1 Wie het ons boodskap geglo?
Aan wie het die Here
sy reddende mag openbaar?
2 My dienaar het gegroei
soos ’n loot wat uitspruit
in die teenwoordigheid
van die Here,
soos ’n plant wat groei
in droë grond.
Hy was nie mooi of koninklik
sodat hy ons sou aantrek,
of met ’n voorkoms
dat ons van hom sou hou nie.
3 Hy was verag
en verwerp deur mense,
iemand wat leed en pyn
geken het.
Hy was soos iemand vir wie mense
die gesig wegdraai,
verag
en ons het hom nie geag nie.
4 Tog was dit ons swakhede
wat hy gedra het.
Hy het ons pyn verduur.
Ons het aan hom gedink
as dat God hom slaan,
kasty en teister.
5 Hy is geslaan en gepynig
ter wille van ons sondes.
Hy is gestraf
sodat ons in vrede kan leef.
Hy is geslaan
sodat ons gesond kan word.
6 Almal van ons het weggedwaal
soos ’n klomp skape.
Ons het ons eie pad gevolg.
En toe het die Here
ons almal se skuld en sondes
op hom laat neerkom.
7 Hy is geslaan en mishandel,
maar hy het sy mond
nie oopgemaak nie.
Hy is soos ’n lam
wat ter slagting gelei word.
Soos ’n skaap stil is
voor sy skeerders,
so het ook hý sy mond
nie oopgemaak nie.
8 Hy is verdruk, skuldig bevind,
en weggelei na sy dood.
Wie van sy mense het besef
dat hy vir hulle sondes
doodgemaak word?
Dat hy eintlik in húlle plek
gestraf word?
9 Hy het niks verkeerds
gedoen nie,
en het nooit enigiemand
bedrieg nie.
Tog is hy soos ’n misdadiger
begrawe,
in ’n ryke se graf
neergelê.
10 Maar dit was die Here se wil
om hom te vermorsel
en te laat ly.
Al het die Here sy lewe
’n skuldoffer gemaak,
sal hy ’n groot nageslag kry
en nog lank lewe.
Die Here se plan
sal as gevolg van Hom ontvou.
11 Ná sy bitter lyding
sal hy weer die lig sien
en tevrede wees.
En deur alles wat hy beleef het,
sal my regverdige dienaar
dit moontlik maak vir baie
om ook regverdig te word,
want hy dra al hulle sondes.
12 Daarom eer Ek hom
as iemand
wat groot en magtig is.
Want hy was bereid
om doodgemaak te word
en as misdadiger beskou te word.
Hy het die sondes van baie gedra,
en vir sondaars gebid.