1 ’n Dawidspsalm.
Geseënd is die Here, my rots,
wat my hande leer om te veg,
my vingers om oorlog te maak.
2 Hy is my troue hulp
en my toevlug,
my veilige vesting en my redder.
Hy is my beskermer
by wie ek skuil,
wat volke aan my onderwerp.
3 Here, wat is die mens
dat U hom raaksien,
’n mensekind
dat U vir hom omgee?
4 Die mens is soos ’n asemteug,
soos ’n skadu
gaan sy dae verby.
5 Here, buig u hemele
en daal neer!
Raak die berge aan
sodat hulle rook!
6 Laat weerligstrale
u vyande verstrooi,
u pyle
hulle in verwarring laat vlug.
7 Reik af uit u hemel
en verlos my;
bevry my van woeste waters,
red my uit die mag
van vreemdelinge
8 wie se monde vol is van leuens,
wat lieg selfs as
hulle ’n eed aflê.
9 Ek sing ’n nuwe lied vir U, o God!
Ek sing lofsange
met begeleiding van die harp.
10 U wat oorwinning gee
aan konings,
wat vir Dawid, u dienaar,
van die bose swaard gered het.
11 Red my en verlos my
uit die mag van vreemdelinge
wie se monde vol is van leuens,
wat lieg selfs as
hulle ’n eed aflê.
12 Dan sal ons seuns in hulle jeug
opgroei
soos goed versorgde plante.
Ons dogters sal hoekpilare wees,
uitgebeitel soos vir ’n paleis.
13 Ons voorraadskure
sal vol wees
van allerlei soorte
lewensmiddels.
Ons kleinvee sal vermeerder
by die duisende,
selfs by die tienduisende
op ons velde.
14 Ons beeste sal baie kalwers hê.
Daar sal geen breuk in ons mure,
en geen ballingskap
meer wees nie;
geen klaagkrete sal weer
op ons pleine
gehoor word nie.
15 Gelukkig is die volk
met wie dit so goed gaan.
Gelukkig is die volk
wie se God die Here is.