarom sal hulle nageslag verstrooi
word,
uitgestrooi oor die hele Israel heen.
8 “Juda, jou broers sal jou prys.
Jy sal jou vyande onderwerp.
Jou broers sal voor jou buig.
9 Juda is ’n jong leeu
wat pas sy prooi verslind het.
Soos ’n leeu rek hy uit en gaan lê,
soos ’n leeumannetjie, en wie sal
hom steur?
10 Die mag sal nie van Juda
weggeneem
word nie,
ook nie die heerskappy van sy
nasate
nie,
totdat die een kom aan wie dit
behoort,
die een vir wie die nasies sal
gehoorsaam.
11 Hy maak sy donkie vas aan ’n
druiwestok,
die vul van sy donkie aan die beste
wingerdstok.
Hy was sy klere in wyn,
sy kleed in druiwemos.
12 Sy oë is donkerder as wyn
en sy tande witter as melk.
13 “Sebulon sal hom vestig aan die kus
by die see
en sal ’n hawe wees vir skepe.
Sy grense sal tot by Sidon strek.
14 “Issaskar is ’n sterk pakdier
wat rus by die veekrale.
15 Wanneer hy sien hoe goed die plek
is,
hoe mooi die landstreek,
sal hy ’n las vrywillig dra
en hom aan dwangarbeid onderwerp.
16 “Dan sal regspreek oor sy mense
as een van die stamme in Israel.
17 Hy is ’n slang langs die pad,
’n giftige adder langs die voetpad
wat pik na die hakskeen van perde
en die ruiter agteroor laat val.
18 Ek wag op u verlossing, o Here!
19 “Gad sal deur rowerbendes
geplunder word,
maar hy sal hulle aanval van agter af.
20 “Aser sal voedsame kos produseer,
voedsel geskik vir ’n koning.
21 “Naftali is ’n bok wat vrygelaat is
en pragtige lammers voortbring.
22 “Josef is ’n vrugbare boom,
’n vrugbare boom by ’n fontein.
Sy takke strek oor die muur.
23 Hy word aangeval deur boogskutters
wat na hom skiet en hom teister.
24 Maar sy boog het sterk gebly,
sy arms het meer krag gekry
deur die Magtige Een van Jakob,
die Herder, die Rots van Israel.
25 Mag die God van ons vaders jou help;
mag die Almagtige jou seën
met die seëninge uit die hemel daarbo,
seëninge van die aarde hieronder,
en seëninge van borste en
moederskoot.
26 Mag die seëninge van jou pa
meer wees as die seëninge van die
ewige berge,
as die oorvloed van die eeue oue
heuwels.
Hierdie seëninge sal op die kop van Josef
kom,
hy wat die leier is onder sy broers.
27 “Benjamin is ’n wolf op soek na prooi.
Hy verslind sy prooi in die oggend
en in die aand verdeel hy die buit.”
28 Dit is die twaalf stamme van Israel en dit is die seëninge waarmee Jakob sy twaalf seuns geseën het. Elkeen het ’n seën ontvang wat vir hom toepaslik was.
Jakob se dood en sy begrafnis
29 Jakob het hulle opdrag gegee: “Ek gaan binnekort sterf. Begrawe my by my pa en oupa in die grot wat op die grond van Efron die Hetiet is.
30 Dit is die grot van Makpela, naby Mamre in Kanaän, wat Abraham van Efron die Hetiet as ’n permanente begraafplek gekoop het.
31 Abraham en sy vrou Sara is daar begrawe. Daar is ook Isak en sy vrou Rebekka begrawe. En daar het ek vir Lea begrawe.
32 Dit is die grot wat my oupa Abraham van die Hetiete gekoop het.”
33 Toe Jakob klaar was met sy opdragte, het hy sy voete in sy bed opgetrek, sy laaste asem uitgeblaas en gesterf.