Is dit dan vir altyd?
1 Here, hou ’n bietjie in gedagte
wat met ons gebeur het.
Kyk hoe ons verneder is.
2 Die grond wat ons geërf het,
het in vreemde hande beland.
Uitlanders besit ons eiendom.
3 Ons is weeskinders
wat nie meer ’n pa het nie.
Ons ma’s is weduwees.
4 Ons moet betaal
vir die water wat ons drink.
brandhout moet ons koop.
5 Agtervolgers blaas in ons nek.
Ons is moeg
maar ons durf nie rus nie.
6 By Egipte het ons gevra
vir hulp
en by Assirië vir kos.
7 Ons voorouers
het sonde gedoen,
maar hulle is nou al dood.
En nou moet ons daarvoor betaal.
8 Slawe het nou ons base geword
en niemand kan ons
van hulle bevry nie.
9 Ons loop die risiko
om doodgemaak te word
wanneer ons in die wildernis
kos bymekaarmaak.
10 Ons vel het donker geword
van die hongersnood,
asof dit in ’n oond gebak het.
11 Ons vroue
word in Jerusalem gemolesteer
en ons dogters
in die dorpe van Juda verkrag.
12 Ons leiers word opgehang
aan hulle hande.
Daar is geen respek
vir ons oumense nie.
13 Jong mans moet koring maal
by die meul.
Jong seuntjies steier
onder vragte hout
wat hulle moet dra.
14 Die leiers kan nie meer
by die stad se poort sit
en beraadslaag nie.
Die jongmense maak nie meer
musiek nie.
15 Vreugde het verdwyn
uit ons harte.
Ons vrolike danse
het in treursange
verander.
16 Die kroon
het van ons koppe geval.
Dit gaan sleg met ons,
want ons het sonde gedoen.
17 Dit het ons swak gemaak.
Ons oë het dof geword.
18 Die tempelheuwel is verlate.
Jakkalse sluip daar rond.
19 U bly dieselfde, Here,
vir ewig en altyd.
U regeer
van geslag tot geslag.
20 Hoekom
hou U aan om van ons te vergeet?
Hoekom hou U so lank aan
om ons te vermy?
21 Lei ons terug na U toe,
Here,
sodat ons
by U kan uitkom.
Maak ons lewe weer
soos dit vroeër was.
22 Of het U ons
dan heeltemal verwerp?
Gaan U dan
vir altyd vir ons kwaad bly?