1 “Ek is ’n roos
uit Saron,
’n lelie van die veld!”
Jong man:
2 “Soos ’n lelie
tussen doringbosse,
so is my beminde
tussen die ander meisies.”
Jong vrou:
3 “My liefling is vir my
soos ’n appelboom
in die boord
tussen die ander jong mans.
Om onder sy skaduwee te sit,
is vir my pure genot
en sy vrugte
is soet in my mond.
4 Hy vat my saam
na ’n banketsaal toe.
Sy liefde vir my is duidelik vir almal.
5 Laaf my met rosyntjies,
gee appels om my te verfris,
want ek het flou geword
van die liefde.
6 Sy linkerarm
is onder my kop.
Met sy regterarm
omhels hy my.
7 “Sweer vir my,
vroue van Jerusalem,
by die ribbokke
en die wilde takbokke
dat julle nie die liefde
sal aanblaas
voordat die tyd daarvoor
ryp is nie.
8 “Luister, daar kom my liefling!
Hy huppel oor die berge,
hy wip oor die heuwels.
9 My liefling is soos ’n ribbok.
Hy is soos ’n takboklam.
Kyk, daar staan hy
agter die huis se muur.
Hy kyk deur die venster.
Hy loer deur die hortjies.
10 “My liefling sê vir my:
‘Staan op,
my mooi beminde.
Kom saam met my!
11 Die winter is verby,
die reën is oor.
12 Die wêreld is vol bloeisels.
Die tyd het gekom om te sing.
Hoor hoe koer die tortelduiwe
die hele land vol.
13 Die vroeëvye begin swel,
die botsels in die wingerde
versprei hulle geur.
Staan op,
my beeldskone beminde.
Kom hier na my toe!’”
Jong man:
14 “My duif kruip vir my weg
êrens in die klipskeure,
iewers in ’n skuilplek
teen die kranse.
Laat ek sien
waar jy is!
Laat ek hoor
waar kruip jy weg!
Jou stem is so mooi
en jou gesig is pragtig.”
Jong vroue van Jerusalem:
15 “Gou! Vang vir ons
die jakkalse!
Dit is die klein jakkalsies
wat die wingerde verniel,
terwyl die wingerde al bot.”
Jong vrou:
16 “My liefling
behoort net aan my
en ek is net syne.
Hy laat sy skape
daar tussen die lelies wei
17 totdat die dag verby is
en die skaduwees
lank geword het.
Kom terug na my toe,
my liefling.
Kom maak soos ’n ribbok,
soos ’n jong takbok
op die Beterberge.”