Dwaasheid om op Egipte te
vertrou
1 Verwoesting wag verseker
vir enigeen wat na Egipte
kyk vir hulp.
Hulle vertrou op Egipte
met sy baie perde
en sterk ruiters.
Pleks dat hulle vertrou
op die Heilige van Israel.
Pleks dat hulle vra
wat Hy wil hê.
2 In sy groot wysheid
stuur Hy rampe.
Hy verander nie van gedagte nie.
Hy tree op teen die volk
wat bose dinge doen
en verpletter ook
hulle bondgenote.
3 Want hierdie Egiptenaars
is maar net mense.
Hulle is nie God nie!
Hulle perde
is maar net van vleis.
Hulle is nie gees nie!
As die Here sy hand uitsteek,
val sowel helper
as die een wat gehelp word.
Saam sal hulle sterf.
4 Maar die Here het vir my gesê:
“’n Leeu, ’n jong leeu
lê by sy prooi.
Hy steur hom nie
aan die veewagters,
aan hulle geskreeu en geraas nie.
Hy hou aan met vreet.
Net so sal die Here,
die Almagtige, kom
wanneer Hy veg op Sionsberg.
5 Die Here, die Almagtige,
sal oor Jerusalem waak
soos ’n voël sy nes beskerm.
Hy sal dit beskerm
en so die stad red.
Hy sal daarby verbygaan
en dit red.”
6 Daarom, Israeliete,
kom terug na Hom toe,
al het julle Hom verraai.
7 Daardie dag
sal elkeen van julle
sy silwer afgode
en goue beelde weggooi,
die afgode wat julle
met julle sondige hande
gemaak het.
8 “Die Assiriërs
sal vernietig word,
maar nie deur die swaard
van mense nie.
Die swaard van God
sal hulle tref,
en hulle sal paniekbevange
wegvlug.
Hulle jong soldate
sal gevang word
en slawe gemaak word.
9 Selfs hulle bevelvoerders
sal van angs rondhardloop.
Hulle sal vlug
as hulle die vlae sien aankom,”
sê die Here
wie se vlam helder brand
op die altaar in Jerusalem.